•Hoofdstuk 25•

POV Cloe.
"Russel! Hey! Stop eens!" Roep ik hard terwijl hij naar buiten rent en de steeg zowat al uit is met zijn snelheid. Ik grijp hem bij z'n arm in mijn snelheid en hij draait zich agressief om.

"Denk je dat het waar is!? Dat Gabriel vreemd gaat met... hem!" Roept Russel terwijl en hij wijst met z'n lange arm terug de steeg in. "Als je nou eerst even kalm blijft..." zeg ik zacht en Russel haalt langzaam adem.

"Luister, Gabriel zal zoiets nooit doen wand hij houd echt van je. Dit zij hij alleen maar omdat hij het waarschijnlijk niet wist. Ik weet zeker dat hij meteen overeind gaat als Kéziah hem dit vertelt." Leg ik uit en Russel schut zachtjes met z'n hoofd.

"En wat als Kéziah hem nou andere dingen wijs maakt?" Vraagt Russel meteen terug. "Zoals wat?" Antwoord ik en hij zucht geïrriteerd.

POV Anne.
"Nee, ik wil dat hij zo snel mogelijk gevonden word. Meehelpen of niet." Zeg ik tegen een weerwolf en hij schut met z'n hoofd. "Je weet toch wel dat iemand zoals het beest moeilijk te vinden is he?" Vraagt hij en ik haal mijn schouders op.

Daarna gaat m'n telefoon. "Zoek verder. Ik moet deze even nemen." Mompel ik en hij loopt weg.

Ik neem m'n telefoon op en ik hoor eerst een zachte adem.

"Ben je je wolven aan het commanderen?" Vraagt een stem en ik merk meteen dat het Marcel is. "Hoe kom je aan dit nummer?" Vraag ik en hij lacht. "Kom op... ik kom overal achter. Het is heel simpel... die Cloe brengt te veel problemen op.... laten we haar samen vermoorden." Stelt hij voor en ik heb zin om meteen weg te drukken.

"Ik snap niet wat die slechte mensen zo fijn vinden aan Cloe. Ik neem aan dat je haar haat?" Vraag ik en hij grinnikt. "Ik vond zo veel meisjes leuk en als ik iemand leuk vind vermoord ik haar voor bloed. Maar Cloe is anders... ze staat in de weg van de onderwereld." Snauwt hij en ik zucht.

"Waarom?" Vraag ik. "Snap je het niet? Voordat Cloe wist wat ze wist was alles nog normaal. Weerwolven en vampiers hielden zich van elkaar gescheiden. Jij kon je werk doen... andere konden hun werk doen. Sinds zij in deze wereld is gekomen waar ze de helft nog niet eens van weet.. is alles omver gegooid. Wil jij dan niet terug naar hoe het was?" Vraagt hij met een verleidelijke stem.

Terug naar hoe het was? Geen zorgen? "Nee Marcel.. ik ga mijn beste vriendin niet vermoorden." Zeg ik en ik wil de telefoon wegleggen maar hij zegt nog snel iets. "Ik vind alles best. Ik krijg haar toch wel. Jij hoeft je prijs ook niet te betalen..." fluistert hij en ik weet precies wat hij daar mee bedoelt.

Ik leg de telefoon snel neer en ik ren naar de deur. "Haal iedere wolf die buiten loopt binnen het hol! En snel!" Roep ik hard door de gangen.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top