[Hoofdstuk 2]
POV Kéziah.
Cloe heeft iedereen uitgenodigd bij haar thuis voor een etentje maar ik zij dat ik liever even thuis bleef vanwege een inbraakgolf. Ik had ook net zo goed een schild kunnen opzetten maar ik denk dat ze dat was vergeten dat zoiets kon.
Ik ging eerst naar Cloe's huis en ik keek door het huis heen met m'n roze ogen en gek genoeg zag ik Russel nergens. Gabriel was er wel en ik zag hem een paar keer zuchten en naar z'n telefoon kijken. Ik denk dat Russel het te druk heeft voor hem.
Ik ben bijna bij het huis van Gabriel en Russel om eens te kijken waar hij uithangt. Ik loop eerste door het park heen en ik kijk hoe de zon onder gaat terwijl ik blijf doorlopen.
Ineens zie ik twee mensen staan bij het meer en ik spring achter een boom. Ik blijf muisstil zodat ze me niet horen. De ene jongen is Russel en de ander is geen jongen maar een chic. Ik heb dat meisje nog nooit eerder in m'n leven gezien.
Ze heeft donkere kleding aan en volgens mij is haar haar zwart als ik het vanaf hier bekijk.
Ik luister hun gesprek af met mijn goeie gehoor.
"Gabriel kan het niet weten." Dit was Russel die iets zij. "Natuurlijk kan alles snoepje." Dit is het meisje. Snoepje? "Luister ik was dronken en dat wij het hebben gedaan is een fout." Zegt Russel en mijn ogen worden gigantisch groot. Hij wat?!?!
"Je weet dat je zoiets niet eeuwig kan verbergen." Zegt het meisje en ik hoor Russel zuchten. "Ga alsjeblieft de stad uit en laat me met rust Jade." Zegt hij. Oké, het meisje heet dus jade.
Ik zie haar in vampier snelheid wegrennen wat inhoud dat ze een vampier is. De zon is inmiddels weg dus vampiers kunnen buiten blijven.
Ik grijp mijn kans wanneer Russel alleen is en ik ren in vampier snelheid naar hem toe. "Jij gaat vreemd?!" Roep ik en ik duw hem waardoor hij op de grond valt.
"Kéziah?! Stond je ons af te luisteren?!" Roept hij terwijl hij overeind komt en ik kijk hem boos aan. "Wacht maar af! Je breekt Gabriel hiermee. Ik ga nu naar hem toe en ik vertel het hem." Zeg ik en Russel gromt.
"Als je dat doet..." zegt hij en ik lach. "Als jij Gabriel breekt breek ik jou. Dat is wat ik mezelf heb beloofd en nu is het zo ver. Je gaat vreemd met een vampier." Zeg ik en Russel schut met z'n hoofd.
"Ik was dronken en ik heb spijt. Alsjeblieft vertel het hem niet." Zegt hij en ik trek een wenkbrauw op. "Oké ik zeg niks." Antwoord ik en Russel haalt opgelucht adem.
"Jij gaat het hem zelf vertellen. En als jij het niet doet doe ik het." Zeg ik en Russel kijkt opnieuw boos en gestrest.
"Man waarom hou je je nog zo bezig met hem?!" Roept hij en ik begin terug te schreeuwen. "Omdat hij de eerste is waar ik met hart en ziel van hielt! Ik bedroog hem nooit! Ik zorg vanaf het begin al voor hem! En wat doe jij?!"
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top