•Hoofdstuk 37•

POV Cloe.
"Ik ben hier zo op tegen! Ik ben hier zo op tegen! Ik ben hier zo op tegen!" Herhaalt Gabriel meerdere keren terwijl hij druk ijsbeert door de gehele kamer.

"Gabriel kom op!" Roep ik en hij stopt. "Wat willen jullie doen met Will?!" Roept hij terug en ik kijk naar Henry die alles rustig zit te bekijken op de bank.

"Ik wil Will gewoon laten weten dat z'n familie nog voort leeft. Hij verdient het. En Henry verdient het wel om te weten waar hij echt van af stamt." Leg ik uit en Gabriel zucht.

"Biscuit... alsjeblieft... dit is gevaarlijk. We kunnen moeilijk terug gaan op trip naar die plek. Het is nu Marcel's wereld." Antwoord Gabriel en ik voel dat er een klein traantje over m'n wangen rolt.

"Je denkt misschien... waarom zou je dit willen? Twee mensen elkaar laten zien maar het betekent meer dan dat voor mij. In de afgelopen dagen.. nee maanden!.. zijn jullie enorm veel voor mij gaan betekenen. En ik vind dat we niemand buiten moeten sluiten en nu hebben we iemand gevonden die een vergrote kans heeft op het worden van mijn soort. Dan kunnen we een siropen roedel vormen!" Zeg ik blij en enthousiast.

Er komen wat meer tranen over m'n wangen heen en Gabriel pakt me vast en omhelst me.

"Zeggen jullie nou dat jullie me in een siroop willen veranderen?" Vraagt Henry op een klein achteraf en deze keer geeft Gideon antwoord die met een kop koffie aan de keuken tafel zit.

"Eerst maar eens met Will praten."

"Als dit echt is wat je wil... dan help ik je." Zegt Gabriel en hij laat me los. Kéziah staat op van de keukentafel. Voor de rest is er niemand anders als de mensen die nu iets hebben gezegd.

Russel, Anne, Henderson en Jayden zijn wat meer op jacht en Nupas zit hier af te wachten tot dat hij iets kan doen.

"Ik denk dat als we onze krachten goed bundelen, we dit wel redden." Zegt Kéziah en ik lach naar hem.

"Maar als we mijn voorvader terug halen... kunnen we hem dan ook echt aanraken?" Vraagt Henry en Nupas schut met z'n hoofd.

"Ik heb de onderwereld echt bestudeerd en je zal hem kunnen zien en met hem kunnen praten en hij zal je horen en terug praten maar je kan hem niet aanraken. Je hand zal recht door hem heen gaan. Hij is tenslotte dood en zo veel wonderen zijn er nou ook al weer niet in deze wereld." Zegt Nupas.

"En wat als ik nou slap word?" Vraag ik en Gabriel schut met z'n hoofd. "Je bent zo veranderd en zo sterk geworden. Het gaat je lukken. Je weet hoe je krachten werken en je kan super snel rennen. Misschien komt er een dag dat je met je tanden om leert gaan." Zegt Gabriel met een lach.

Ik glimlach een beetje en hij veegt wat tranen weg. Rick komt uit de keuken gelopen met een glas bloed en een rietje aan z'n lippen en ik lach en loop naar hem toe.

Ik trek het rietje uit z'n mond en ik kus hem.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top