{Hoofdstuk 2}
{Verstenen.}
Cloe.
Ik duw de deur van Rick's huis open en ik sluit hem meteen om geen zonlicht binnen te halen. Ik trek mijn schoenen en vest uit en ik loop naar de woonkamer.
Rick licht onderuit op de bank met een glas bloed aan zijn lippen en muziek in z'n oren. Ik loop naar hem toe en ik trek de oortjes van zijn telefoon uit z'n oren. 'Hey! Ik zat midden in m'n liedje!' Zegt hij met een verheffende stem en ik schiet in de lag.
'Wat voor bloed heb je? Het ruikt lekker!' Zeg ik. 'Ik heb tijgerbloed. Anne had contacten die goedkoper waren dan de andere. Wil je een slokje proeven?' Vraagt hij en ik knik. Hij geeft het glas aan mij en ik neem er een klein slokje uit. 'Hm, een beetje zoutig.... Best lekker.' Zeg ik. 'Niet meteen opmaken maar het staat in de koelkast.' Zegt hij en hij doet z'n muziek weer in z'n oren.
Ik sta op en ik rol glimlachend met m'n ogen. Ik loop naar de keuken en ik trek de koelkast open waar meteen flesjes bloed zichtbaar worden. Ik pak een flesje waar tijgerbloed op staat en ik gooi het leeg boven een whiskey glas. Dat soort glazen gebruiken wij voor het bloed.
Ik loop weer terug naar de woonkamer en ik laat mezelf in de woonkamer stoel vallen. 'Hoe was de rouwdienst?' Vraagt Rick die z'n oortjes op tafel legt en weer een slok van z'n bloed neemt.
'Het is jammer dat je niet mee mocht maar het was oke.' Antwoord ik. Rick mag inderdaad niet mee naar de rouwdiensten van de weerwolven omdat hij een vampier is en de weerwolven zien hem niet graag in het hol rondlopen. Rick knikt met een begrijpelijk gezicht. Ik neem een slok van m'n bloed.
'Het spijt me nog steeds van je moeder.' Zegt hij en ik kijk hem recht aan. 'Dat heb je al drie keer gezegd. Bedankt. Toch vind ik het raar...' Begin ik. 'Wat?' Vraagt Rick gelijk en hij drinkt z'n glas leeg en hij zet hem vervolgens op het tafeltje.
'Het is mijn moeder. Ik hield van haar. Ik..... Huilde niet bij de rouwdienst. Ik..... Was volledig versteend. Wat gebeurd er met me Rick?' Vraag ik en hij kijkt me een beetje geschrokken aan.
'Misschien word je wel net zoals Kéziah. Ik heb geen idee maar alleen hij kan je daar iets over vertellen.' Zegt Rick. 'Ja maar hij neemt niet op en hij doet z'n deur niet open. Misschien is hij gewoon weg. Van de aardbodem verdwenen en hij heeft Gabriel met zich meegenomen.' Zeg ik.
'Misschien is het beter als je gewoon nog even een rondje gaat lopen. Dan kleed ik me om en dan gaan we samen iets doen vanavond.' Zegt Rick en ik knik met een glimlach. 'Dat is dan een date.' Zeg ik en hij lacht.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top