{Hoofdstuk 24}
{Het Is Voorbij.}
Cloe.
Ik zet een paar stappen achteruit en ik laat mezelf tegen de grond aan vallen. Ik kijk naar Roy's lijk en ik begin langzaam tranen te laten lopen. Nog nooit heb ik iemand vermoord in mijn hele leven. Even dacht ik dat ik mezelf zou haten.
Ik hoor hoe Anne binnenkomt maar alles begint zich in slowmotion af te spelen. Ik zie wolven naar Roy toe rennen en hem wegdragen. 'Verbrand hem!' Hoor ik ergens in het verre duister en ik zie dat Anne me heen en weer schut maar ik kan niet reageren.
Dan zie ik alles weer duidelijk en alles speelt zich niet meer in slowmotion af. 'Cloe! Kijk naar me! Cloe?!' Roept Anne en ik kijk haar aan. 'Dit was niet mijn beslissing.' Fluister ik en Anne kijkt vervreemd maar ik merk dat ze me beetpakt en me de kamer uitsleept.
Ik hoor een telefoon gaan en ik merk dat Anne naar Rick belt.
Rick.
Wanneer ik het wolvenhol binnen kom met de rest van de groep, roep ik meteen naar Anne. Even later komt ze de hoek om gerend en ik ren naar haar toe. 'Waar is Cloe?!' Roep ik en ze lijd mij en de rest naar een lange gang. 'Ze is in de vergaderzaal.' Zegt Anne en ze neemt ons mee naar binnen.
Cloe zit in een stoel maar ze ziet er afstandelijk uit. 'Cloe?' Vraag ik en ik loop naar haar toe. 'Kéziah, kom helpen.' Zeg ik meteen en hij komt naast me staan. 'Cloe gaat het?' Vraagt hij en ze knikt lichtjes.
Cloe.
'Ik heb Roy terug naar de dood gestuurd. Naar de echte dood, naar de hel.' Zeg ik en ik zie dat Kéziah me geschrokken aankijkt. 'Dit hebben siropen altijd. Hun eerste moord blijft hun altijd bij. Geen zorgen Cloe. Het komt wel goed met je.' Zegt Kéziah en ik glimlach. Ik sta op en ik omhels hem. 'Bedankt voor je hulp.' Zeg ik en ik hoor hem glimlachen tegen mijn schouder.
Ik laat Kéziah los en ik loop naar Gabriel en Russel en ik omhels ze allebei. 'Gabriel zonder jou was ik geen siroop en Russel, jij bent een dappere wolf.' Zeg ik en ik laat ze los en ik loop naar Gideon. Ik ken hem nog niet zo lang maar zelfs hem omhels ik. 'Bedankt dat je Rick uit z'n coma heb gehaald.' Zeg ik en ik laat hem los en ik loop vervolgens naar Anne.
'Bedankt voor het zijn van mijn beste vriendin.' Zeg ik. 'Altijd.' Fluistert Anne en ik laat haar los en ik loop naar Rick. Inplaats van dat ik hem omhels, grijp ik hem bij z'n kraag en ik kus hem met alles wat ik in me heb.
Dan kijk ik hem aan. 'Bedankt dat je mijn buurjongen bent geworden.' Zeg ik en hij lacht. 'Het is voorbij Cloe.' Zegt Rick en ik knik.
'De andere jongens worden vanavond nog afgemaakt en dan kunnen we pas echt rust hebben.' Zegt Anne.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top