3 Maanden later.
Cloe.
'Rick! Waarom doe je dat!?' Schreeuw ik half terwijl hij een taart naar mijn gezicht wil gooien die ik ontwijk. 'Die taart had ik voor Anne gekocht!' Roep ik en alles wat hij kan doen is alleen maar lachen.

'Waarom?' Vraagt hij grinnikend. 'Ze heeft een jubileum van 3 jaar Alpha of zo dus ik wilde haar graag feliciteren met deze taart die nu aan de muur licht!' Roep ik boos en hij lacht alleen maar harder.

'Nou sorry maar ik wilde gewoon een taart naar je gooien. Fix het dan gewoon met je magie.' Zegt hij en ik rol met mijn ogen. Ik wilde hier eigenlijk niet eens krachten voor gebruiken maar als je vriendje je taart aan diggelen gooit....

Ik knip in mijn vingers en met een paar roze vonken staat hij weer heel en netjes op tafel. 'Waag het niet.' Waarschuw ik hem als hij ook naar deze taart wil lopen. Dan gaat de deurbel en de zichten van mij en Rick zijn even op de gang gericht. 'Wie zou dat zijn?' Vraag ik en Rick haalt z'n schouders op. 'Ik ga wel effe kijken.' Antwoord hij en vervolgens loopt Rick naar de gang om de deur open te doen.

Het is Russel die binnen komt en hij glimlacht naar me. 'Hey Russel!' Roep ik enthousiast en hij lacht. 'Leuke zomer gehad?' Vraagt hij en ik knik. 'Ja, behalve voor Rick dan.' Antwoord ik en ik kijk langs Russel heen waar Rick me boos aan staat te kijken waar ik van in de lach schiet.

'Ik zie dat je helemaal klaar bent voor het jubileum?' Vraagt Russel terwijl hij naar mijn taart wijst en ik knik. 'Alleen weerwolven en siropen kunnen daar komen dus helaas kan er niemand anders mee.' Antwoord ik en ik zie Russel druk denken.

'Misschien vind je het geen leuk idee maar ik heb Kéziah gevraagd of hij wilde komen en hij zij dat hij dat graag wilde doen.' Zegt Russel en ik zucht. 'Voor mij zeker?' Vraag ik en Russel zit me met een stiekem gezicht aan te kijken van: wat denk je zelf?

'Ik moest trouwens nog iets van Kéziah doorgeven, hij belde vanochtend.' Zegt Rick die in een leunstoel gaat zitten. 'Wat is er dan?' Vraag ik en Russel luistert ook rustig mee.

'Over een paar dagen is de zonsverduistering.' Begint Rick en ik haal mijn schouders op. 'Dus?' Vraag ik kalmpjes en hij kijkt me bezorgd aan. 'Siropen kunnen niet tegen de zonsverduistering. Er moest natuurlijk een zwakte zijn.' Zegt Rick en ik kijk even naar mijn schoenen.

'Wat gebeurd er met ons tijdens de zonsverduistering? En hoe zit het met de maansverduistering?' Vraag ik als ik naar Russel kijk. 'De maansverduistering is niet veel erger als de volle maan. Ik raak alleen mijn krachten kwijt in de minuten dat hij er is.' Antwoord Russel en ik kijk meteen terug naar Rick.

'In de zonsverduistering kan ik buiten lopen maar jij word wilder, sterker, krachtiger en bozer als dat wij zijn. Zelfs Kéziah heeft het nog niet onder controle na al die jaren.' Zegt Rick en ik kijk hem verbaast aan. 'Heeft hij daarbij schade aangericht?' Vraag ik bezorgd en Rick kijkt even naar Russel.

'Hij heeft perongeluk in totaal wel honderden mensen gedood.' Antwoord Rick.