•Hoofdstuk 19•
POV Kéziah.
"Prestos healio, prestos healio." Telkens opnieuw... iedere keer spreek ik de woorden opnieuw uit en ga ik met een roze gloed over Ricks levenloze lichaam heen. Het is twee dagen later en kerst is voorbij.
Jammer genoeg kunnen we geen kerst meer vieren nu. Rick is al een tijd buiten het bewustzijn en hij wil niet wakker worden... wat we ook doen.
Ik heb vastgesteld dat hij te lang in de zon heeft gezeten. God mag weten wat Marcel allemaal met die jongen gedaan heeft. Rick is al van z'n wonden genezen maar hij had mijn kracht daar ook voor nodig.
De afgelopen uren kreeg ik alleen maar vragen achter me aan en waarom ik weg was en niks zij. Ik heb uitgelegd waarom ik dit zo wilde.
Er was ook een jongen genaamd Jayden die de deur binnen kwam lopen en als ik de gesprekken tussen Cloe en Jayden heb gehoord... geloof ik dat Jayden een oogje heeft op Henderson.
Henderson is niet het type dat snel verlieft word. Ik kende Hendersons vader toen hij nog een kind van mijn leeftijd was, kwa uiterlijk dan.
"Geen reactie." Mompel ik terwijl ik opsta van de zoveelste behandeling. "Wat heeft Marcel met hem gedaan? Wat het ook is... kan je het terug draaien?" Vraagt Cloe en ik haal mijn schouders op.
"Eerst moet ik weten wat voor spreuken Marcel op hem gebruikt heeft. Daarna kan ik in de boeken zoeken naar een terug draaiende spreuk." Antwoord ik en Cloe slaat haar armen over elkaar heen.
Ik loop naar haar toe en ik kijk in haar zachte ogen. Ze huilt wat me niks verbaast. Ze wil haar liefde terug en iedere keer moet hij wel iets meemaken.
"Wat als ik nooit tegen Rick had gepraat toen hij naast me kwam wonen? Wat als ik hem op afstand hield? Dan hadden we nooit zo'n hechte band gekregen en dan had mijn moeder nog geleefd." Mompelt ze zacht.
Ik omhels haar en ik leg haar voorhoofd tegen m'n wang aan. Ik ben iets groter als Cloe dus dat is makkelijk mogelijk.
"Wat als er een mogelijkheid was om te zien hoe het leven zou zijn geweest als ik en Rick gewoon met elkaar omgingen als klasgenoten?" Vraagt ze en ik kijk haar aan.
"Het is mogelijk maar de spreuk zal pijn doen. Als je het echt wil... kan ik het voor je doen. Maar je hebt het al eens eerder gezien met die droomtoestand. Alleen dit zal ietsje anders zijn. Zonder ons." Antwoord ik en Cloe kijkt me met vochtige ogen aan.
"Ik wil Rick gewoon even zien... op een normale manier." Zegt ze en ik knik. "Als er iets voorvalt moet je naar Anne gaan en de situatie uitleggen. Ze zal je raar aankijken dat je alles al weet maar dat word terug gekeerd als je terug komt." Leg ik uit.
"Kan ik Rick aanspreken op het bovennatuurlijke?" Vraagt Cloe en ik schut met mijn hoofd. "Dat is geen verstandig plan."
- Kéziah Siroop
- Cloe
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top