Hoofdstuk 33

{Onderzoek.}
Cloe.
'Voel je je misselijk?' Vraagt Gabriel. Hij zit tegenover me op de bank met een lijst met vragen om dingen te kunnen noteren. De rest moest even weg dus ze besloten met z'n allen boodschappen te doen. Dan maakt Rick ook vrienden. Ik zie het al voor me, een Alpha, Weerwolf en Vampier die samen boodschappen doen terwijl ze eigenlijk natuurlijke aartsvijanden moeten zijn.

'Nee, ik ben niet misselijk maar ik voel me wel vreemd. Zitten er bijwerkingen aan dat spul dat je me gaf?' Vraag ik. 'Nee, niet dat ik weet maar ik en Russel gaan het samen in wat boeken onderzoeken. Thuis heb ik een boek over de onderwereld liggen. Als jou soort, mocht er iets zijn, daar niet in staan, weet ik het ook niet meer.' Zegt Gabriel en hij tikt met zijn pen op z'n kladblok. 'Maar ik voel me mens. Gedeeltelijk dan. Hoe moet dat als ik toch iemand aanval?' Vraag ik.

'Ik denk niet dat dat snel gaat gebeuren biscuit. Ik denk dat Rick mij dan wel inlicht.' Zegt Gabriel en hij kijkt even naar zijn kladblok. Ik kijk ook even naar beneden en dan hoor ik een deurklink. Rick en Anne komen binnen gelopen. 'Dat duurde lang.' Zegt Gabriel en ik kijk hem verbaast aan. 'Lang?! Ben je niet goed bij je hooft?' Vraag ik met een verheffende stem.

'Het blijven onderwerelders. Die zijn snel. Voor hun doen zijn ze langzaam. Waar is Russel?' Vraagt Gabriel en ik rol met mijn ogen. 'Hij is terug naar jullie schuilplaats.' Antwoord Anne. Ik kijk even naar haar en we hebben dan kort oogcontact.

Ik heb Anne eigenlijk bijna niet gesproken. Ze heeft jaren lang iets voor me verborgen gehouden. Ik weet niet of ik nu blij of kwaad op haar moet zijn. Ze heeft me gedeeltelijk gered. Dan kijk ik naar de grond en er valt een lange stilte. 'Ik ga ook terug naar de schuilplaats en ik ga wat onderzoek doen. Ik heb trouwens wat speeksel van je nodig Cloe. Ik heb DNA nodig.' Zegt Gabriel en ik knik.

Een paar minuten later, nadat Gabriel het huis verliet zitten we met z'n allen op de bank en het is helemaal stil. Ik kijk weer naar Anne. 'Waar is Roy?' Vraag ik en ze kijkt me recht aan.

(Ik heb btw een snelle mededeling. Ik ga naar Frankrijk voor twee weken en ik heb daar waarschijnlijk geen WiFi. Jullie zullen dus voor twee weken waarschijnlijk geen hoofdstuk zien. Doeii.)

'Hij Is op een veilige plek in het hol waar hij streng word bewaakt.' Zegt Anne. 'Wat gaan jullie met hem doen?' Vraag ik.

'Dat laat ik aan jou over. Hij is van jou. Wil je hem laten leven of wil je hem dood hebben?' Vraagt Anne. Ik snap niet hoe ze dat zo gevoelloos en nuchter kan zeggen. Roy is ook gewoon een mens, soort van. 'Ik wil met hem praten. Morgen nog.' Antwoord ik. 'Ga je hem dan geen pijn doen? Je moet dit hem betaald zetten.' Zegt Anne. 'Ik ben niet zoals jullie! Ik ben geen onderwerelder, hoop ik. Ik ben geen harteloos persoon. Roy moet een kans krijgen om het uit te leggen. Wat als hij nou....' Begin ik maar ik stop mijn zin. 'Nou wat Cloe?!' Vraagt Anne met een verheffende stem. 'Stoppen allebei!' Roept Rick. 'Dit is niet de oplossing. Jullie hebben allebei andere beslissingen. Anne jij koos er voor om jou Alphaschap te verbergen voor Cloe voor wel 2 jaar. En Cloe, jij hebt mij verborgen gehouden voor haar ook al wist ze het. Jullie zijn nog steeds vriendinnen. Jullie zijn beide speciaal. Jij mag dan wel een onderling zijn Anne, wij beiden, maar dat geeft ons niet het recht om Cloe's leven te bepalen.'

Anne en ik kijken beide naar de grond. Ik wist dat Rick gelijk had. Ik wist het gewoon. Ik voel mijn hooft in eens kloppen en het doet pijn. Alles doet pijn. Ik grijp naar mijn hooft. 'Cloe, gaat het?' Vraagt Rick met een bezorgde stem. 'Normaal wel ja. Dan zeg ik dat het gaat maar nu ga ik compleet eerlijk tegen jullie zijn. Het gaat helemaal niet goed met me.' Zeg ik.

(En met deze cliffhanger laat ik jullie voor twee weken zitten XD. Ik zie jullie weer als ik terug ben. Doegg)

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top