•Hoofdstuk 23•

POV Cloe.
Ik ben als eerste de school binnen gegaan. Ik ren zo snel als ik kan naar Ricks kluisje en ik zie hem staan met een paar boeken.

Ik loop naar hem toe en ineens komt Roy naast hem staan. Ik spring achter een muur en ik probeer hun gesprek af te luisteren.

"Hey daar ben je. Ik zocht naar je." Zegt Roy en ik zie dat Rick zich omdraait. "Hey Roy. Wat is er?" Vraagt hij en Roy geeft hem een paar schouder klopjes. "We gaan vannacht trainen voor het hockey team. We doen het expres vannacht vanwege je-weet-wel." Antwoord hij.

"Is goed. Ik kom zo naar de les. Ga maar alvast, ik moet nog even wat spullen pakken." Zegt Rick en Roy knikt naar hem. "Tuurlijk.. zie je dan." En dan loopt Roy weg.

Dus zo ging hun vrienden relatie als ik er niet tussen stond. Ik loop richting Rick als de kust veilig is.

"Hey Rick." Zeg ik en Rick kijkt me aan met een wenkbrauw omhoog. "Ow hoi. Cloe toch?" Vraagt hij en ik knik. Daarna voel ik een soort druk in mijn borstkast. Kéziah is gestopt met de spreuk wat waarschijnlijk betekend dag ik terug moet.

"Sorry... ik moet weer gaan. Ik bedenk me net iets belangrijks." Zeg ik om eronderuit te komen en hij knikt met een kleine glimlach.

Ik loop naar een hoek toe waar niemand staat en plotseling voel ik dat ik verdwijn.

-

Ik word wakker met koppijn die al snel weer verdwijnt. Ik schiet omhoog en ik zie nog steeds een bewusteloze Rick op de bank liggen en ik zucht even.

Kéziah is weg. Waarom is hij weg? Ik pak mijn telefoon uit m'n zak en ik bekijk het sms'je dat op m'n scherm staat.

"Hey Cloe, ben even naar sportschool. Daarna ga ik naar huis. Sms terug als je wakker bent." Stuurde Kéziah en ik begin met mijn vingers op de toetsen te drukken. "Is goed. Ik ben nu wakker. Ik had een beetje hoofdpijn maar dat is nu over. Zie je later." Stuur ik en het levert meteen af.

Vervolgens sta ik op en loop ik naar de keuken. Een vers kopje thee kan ik nu wel gebruiken. Nadat ik de thee had gezet was ik naast Rick gaan zitten op een stoel van de grote eettafel.

"Was je nu maar bij ons. Dan had ik je kunnen vertellen wat er allemaal is gebeurd. Kéziah heeft me naar je gestuurd in een andere wereld. Je leek zo onschuldig en lief." Mompel ik terwijl ik naar z'n dichte ogen kijk.

Ik krijg nog een sms'je. Dat hoor ik aan mijn geluidje. Ik pak m'n telefoon weer opnieuw en Kéziah heeft weer een berichtje gestuurd.

Ik open mijn sms en ik begin te lezen. "Bel Russel even en kom naar mijn huis. Het is nog nooit zo belangrijk geweest en het is te lang om uit te leggen. Er is iets niet goed met Gabriel." Lees ik op mijn scherm.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top