Cloe.
Anne is even naar de wc en Rick en ik zitten nog steeds op mijn bed. 'Waar woon je nu?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Ergens buiten de stad. Met mijn snelheid is het geen probleem om te lopen.' Antwoord Rick.

'Valt dat niet op bij mensen dat je zo snel rent? Hoe snel kan je rennen?' Vraag ik en Rick kijkt even naar zijn schoenen om na te denken. 'Mijn record is 2 km per seconde.' Zegt Rick uiteindelijk. Ik fluit een beetje. 'Dat is snel.' Zeg ik en er valt een ongemakkelijke stilte. We zitten dicht bij elkaar en iedere seconde dat het stil is lijkt de tijd stil te staan. Dit begint erg ongemakkelijk te worden. 'Ik vraag het nog eens Cloe. Heeft Roy je pijn gedaan?' Vraagt Rick.

Ik zucht even en ik stroop mijn mouwen op. Er worden gigantische blauwe plekken zichtbaar op de plek waar Roy me heeft vast gegrepen. Rick raakt mijn armen aan maar zijn handen zijn zo zacht dat het geen pijn doet. Zijn ogen geven een blauwe gloed af. Dezelfde gloed als die Roy in zijn ogen had. Alleen dat was rood. 'Waarom heb jij blauwe gloeiende ogen?' Vraag ik. 'Dat heeft met het soort kracht te maken. Blauw staat voor moed en bescherming. Rood staat voor slecht en onbetrouwbaar.' Zegt Rick en hij bekijkt mijn armen goed.

'Doet het pijn?' Vraagt hij uiteindelijk en we kijken elkaar recht aan. 'Nu niet nee. Soms wel.' Antwoord ik. 'Ik vermoord die gast met mijn blote handen als hij dit nog eens doet. Het maakt niet uit wat het met de kleur van mijn ogen doet.' Zegt hij.

'Heb je ooit iemand vermoord?' Vraag ik en hij probeert mijn blik te ontwijken. Dan schut hij z'n hooft. 'Nee. Als ik Roy z'n zusje had vermoord, had ik wel gouden ogen. Dat staat voor uitkijken.' Zegt Rick.

'Ik geloof niet dat je gevaarlijk bent, al had je iemand vermoord. Je bent......' Zeg ik maar ik word onderbroken door Rick die zijn lippen op de mijne drukt. Hij laat mijn armen los en hij legt zijn handen om mijn gezicht. Ik schrok even maar ik kuste hem terug. De onsterfelijkheid zal ons tegenhouden. Hij zal verder leven en ik word oud en ik ga dood.

'Kunnen jullie dit ergens anders doen of zo?' Zegt Anne die binnen komt. Rick laat me los en we kijken beide ongemakkelijk naar Anne. 'Sorry.' Zeg ik uiteindelijk.

'We praten anders later wel verder. Ik ga naar huis.' Zegt Anne en ze pakt haar jas. 'Ik laat je uit.' Zeg ik en ik loop met haar mee naar beneden. Ik doe de voordeur open. 'Ik zie je wel op school.' Zegt Anne en ik knik. We zwaaien naar elkaar en dan doe ik de deur weer dicht.

Ik draai me om en ik schrik me wezenloos als Rick voor me staat. 'Kom. We gaan naar de huiskamer.' Zeg ik en ik loop langs hem heen.

Wanneer we allebei zitten is het weer even stil. 'Ik ga vanavond een kijkje nemen bij het tankstation. Wil je mee?' Vraagt Rick. 'Ja. Ik ga wel mee.' Antwoord ik.

'Zorg wel dat je iets zwarts aan trekt zodat we minder opvallen.' Zegt Rick en ik zit dood stil. Het is weer heel lang stil. 'Ik denk dat ik maar ga.' Zegt Rick en ik knik. Hij komt dichterbij en hij legt een hand op mijn wang. Dan kust hij me. Het is geen lange kus en zijn lippen voel zacht aan. Rick laat me los en hij staat op. Ik sta ook op en ik loop achter hem aan naar de voordeur. Ik doe de deur open en hij loopt naar buiten. 'Snel rennen! Blijf in de schaduw!' Roep ik hem na als hij snel wegrent van de zon. Het lijkt mij echt een race tegen de tijd als je overdag moet weg rennen voor de zon. Ik weet dat Rick snel is dus dat is geen probleem.