-Hoofdstuk 24-

Cloe.
Kéziah is de koning nu. Hij zou moeten weten waar Gideon is. Bovendien willen we niet de hele tijd in dezelfde liedjes blijven hangen wand anders komen we nergens. 'Dus waar gaan we naartoe?' Vraag ik aan de groep na een uur lang praten over wat er is gebeurd. Het is weer allemaal goed behalve dat ik merk dat Russel Gabriel bij Kéziah uit de buurt probeert te houden.

'Ik heb natuurlijk wat herinneringen van Sirius gekregen en volgens "dat" is Gideon in een oud kasteel een paar kilometer hier vandaan.' Zegt Kéziah en iedereen haalt simpel hun schouders op. 'En ik dan? Jullie kunnen super snel rennen en ik ben een mens.' Zegt Gabriel en iedereen kijkt hem aan. Kéziah wil iets zeggen als Russel meteen in actie komt.

Hij springt opzij en veranderd in een enorme wolf. 'Ga zitten. Het is als paardrijden alleen dan iets sneller.' Zegt Russel tegen Gabriel en vervolgens gaat hij op de grote wolf zitten. Anne veranderd ook in een wolf en zo beginnen we keihard te rennen.

Kéziah rent voorop zodat hij ons de weg kan wijzen. Er komt vuur met een combinatie van roze magie van zijn rug af als hij zo snel rent maar dat doet ons gelukkig geen pijn. 'Hier naar rechts!' Roept Kéziah en we rennen achter hem aan.

Vervolgens komen we uit bij een heuvel en iedereen staat stil. We kijken uit over een enorm groot landschap in de kleur zwart en midden in dat landschap staat een gigantisch kasteel. 'Daar is Gideon.' Zegt Kéziah als hij met z'n lange armen naar het grote kasteel wijst. 'Ik heb me nog nooit zo snel zien bewegen.' Zegt Gabriel wiens haar helemaal door de war zit en hij houd zich nog steeds vast aan Russel. 'Gaat het?' Vraagt Russel met een vervormde stem. 'Dit moeten we vaker doen.' Zegt Gabriel lachend. 'Als een romantische strandwandeling zeker.' Zegt Anne met een vervormde lachende stem.

'Dat is geen slecht idee. Nu moet ik eerst mijn haar goed krijgen wand anders raakt de gel helemaal uit z'n model.' Zegt Gabriel waarop we lachen en elkaar even aankijken met zo'n stiekeme blik van: laten we rennen om hem te pesten.

Iedereen begrijpt elkaars blikken dus we beginnen weer op het kasteel af te rennen waardoor Gabriel even naar achteren schiet maar zich al weer snel vast houd aan Russel. Dit is zo grappig. Ik heb Gabriel nog nooit met zulk lossig haar gezien dat door de war zit. Normaal zit er gewoon èèn hele pot gel in. De glitter waait helemaal van z'n haar af en ik zie meteen dat hij dat jammer vind.

Wanneer we voor de grote poort van het kasteel zijn, veranderen de wolven weer in zichzelf en Russel helpt Gabriel overeind te blijven staan van duizeligheid. 'Over die strandwandeling he...' begint Gabriel maar Kéziah maakt een sis geluid en hij houd z'n oor tegen de deur. 'Ik denk dat als we deze deur open maken, er een heel groot bewakingssysteem in zit. En dat systeem heeft misschien de nijging om ons op te eten zo te horen.' Zegt Kéziah snel en ongerust.

(Tnx voor 20K!!!!!)

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top