Hoofdstuk 1

Eyyyy voordat je dit boek leest, allereerst welkom! Hopelijk ga je het wat vinden het is lang dus ik wens je veel succes. Effe een disclaim... dit boek is nog niet herschreven en bevat dan ook vrij wat spelfouten. Je hoeft me hier niet constant op te wijzen want dit weet ik inmiddels dus negeer ze of lees dit boek gewoon niet XD. Als tweede is dit geen Fanfiction van Teen wolf, The Vampire dinges, Twilight, Shadowhunters of wat dan ook! Het word vrij irritant dat mensen constant zeggen van "oh dat lijkt daar op of daarop." Kap daarmee want dat is niet leuk voor degene die dit geschreven heeft en veel tijd in heeft gestoken. Ik geef soms name drops enzo en dat het erop lijkt volgens jou (toeval bestaat) is oke maar dat hoef ik niet te weten want ik heb hier te hard aan gewerkt om vervolgens te horen dat het maar ergens anders op lijkt. Inspiratie en name drops zijn hele andere dingen. Dit wilde ik even melden voordat je dit leest. Succes iedereen en met dit bericht wil ik niemand beledigen dus neem het niet te hard in je op! Nogmaals Succes x

Cloe.
"Dus je wil zeggen dat je je huiswerk heb gemaakt?" Vraagt Anne. "Jij niet dan?" Vraag ik verbaast. "Waarom zou ik mijn huiswerk maken?" Vraagt ze terug. Dit word meer een 'vraag' spelletje dan dat er echt antwoorden komen.

"Beeld je eens in: al die knappe 3de klassers in het nablijf lokaal en jij mag er tussen in zitten." Zegt Anne met een starende blik naar de lucht. "Hou toch op Anne. Staren is leuk voor jou maar of ze nou echt iets terug zeggen, betwijfel ik." Zeg ik met een lachende toon en ik negeer Anne's boze blik.

"Laten we maar gewoon naar de les gaan." Stel ik voor en Anne knikt. De school ziet er zoals altijd kil en koud uit. Het is altijd vies en de kluisjes piepen als je de deurtjes open doet. En dan heb ik het nog niet over die verschrikkelijke ezel lucht die er uit komt.

Aan het einde van de gang staat het klas lokaal. "Klaar voor de maandag?" Vraagt Anne met een sarcastische toon om mij te pesten. Ze weet wat ik ga zeggen. Ik haat maandag en dat mag iedereen weten. Ik had toch ook al een hekel aan school. Het liefst zou ik zo snel mogelijk naar een andere school gaan samen met Anne.

"Wat denk je zelf?" Vraag ik met rollende ogen. Aan de andere kant van de gang komt een groepje met jongens aangelopen. Het zijn de Badboys. Ik haat de badboys. Ze doen alsof ze stoer zijn maar eigenlijk zijn het een stel arrogante kleuters.

Èèn van de BadBoys heet Rick. Dat weet ik toevallig omdat ik laatst de spelers lijst van het Hockey team checkte. Hij zit er in en hij traint veel. Ik wilde gewoon zijn naam weten omdat hij er best goed uit ziet. Niet dat ik hem leuk vind, hij is een zak. Tenminste, hij lijkt me een zak.

"Aarde aan Cloe!" Roept Anne die met haar vingers voor mijn gezicht knipt. "Kijk je nou serieus naar die ezels?" Vraagt ze. "Wie niet? Het zijn de Badboys. De populairste jongens van de school." Zeg ik.

"Maar wel de grootste zakken van de school." Zegt Anne met een chagrijnige toon in haar stem. De jongens komen voorbij ons lopen en de leider van de groep, Roy, kijkt ons boos aan. "Zo zo. De zusters sukkels." Zegt Roy. "Moeten jullie niet een vriendje zoeken?"

"Dat jij nou nog met je moeder zoent is niet mijn probleem." Zegt Anne boos en ik geef haar een por in haar zij omdat ze haar mond dicht moet houden. Ik wil namelijk niet bond en blauw thuis komen. De Badboy groep maakt een 'oeoeoeoeoe' geluidje omdat Roy keihard is gedist door een 2de klasser. Alle badboys zijn ongeveer een jaar ouder als ons maar ze gedragen zich alsof ze 18 zijn terwijl ze nog maar 15 zijn.

"We moeten gaan." Zeg ik nerveus en ik trek Anne mee naar het klaslokaal. "Doe dat nooit meer." Fluister ik nijdig.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top