POV Cloe.
"Hier heeft u een glas." Zeg ik en ik zet een glas bloed neer voor Kyle en hij glimlacht naar me. "Zeg maar je tegen u." Antwoord hij en ik lach ook.

"Het word tijd dat ik vanavond maar eens ga. Ik zie dat jullie hier prima leven. Maar jullie zijn nog steeds erg geheimzinnig met die dingetjes van jullie." Zegt hij en ik neem een slok uit mijn glas.

"Geloof me... er is zo veel gebeurd de afgelopen dagen. Ik kan het niet eens op al mijn vingers tellen." Antwoord ik en Kyle glimlacht opnieuw. "Hoe is de relatie tussen jou en Rick?" Vraagt hij na een stilte en ik kijk even weg.

"Het gaat goed... maar er zijn ooit wel ruzies geweest." Antwoord ik en hij knikt. Ik hoor vlak daarna de deurbel gaan en ik loop er meteen op af.

Ik gooi de deur open en ik zie Anne voor de deur staan. Ze kijkt nog al alsof ze in een soort shock is.

"Hey girl! Kom binnen!" Roep ik blij en ze loopt langs me heen. Als ze zulke buien heeft kan ik haar beter opvrolijken. Zullen wel weer problemen zijn in het wolven hol.

"Hey... gaat het wel?" Vraag ik en ze gaat zitten op de bank en blijft voor zich uit staren. Ik loop naar haar toe en knip in mijn vingers voor haar neus. "Aarde aan Anne!" Roep ik en ze schut even snel met haar hoofd en knippert.

Ze kijkt naar me op met een bezorgde en bleke blik. "Gaat het?" Vraag ik en ze knikt. "Ja, ja.... gaat prima ik heb gewoon... wat drukke dingen gedaan en ik kwam voor afleiding." Antwoord ze en ik trek een wenkbrauw omhoog.

"Je zit onder de modder... heb je tussen de varkens lopen rollen of zo?" Vraag ik en ze glimlacht heel kort en dan zie ik de lege blik weer.

POV Anne.
Toen Russel tegen me had gezegd dat ik niks mocht vertellen was ik heel erg aan het twijfelen.

Toen ik tien minuten met z'n lijk in m'n armen heb gezeten heb ik hem opgetild en ben ik naar de rand van de stad gerend.

Vervolgens had ik hem begraven op een plek waar ze hem niet kunnen vinden. Ik heb hem daar achtergelaten en daarna ben ik hier heen gegaan. Ik kan nog steeds niet geloven dat hij echt dood is.

"Nee... er was grote schoonmaak in het wolven hol." Antwoord ik en Cloe lacht. "Dat zal eens tijd worden." Antwoord ze.

"Is iemand van je roedel dood?" Vraagt Kyle vanaf de tafel en Cloe en ik kijken beide naar hem.

"Hoe kunt u dat weten?" Vraag ik en Kyle haalt z'n schouders op. "Vaders kennen de blikken van kinderen." Antwoord hij en ik trek een wenkbrauw omhoog.

"U heeft gezien hoe de blik van een kind eruit ziet als er iemand dood is?" Vraag ik en Kyle knikt. "Jazeker... bij mijn eigen zoon." Antwoord hij en Cloe kijkt ineens bezorgd.

"Dus vertel... wie is er dood?" Vraagt hij en ik haal m'n schouders op. "Een jongen die ik goed kende. Goed deel van mijn roedel geweest. Hij heeft zelfmoord gepleegd." Antwoord ik en Kyle staat op en loopt naar me toe.

"Gecondoleerd meisje." Zegt hij terwijl hij me omhelst. Ik vind het wel fijn dat er op korte termijn even een volwassene is om ons raad bij te brengen. Zo veel krijgen we niet met volwassenen te maken.