POV Cloe.
Ik storm weer naar binnen met Russel. Russel vertelde me dat hij rare dingen voelde en ik wilde uitleg maar die kreeg ik niet. Hopelijk krijg ik die later. Het enige wat ik weet is dat hij haast heeft.

Russel en ik rennen naar Kéziah's slaapkamer. Zou Gabe dood zijn? Wanneer we binnen komen zien we Kéziah boven op Gabriel die duidelijk in de war is maar hem wel aan het zoenen is.

Russel grijpt Kéziah vast en trekt hem van z'n vriend af, recht tegen de muur. Kéziah beland hard op de grond en hij kreunt even. "Blijf van hem af!" Schreeuw Russel snel en Kéziah staat snel op wanneer Russel bij hem is.

"Ik was het niet!" Roept hij snel met z'n handen omhoog op nek hoogte. "Hoe bedoel je?! Ik zag het toch?!" Roept Russel en het valt me nu pas op dat Kéziah bloed op z'n lippen heeft.

Russel draait zich om naar Gabriel die grijnzend op het bed zit. Rode aderen hebben zich verzameld om z'n Oogkleur en z'n oogkassen zijn helemaal donker.

Russel loopt naar Gabriel toe en hij raakt z'n schouder aan. Vervolgens slaat Gabriel de hand van z'n vriend weg en staat hij op. "Waarom deed je dat vieze schoothond?!" Roept hij en Russel kijkt z'n vriend onbegrijpelijk aan. "Gabriel..." mompelt hij die z'n armen in de lucht gooit.

"Kom op... dacht je nou echt dat ik bij je zou blijven? Je bent niks waard... Kéziah kan tenminste slecht zijn... en hij kan goed zoenen." Zegt hij grijnzend en Russel z'n ogen worden groen.

Hij rent naar Kéziah toe en daarna houd hij hem bij z'n nek vast en Gabriel lacht.

"Russel!" Roep ik maar hij stopt niet. Kéziah gijpt naar Russels handen die hem proberen te vermoorden. "Dit ga ik je betaald zetten siroop!" Roept hij.

Gabriel pint me vast aan de muur waardoor ik niks kan doen. Hoe kan dat überhaupt? Vervolgens loopt hij naar Russel toe en legt hij z'n vingers voorzichtig op z'n schouders.

"Kom op... je kunt het wel... maak hem af, hij heeft me gezoend. Waarom al dat bloed? Ow sorry... ik heb er een beetje op gebeten." Fluistert Gabriel en Russel draait zich om naar Gabe.

Hij grijpt z'n vriend bij z'n nek vast. "Wie je ook bent! Ga weg! Als jij het bent Marcel maak ik je af!" Roept Russel en Gabriel... of terwijl Marcel grijnst. "Dat zou ik maar niet doen als ik jou was. Als je mij nu probeert te vermoorden, zal Gabriel dood gaan en heb ik volledige toegang tot dit reserve lichaam." Zegt Marcel en Russel verkrampt.

Russel legt beide handen op de wangen van Marcel die een wenkbrauw optrekt. "Wat doe je?" Mompelt hij en Russel kijkt hem aan met z'n groene ogen.

"Waar jij zult gaan.. zal ik gaan... waar jij zal wonen.. zal ik wonen... probeer mij niet te volgen, als ik jou volg, wij strijden samen.. totdat de dood ons scheid... hierbij imprint ik je." Fluistert Russel en Marcel schut met z'n hoofd.

"Nee! Nee! Nee!!! Dat kan niet!" Schreeuwt Marcel en z'n nek begint te draaien. Vervolgens kijkt hij naar beneden en dan omhoog.

"Je hebt me..." mompelt Gabriel en Russel trekt hem naar zich toe en omhelst hem. "Als een wolf iemand imprint zijn ze verbonden en kunnen ze hun zielen delen en elkaar van binnen beschermen. Marcel kan niet meer bij Gabe komen." Zegt Kéziah terwijl hij het bloed van z'n lip veegt.