Hoofdstuk 2
Cloe.
Ik gooi mijn tas naar de muur en ik kom de kamer binnen gelopen. "Zo, boos?" Vraagt mijn moeder. "Ja, ik haat maandag." Antwoord ik boos. "Als je maar niet te lang boos blijft want morgen komen de nieuwe buren." Zegt mam.
"Nieuwe buren? Is het huis verkocht?" Vraag ik nieuwsgierig. "Ja. Aan twee mensen met een kind. Hij is ongeveer een jaar ouder als jij. Misschien kun je goede vrienden worden." Zegt mam met een romantische toon in haar stem. "Alsjeblieft niet." Zeg ik lachend.
"Ach, zo erg is het niet toch?" Vraagt ze. "Nee. Misschien heb je gelijk. Weet je al hoe ze heten?" Vraag ik. "Ja de ouders heten: Miranda en Kyle en hun zoon heet Rick dacht ik." Antwoord ze.
"Ho effe! Rick als in Rick, Rick. Rick als in de Badboy van school?!" Roep ik gestrest. "Weet ik veel. Ik heb geen idee hoe hij er uit ziet maar als het goed is zit hij wel al op jou school." Antwoord ze.
"Ow nee! Dit is slecht!" Roep ik luid. "Stel je niet aan. Misschien is hij wel super aardig." Zegt mam met een kalme stem. Ik grijp naar mijn hoofd van stres. "Dit kan echt niet mam! We gaan toch niet echt buren worden van 'DE' Badboy?" Roep ik.
"Sorry schat maar we hebben geen keus. Wij kunnen niet bepalen waar ze gaan wonen." Zegt mam. Ik ren naar de gang toe en ik ren meteen door naar boven. Wanneer ik op mijn kamer ben, pak ik mijn iPad en ik klik de app FaceTime aan.
Ik tik Anne's nummer in en ik bel haar. Ze neemt op. "Hey Cloe. Whatsupp?"
"Ik heb zulk slecht nieuws!" Roep ik meteen.
"Oké rustig aan! Wat is er?"
"Je kent Rick de Badboy toch?"
"Ja. Tuurlijk. Die eikel. Wat is er met Rick?"
"Nou die eikel....... Word mijn nieuwe buurjongen!"
"Dat meen je toch niet? De rest van de Badboys gaan je vermoorden als Rick slecht over je praat!"
"En nu?"
"Geen idee probeer een goede indruk te maken op hem of zo. Probeer aardig te doen, misschien valt hij wel mee."
"Je hebt gelijk. Misschien is hij oké. En wat als hij dat niet is? Wat als ik het vuilnis buiten kom zetten en hij maakt mij het vuilnis?!" Roep ik gestrest.
"Oké rustig aan. Blijf ademen. Als hij niet buiten is, zet je gewoon het vuilnis buiten. Hou hem goed in de gaten."
"Oké. Bedankt Anne. Ik ga denk ik weer. We hebben nog huiswerk van Bio."
"Ga je dat serieus weer maken?"
"Ja. Ik heb toch niks beters te doen. Ik wil niet nablijven."
"Oké, mij best. Doegg."
"Doegg."
Ik druk FaceTime uit en ik leg mijn iPad weer neer. Ik loop mijn kamer uit en ik loop naar de trap. Misschien komt Rick wel naar me toe morgen. Misschien weet hij al dat ik zijn buurmeisje word. Ik loop naar beneden en ik duw de kamer deur open. Mijn moeder is weg. Er licht een briefje op de tafel. "Boodschappen doen. Xx"
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top