POV ELISE

Ik zit hier al zo een drie dagen en ik word helemaal gek. Ik heb Wessel niet meer gezien en Melissa ook niet. 'Max.' 'Ja darling?' 'Noem me verdomme niet zo en laat me the fuck uit dit huis. Ik wil weg.' 'We willen allemaal wat. En als ik jou was zou ik niet zo brutaal zijn meisje.' 'Oh wat anders? Breek je me arm nog een keer? Tuurlijk. Jij hebt geen hart.' 'Ik heb weldegelijk een hart.' Hij komt dichterbij. 'Alleen ik gebruik hem niet.' 'STAY THE FUCK AWAY SON OF A BITCH.' Dat had ik beter niet kunnen zeggen.. Zijn ogen lijken donkerder en vuur te spuwen. Hij loopt naar me toe en grijpt me hard vast bij mijn arm. 'Auw.' Hij grijpt me nog steviger. Mijn pols is gebroken en gelukkig pakt hij me bij mijn bovenarm. Ik weet niet hoe, maar mijn arm is al best wel genezen. Ik voel het wel terwijl hij knijpt. 'Stop je doet me pijn.' 'Je weet dat er straffen volgen.' Hij gooit me tegen de muur en ik val op de grond. Ik begin te huilen. De pijn is gewoon ondraaglijk. Hij trekt me weer omhoog aan mijn haren. In deze dagen heb ik hem nooit zo boos gezien. Jake, kom me redden. Hij gooit me op het bed. 'Wat ga je doen?' Vraag ik angstig. 'Wat ik wil.' Zegt hij grijnzend. 'Nee niet doen! Please niet doen!' Vraag ik hem smekend. 'Oh ik ga het niet zelf doen. Ik ben je begeleider. iemand anders moet het doen. 'Wie?' 'De begeleider van Wessel. En Wessel en ik kijken toe. 'NEE! DAT KUN JE NIET DOEN. IK HOU VAN WESSEL. EN JIJ HOEFT ME NIET NAAKT TE ZIEN.' Gil ik woedend uit. 'Ik heb je al gezien. Weet je nog? Toen je met jezelf speelde.' Ik bloos en kijk weg. 'Dat kun je niet doen.' 'Oh jawel.'
Hij trekt de deur open en daar staat Wessel met touw om zijn handen samen met zijn begeleider. Ik ren van het bed af en zoen Wessel. Hij zoent me terug. 'Ik heb je gemist.' 'Ik jou ook.' Hij zoent me weer maar al snel word ik van hem afgetrokken. Ik word op het bed geduwd en Wessel word op een stoel geduwd en vast gemaakt. 'En nu ga ik eens lekker mijn handen over jouw lichaam laten gaan.' Ik probeer weg te krabbelen, maar hij is te sterk.
Zodra hij in mij glijd en ik de schaamte voel, omdat er 3 mannen naar me kijken terwijl ik naakt ben, zie ik de pijn in Wessel zijn ogen. Dit is niet zoals het hoort. Het hoort nu met Wessel,  ontspannen. Ik huil en gil,  maar al snel raak ik in een trance. Ik heb niks meer door.
Na het over is word ik weer aangekleed, maar ik kan helemaal niks meer. Ik sta met pijn op en loop naar het hoekje van de kamer. Daar zit Wessel. Ik huil nog steeds en zoen hem. 'Ik hou van je.' 'Ik ook van jou.' wessel word weer meegenomen. Ik ga in het hoekje zitten en huil. Mijn knieën opgetrokken met mijn armen er omheen. Max komt naar me toegelopen. 'Ga weg.' 'Nee.' 'GA WEG.' 'Nee.' 'GA WEEEEG!' gil ik uit. Ik begin te huilen en alles wat ik zie om me heen te slaan. Weer een woedeaanval. Ik gooi met bekers en dingen die kunnen breken. Alles ligt stuk op de grond. Ik ga maar door, en kan niet stoppen. Max kijkt me verslagen aan. Ik gooi en gil met alles wat ik zie. Ik pak een vaas en gooi die richting Max, maar hij heeft geluk dat ik niet goed kan mikken. Hij duikt alsnog weg en probeert me te kalmeren. Ik ren boos weg en sluit mezelf op in de badkamer. Ik kijk in de spiegel en zie niet mezelf. Ik pak glazen waar tandenborstels inzitten van de wasbak en gooi ze op de grond. Ik gil en huil. Ik pak een stoel die daar staat, waarom weet ik niet. Ik til hem op en sla hem tegen de douchecabine die gemaakt is van glas. Ik sla er net zolang tegen aan tot het glas breekt. Ik ren er naar toe en sla met de douchekop op de randen. Alles is stuk. Alles. Ik voel mezelf ietsje kalmeren. Verslagen doe ik de deur van de badkamer open. Ik ga op het bed liggen, rol mezelf op, en val in slaap.. Met een bezorgd gezicht van Max is het laatste wat ik zie.
De volgende ochtend word ik wakker met een rotgevoel. Alle stukjes glas en steen zijn weg. Dan pas besef ik me wat ik heb aangericht. De deur gaat open en Max loopt naar binnen met een dienblad. Er ligt eten op en drinken met een paracetamol. Hij kijkt me al weer niet aan. Gister begon hij net weer een beetje met me aan te kijken en ik heb het verprutst. 'Sorry.' Fluister ik. Hij reageert niet,  zet het dienblad op mijn nachtkastje en loopt weer weg. 'Max wacht.' Hij stopt met lopen en kijkt naar de grond. Hij draait zich niet aan,  nee hij blijft gewoon met zijn rug naar me toestaan. 'Ik verdien dit eten niet.' Ik geef hem het dienblad. Hij pakt het niet aan. 'Praat tegen me Max.' Hij schud zijn hoofd. 'Praat.' Weer schud hij zijn hoofd. 'Het spijt me. Echt.' Hij pakt het dienblad van me aan en zet het op het bed. Dan gaat hij snel weg. Ik ga huilend op het bed zitten. Ik haat hem, maar toch spijt het me. De rest van de dag eet ik niks en drink ik niks. Ik huil en huil. Ik zoek pen en papier en wanneer ik het heb gevonden schrijf ik een briefje voor Max.

Nee Max. Dit is geen afscheidsbrief.
Ik haat je,  maar het spijt me zo.
Ik wil gewoon terug naar huis.
Geloof me als ik zeg dat het me spijt.
Het spijt me echt heel erg Max. Echt.
Ik snap dat je niet tegen me wilt praten,
Maar ik wil wel met jou praten. Ik wil
gewoon precies weten wat er aan de hand
is. Het spijt me zo erg Max. Het was nooit
mijn bedoeling om alles stuk te
maken. Echt niet. Praat tegen me wanneer
je dat wilt. Het maakt me niet uit wat. Of je
boos bent of schreeuwt. Zeg iets.
Het spijt me.
X Elise.

Ik huil en leg het op het nachtkastje aan de rechterkant van het bed. Ik slaap aan de linkerkant namelijk. Ik huil mezelf in slaap. Na een tijdje hoor ik iemand binnenkomen. Max. Ik doe alsof ik slaap. Hij ziet denk ik het briefje liggen, want ik hoor geluid van een brief. Ik hoor een lange stilte. Dan hoor ik een pen krassen. Na een tijdje hoor ik weer alsof iets werd doorgekrast. Ik val in slaap..

Als ik weer wakker word voel ik me beroerd. Er staat weer eten en drinken naast mijn bed, maar ik heb er geen behoefte aan. Ik neem en klein nipje van mijn drinken. dan denk ik terug aan de brief. Ik loop snel naar het briefje toe en kijk. Het enige wat ik zie is een woord. Doorgekrast. Er staat Elise. Het is doorgekrast. Verder staat er niks. Weer voel ik de tranen in me opkomen.
Elise sinds wanneer ben jij een softie?
Ik veeg woest de tranen weg. Vanaf nu geen gehuil meer. Ik zoek de sleutel van de deur die naar de trainingszaal leid. Ja er zitten nogal veel deuren. Ik loop de trainingszaal in, in mijn strakke legging en croptop. ik heb make-up op en zie er best wel sexy uit. Ik heb een hoge staart in met Nikes. Het is 5 voor half 10. Ik zie mijn trainer staan. Ik zwaai naar hem en hij knikt.
Na hevig sporten en boxen loop ik helemaal bezweet weer terug naar mijn kamer. Daar vind ik Max. Hij schrijft een briefje. Ik loop naar hem toe. 'Sorry Max.' Hij draait zich om en neemt het briefje achter zijn rug. Ik gris het uit zijn handen en lees het.

Lieve Elise.
Je haat me. Ik jou niet. Ik geloof best dat het je spijt, maar ik kan dit niet. Dit is vast je geluksdag. Ik ben niet goed voor je. Ik weet dat je me een harteloze zak vind, maar ik kan je het niet. Ik wil je graag helpen, maar ik kan niet je-

'Je kan niet mijn?' Hij geeft geen antwoord. 'Wat kan je niet meer Max?' Hij kijkt me niet eens aan. 'VERDOMME MAX WAT KAN JE NIET MEER?' 'Je begeleider zijn.' Even lijkt het of mijn hart stil staat. 'Dat kan je prima.' 'Nee.' 'JAWEL.' 'Nee want ik moest je iets vertellen en daarna zou je het niet meer willen. Je zou me slopen.' 'Wat moet je me vertellen? Zeg op.'

POV MAX

Ik durf haar bijna niet aan te kijken. Ik pak mijn mobiel uit mijn zak. Ik laat open het filmpje en laat het aan Elise zien.
'wat denk je nou? Ik hou niet van Elise. Ik had gewoon medelijden met haar, omdat ze hier anders alleen zat. En op school omdat ze geen vrienden heeft.'
Het filmpje is afgelopen. Ik zie haar huid wit wegtrekken. Ze kijkt weg. Er loopt een traan over haar wang.

POV ELISE

'En op school omdat ze geen vrienden heeft.'  weer voel ik de tranen opwellen. Waarom moeten mensen mij altijd pijn doen? Ik huil weer en kijk Max aan. 'Kan je Melissa halen?' 'Waarom?' vraagt hij. 'Ze is mijn enige vriend en ik heb een knuffel nodig. I dont care van wie. Max grijpt me vast en knuffelt me. Ik knuffel hem terug en huil op zijn schouder. Hij haalt Melissa. 'Melissa.' 'Elise.' Ik knuffel haar. Ze weet al wat er gebeurd is zegt Max. Ze knuffelt me stevig. Na een minuutje of 5 gaat ze weer weg. 'Max?' 'Ja?' 'Kan je me alleen laten?' Hij knikt en loopt weg. Ik ga in bed liggen en huil weer. Vanaf morgen ga ik een sterk meisje worden. Echt sterk.

Ik ben hier nu een week. Nog steeds heb ik niks van Jake gehoord. Ik loop naar de trainingszaal toe. Ik heb niet meer gehuild. Fuck Wessel. Max is nog mijn begeleider. Na het trainen loop ik naar mijn kamer. 'Hey Max.' 'Hey.' 'Mag ik je wat vragen?' 'Ja.' 'Hoeveel moet Jake jullie betalen?' '1200 euro.' 'WAT? Hij heeft laatst een nieuwe auto gekocht. Wat een lul.' 'Tja.' 'Wat nou als ik het jullie betaal. Mag ik dan vrij?' 'Zodra we het geld hebben.' 'Ik zal het overmaken.' Hij knikt. 'Ik zal een computer voor je regelen. Ik moet alleen wel meekijken, want ja. Regels.'

'Max?' 'Ja darling?' 'Wat nou als ik hier wil blijven?' 'Hier blijven? Ben je gek geworden?' 'Je begrijpt het niet. Ik heb niemand om voor te leven. Ik heb geen ouders, geen vrienden, Wessel is een lul,  Jake ook. Alleen Melissa, maar zij red zich wel.' 'Je bent gek. Je kan je aansluiten, maar dan heb je te maken met moord, drugs, seks, handel en geweld. En je mag natuurlijk niet meteen in dienst. Eerst moet je alles leren.'  'Ik zal er over nadenken.'
Ik kom nu misschien heel, heel, heel, raar over, maar wat nou als dit is hoe ik mijn leven wil? 'Als Melissa veilig is, vind ik het oké.' Mompel ik.
De volgende dag maak ik het geld over. Ik ben nu officieel vrij. Ik loop met Max door de stad heen. En met Melissa. Melissa vind me gek, maar is blij dat ze nu door mij vrij is. Ik bel aan bij Jake thuis. Hij doet open en knuffelt Melissa. Dan pas valt zijn oog op mij. 'Ik heb jullie gemist.' 'Ja. Laat me los. Ik kom mijn spullen halen.' 'Wat hoe bedoel je?' 'Max, kom je?' 'Ja.' 'Max?' Dan valt Jake zijn oog op Max. En hij lijkt officieel bang.

--------------------
Nieuw!  Dit hoofdstuk is opgedragen aan het liefste COMMENT meisje ooit :) ik heb alleen serieus geen idee hoe ik haar kan taggen zegmaar.. ben er niet zo handig mee.. iemand die weet hoe? via je computer of telefoon?
--------------------