'Ja dus?' Vraag ik op een normale manier. 'Ik wil dus zeggen dat je misschien weg moet gaan!' Roept Rick en mijn hard verstijft. 'Dus je wil me weg hebben?' Snauw ik vragend terug en hij probeert een woedeuitbarsting binnen te houden. 'Ik haat je Cloe en ik zal je altijd blijven haten. Je hebt het voor mij verpest en voor iedereen!' Roept Rick.

Ik schrik wakker van een verschrikkelijke nachtmerrie en ik staar meteen in een hele hoop licht van het kampvuur. Ik knipper een paar keer met mijn ogen om eraan te wennen. Iedereen slaapt omdat we een slaapplek hebben gevonden om daar even te blijven rusten om morgen weer verder te gaan met onze zoektocht. Rick kan niet slapen dus hij staat een paar meter buiten de slapende groep op wacht. Ik had een nachtmerrie over ons en we hadden ruzie. Ik kan god op mijn knieën danken dat het niet echt is gebeurd wand ik hou van hem.

Ik sta langzaam op en ik loop in de richting van Rick. Ik ga naast hem staan en hij kijkt me niet aan. 'Heb je nog iets ongewoons gezien?' Vraag ik op een normale toon. 'Nee.' Antwoord hij op een afstandelijke toon. 'Je zit te kijken of je Roy ergens ziet he?' Vraag ik terug om gênante stiltes te ontwijken. Hij draait zich naar me toe en hij pakt me ruw bij mijn armen beet. 'Cloe ga slapen! Alsjeblieft!' Snauwt hij net op zo'n toon dat er niemand wakker word. Ik ben natuurlijk geen mens meer dus dit pik ik niet. Het doet pijn, zelfs voor mij. Ik laat mijn ogen roze opgloeien om te laten blijken dat het pijn doet wand ik weet dat Rick gezichten kan lezen.

Hij laat me direct los en ik ontspan mijn schouders. 'Ik wilde je geen pijn doen.' Fluistert hij met z'n hoofd omlaag. Ik omhels hem snel zodat hij geen kans heeft om me weg te duwen. 'Het spijt me dat je je zo rot voelde vanwege de omstandigheden. Wat Roy zij was waar maar het kwam omdat hij me wilde redden van het feit dat ik iedereen kon verscheuren. Hij heeft het leven van iedereen hier gered en dat had zo te zien hele erge consequenties.' Zeg ik en ik begin een beetje te huilen.

Hij omhelst me terug en hij aait met z'n had over mijn haar heen. 'Ik begrijp het en ik had je moeten laten uitpraten. Dan was dit gedoe helemaal niet gebeurd en dan was Kéziah niet zoals hij nu is.' Zegt Rick zacht en zo blijf ik even staan. Voor het eerst voelt hij even echt goed warm aan maar dat komt waarschijnlijk omdat hij net bij het vuur heeft gestaan voordat ik wakker werd.

'Het word tijd dat we nu echt Gideon vinden zodat we deze verschrikkelijke plek kunnen verlaten en weer opnieuw van Roy af zijn. Hij heeft hier natuurlijk genoeg tijd om na te denken over gemene streken mocht Kéziah hier nog eens terug komen vanwege z'n vrienden aangezien dat nu makkelijk kan.' Legt Rick uit en ik knik tegen zijn borstkast aan.

Dan til ik mijn hooft op en ik kus hem even. Zo duw ik de nachtmerrie uit mijn systeem en weet ik zeker dat het goed is.