{Beslissing?}
Cloe.
Ik kom bij de ingang van het wolvenhol aan en ik zie de tweeling staan die deze keer de deur bewaken inplaats van Roy.

'Stop.' Zegt de ene jongen en de andere houd hem tegen en hij schut met z'n hoofd. 'Dat is de siroop. Ten eerste is ze de beste vriendin van de Alpha en ten tweede is ze gevaarlijk.' Zegt hij en de andere jongen maakt de deur open.

'Onthou dat ik niemand van jullie pijn doe.' Zeg ik en de jongens knikken glimlachend naar mij.

Ik loop verder en ik zie Anne met een paar wolven praten. Ze ziet me en ze stuurt de wolven weg. 'Daar ben je. Ik wachtte al op je.' Zegt Anne. 'Het was moeilijk om er over na te denken vannacht.' Zeg ik en Anne kijkt me begrijpelijk aan. 'Heb je je beslissing genomen?' Vraagt ze en ik knik. 'Ja. Ik denk het wel ja. Mag ik bij hem?' Vraag ik en Anne knikt.

Ze begint te lopen door de gangen en er lopen vele wolven voorbij. Ik merk wel dat Anne de vijf vermoorde wolven mist. Ze verdiende het niet eens. De gangen ruiken verschrikkelijk maar ik probeer het te negeren.

Dan komt er een volwassen vrouw aangelopen met een klein kindje van ongeveer een jaar of drie in haar armen. 'Meesteres, heeft u toevallig nog nieuws over de gevangene?' Vraagt de vrouw.

Ze heeft lang blond haar en donkerbruine ogen en ze heeft een beetje kuiltjes in haar wangen en het kindje heeft kort zwart haar en haar ogen. Een volwassen vrouw noemt een kind van vijftien meesteres. Geweldig.

'Ik heb niet echt nieuws. Cloe zal nu met hem praten.' Zegt Anne en de vrouw kijkt mij aan. 'De siroop?' Vraagt ze en ze kijkt weer terug naar Anne. 'Ik wil niet hebben dat mijn vriendin siroop word genoemd door mijn roedel is dat duidelijk? Haar naam is Cloe.' Zegt Anne streng en de vrouw knielt even. 'Het spijt me Alpha. Vergeef me.' Zegt de vrouw zachtjes en Anne knikt. 'Ik vergeef je. Ik laat het de roedel weten als er nieuws is.' Antwoord Anne en de vrouw loopt weg.

'Ben je altijd zo streng voor je roedel?' Vraag ik en Anne knikt lichtjes en ik zie mijn beste vriendin weer. Als ze met mij praat is ze Anne maar als ze met haar roedel praat is ze een Alpha. Geen wonder dat mensen bang voor haar zijn.

'Ik moet wel. Anders word het een chaos. Ik zal de wolven in de hand moeten houden wand anders gaan ze zich tegen me keren maar geen zorgen. Daar krijgen ze spijt van.' Zegt Anne. Ik knik en we lopen verder.

'Waarom vroeg ze eigenlijk om nieuws?' Vraag ik uit nieuwsgierigheid. 'De wolven willen weten wat er aan de hand is. Dat is logisch wand er zijn dingen aan de gang en wolven willen graag op de hoogte blijven.' Zegt Anne en ik blijf even stil.

Na een korte stilte stel ik weer een vraag. 'Waarom noemen ze me een siroop? Waarom niet gewoon Cloe? Ik neem aan dat je mijn naam wel eens heb laten vallen.' Zeg ik.

'Dat is al zo lang. Ik noem Rick bijvoorbeeld wel eens vampier en Kéziah noemde me weerwolf. Dat is al zo lang in de onderwereld.' Zegt Anne en ik grinnik in mijn hooft als ik weer ergens aan denk wat Kéziah zij. 'Kéziah noemde je geen weerwolf, hij noemde je eigenlijk stinkhond.' Zeg ik en nu begin ik te lachen. 'Die payback komt nog wel.' Zegt Anne lachend en we zijn inmiddels bij de bewaking aangekomen.

'Haal subject drie.' Zegt Anne en de bewakers lopen weg. Anne draait zich weer om naar mij. 'Je weet hoe het werkt. Ik ben benieuwd naar je beslissing.' Zegt Anne en ik knik. Dan kijk ik even naar beneden. 'Ik weet niet eens zeker of ik dit wel wil doen.' Antwoord ik. 'Ga je hem vermoorden?' Vraagt Anne maar ik schut met mijn hoofd. 'Ik zit nog in een struggle maar als ik hem zie, veranderd dat misschien.' Zeg ik en Anne knikt.

Ze loopt met mij naar de deur van de verhoorkamer en ze opent hem nog niet. 'Wat er ook gebeurd. Laat me alleen.' Zeg ik en Anne kijkt eerst bezorgd maar dan kijkt ze begrijpend.

Ze opent de deur en ik loop naar binnen. Dan geeft de deur een klikje omdat hij sluit en ik hoor dat de sloten erop komen. Ik ga zitten aan de tafel en er word een groot licht zichtbaar en Roy zit aan de overkant.

'Ik zie dat je veranderd bent.' Zegt Roy met een gemene lach maar hij hoest meteen omdat hij zwak is. 'Ik zie dat je verzwakt bent.' Antwoord ik meteen en Roy lacht weer hoestend.

Hij slaat z'n armen over elkaar heen en hij leunt naar achteren in de stoel. 'Ik ga dood en dat weet je. Ik verhonger langzaam. Ze geven me nog net genoeg bloed om elke dag door te brengen maar het voelt alsof ik iedere dag weer opnieuw sterf. Ik ben al oud en nu zit ik hier, bij die stinkhonden.' Zegt Roy en ik ga met mijn tong over mijn boven tanden en ik kijk met een bedenkelijk gezicht.

'Waar is het begonnen dat je me dood wilde hebben? Of zal ik er wil van maken?' Vraag ik en Roy glimlacht gemeen. 'Je pakte mijn broeder van me af. Je maakte hem zwak.' Zegt Roy. 'Maar ik maak hem gelukkig. Hij was in een droom coma of zoiets.' Zeg ik omdat ik het hem toch wilde vertellen.

'Wat is er gebeurd?' Vraagt hij. Ik vertelde Roy alles. Over Rick en mij en over het feest en over iedereens persoonlijkheid en over Roy z'n persoonlijkheid en over Anne.

Wanneer ik klaar ben, zit Roy me walgend aan te kijken. 'Ik wilde daar blijven weet je. Deze wereld achterlaten omdat iedereen daar gelukkig was en mens was. Even sterk, even aardig.' Zeg ik.

'Waarom ben je niet gebleven?' Vraagt hij nieuwsgierig. 'Omdat ik wist dat ik in deze wereld nog iets te doen had.' Zeg ik en Roy knijpt zijn ogen een beetje samen.

Roy staat op en vlak daarna sta ik op. Roy gooit de tafel weg en hij hoest daarna weer. Ik loop in siroop snelheid naar hem toe en ik duw hem tegen de muur. 'Je hebt alles kapot gemaakt! Je hebt me vermoord!' Roep ik en Roy schreeuwt het uit van de pijn omdat ik mijn nagels in zijn buik druk.

'Dat verdiende je! Je had dood moeten blijven!' Roept Roy en ik schut met mijn hoofd. Ik laat mijn roze ogen tevoorschijn komen samen met mijn tanden. 'Nu is het mijn beurt.' Grom ik.

Ik laat een staak verschijnen met mijn magie en ik steek hem door z'n borstkast heen, recht in het hart.

Roy z'n mond valt open en z'n huid begint langzaam grijs te worden. De aderen worden zichtbaar op z'n gezicht en dan valt hij levenloos neer op de grond. Roy is dood.