H18.
-----------------
Hey. Ik heb de uitslag van mijn bloedonderzoek. Ik heb vitamine D tekort. Het klinkt misschien niet heel ernstig, maar ik krijg bijna geen vitamine D binnen. Echt bijna geen. Vandaar dat ik altijd moe ben. Misschien komt hier nog een keer een apart stukje over.
-------------------
POV ELISE
Verschrikt draaien ik en de jongens zich om naar de deuropening, waar de stem vandaan komt. In de deuropening staat Jake, maar niet alleen. Dan pas valt zijn blik op mij, ik die bang op het bed zit. Ik weet niet waarom, maar bang dat ik dood ga ben ik niet. Ik bedoel, het is nog steeds Jake. Hij kijkt me even met emotie aan, maar kijkt dan weer naar de jongens. 'Buiten.' Sist Max. Ik kijk naar hem, maar hij lijkt zichzelf niet. Zijn ogen zijn een paar tinten donkerder geworden en hij kijkt heel kil. Langzaam komen alle jongens weer in beweging. Max heeft een walkietalkie naast mijn bed gelegd, voor als ze komen, zodat ik alles kan horen. Vraag me niet hoe. De jongens en grijnzende Jake en zijn groepje lopen naar buiten. Ik zet mijn walkietalkie aan.
'Wat wil je Jake?' Sist Max. 'Jij weet wat ik wil.' Zegt Jake lachend. Dan even hoor ik een tijdje niks. Ik ga bij het raam staan en kijk heel onopvallend naar buiten. Ik zie dat ze dreigend naar elkaar kijken. Jake en Max zijn beide met evenveel mensen. Zodra er iets gebeurd, willen ze dat ik ingrijp. En dat ga ik zeker doen. Ik kijk, maar er gebeurt vrij weinig. Dan opeens schieten Bren en Justin naar voren. Ze pakken 2 man van Jake. Het lijkt Jake niks te doen. Het lijkt hem alleen om Max te gaan. De andere van Jake schieten op Mike, Wesley, Michiel en Chris af. Ik zie ze vechten en sla een hand voor mijn mond. Onze groep is duidelijk sterker. Er worden klappen uitgedeeld, maar geen klappen, waar ik me zorgen om moet maken. Dan zie ik Jake een pistool uit zijn achterzak trekken. Op hetzelfde moment trekt Max een pistool uit zijn zak. Het is al donker, maar de zilvere glans zie je duidelijk. Ik maak me nu wel zorgen. In een groot tempo loop ik naar mijn kast en pak 3 van mijn geweren. Twee ervan doe ik in mijn kontzakken en de derde hou ik vast. Ik houd mijn hand achter mijn rug. Ik adem diep in en uit, maar dan hoor ik een knal. Ik ren snel naar het raam om te kijken. Max ligt op de grond. De tranen komen in me op, maar ook een vlaag van woede. Als ik goed kijk zie ik dat hij weer opstaat. Hij is in zijn arm geschoten. De andere jongens kijken toe. Dan beginnen ze weer te vechten. Dan bedenk ik me dat ik echt iets moet doen.
Ik ren naar de achterkant van het huis. Ik zet het raam open en kijk naar beneden. Dan besluit ik 1 pistool hier te laten. De slechte laat ik hier. Ik kijk zuchtend naar beneden, maar besluit dan dat ik heel goed moet klimmen langs de regenpijp. Ik hang mezelf aan de regenpijp en heel langzaam maar zeker klim ik er af. Als ik weer op de grond sta, ren ik rechtsom het huis. Van boven stond Jake rechts en ik moet hem van achter besluiten. Hij heeft namelijk zonet mijn vriendje neergeknalt. Ik sta bij de hoek en steek heel voorzichtig mijn hoofd om het hoekje. Max ziet me, maar houd zijn mond. Ik glimlach heel licht naar hem. Ik pak mijn pistool goed vast en schiet op een jongen van de tegenpartij. Ik richt op zijn been en tot mijn verbazing lukt het. Ik schiet in zijn kuit. Hij valt op de grond en snel ga ik weer recht staan. De jongens lijken niks door te hebben. zelfs Max en Jake niet. Oké. Een leugen. Max wel. Ik draai me weer om het hoekje en schiet een andere jongen in zijn been. De jongen die ik als eerste schoot is waggelend aan de zijkant gaan zitten. De andere jongen valt weer neer van de pijn. Dan besluit ik iets heel slechts te doen. Ik schiet de andere 5 jongens meteen achter elkaar. Jake lijkt het nu wel op te merken en draait zich om. Ze liggen allemaal kermend van de pijn op de grond. Hoe het komt dat Jake mij niet door had? Ik heb een geluidloos pistool. Ik ga snel om het hoekje staan en ren zo snel mogelijk naar de andere kant van het huis. Ik besef me dan hoeveel pijn Jake, Max heeft gedaan en de woede borrelt in me op. Jake staat te kijken naar waar ik net sta, of hij iets ziet, maar hij vind niks. Ik richt mijn pistool op hem, haal de trekker over. Ik besef me dat Jake er altijd voor me is geweest, maar hij heeft mijn vriendje pijn gedaan. Ik richt mijn pistool nog iets beter, maar door mijn trillende handen gaat het niet. Ik schiet....
Jake word geraakt in zijn rug. Ik had zijn been bedoeld. Hij draait zich nog net om voor hij neervalt. Het zijn geen dodelijke kogels trouwens. Jake is dus niet dood, want ik schoot hem niet op de plek van zijn hart. Even lijkt er door Jake zijn ogen pijn te gaan, maar hij doet zijn ogen dicht. Alle andere jongens en mijn groep, kijken me in schock aan. Ik blijf geluidloos staan als ik me besef wat ik heb gedaan. 'Vanaf hier kunnen jullie het wel zelf toch?' Vraag ik met een zacht stemmetje. 'Ja. We hoeven ze alleen maar ergens neer te leggen.' Stamelt Bren. Ik knik en loop het huis in, via de voordeur. Ik ga zuchtend op de bank zitten. De tranen rollen over mijn wangen als ik me bedenk dat ik 8 mensen heb geschoten. Ik heb 8 mensen, heel, heel, veel pijn gedaan. Ik ga liggen op de bank en sluit mijn ogen. Ik val in slaap. Met een groot schuldgevoel.
Droom
Ik loop door een wei heen. Ik loop hand in hand met Max. Dan voel ik iemand op mijn schouder tikken. Ik draai me om en zie Jake staan met een gemene grijns. Steeds meer jongens verzamelen zich om mij heen. Ik ben niet bang, maar dan haalt Jake zijn pistool uit zijn zak. De andere jongens ook. Dan kijk ik slikkend naar Max. Hij kijkt lief naar me. 'Kies je om te doden? Of dood te gaan?' Is het enige wat hij zegt. Hij glimlacht. Ik pak mijn pistool en schiet alle jongens achter elkaar door hun hart. 'Elise. Ik ben trots. dat is mijn meisje.' Zegt hij trots.
Ik word wakker met overal zweet. Ik lig nog op de bank en alle jongens zitten ernaast. Dan pas zie ik dat er heel veel dingen kapot zijn. 'Wat is er gebeurd?' Stamel ik. 'Je hebt geschoten in je slaap.' Stamalt Max. 'Wat?' Vraag ik verward. 'Je sliep, opeens stond je op en schoot.' Sist Justin. 'H-het het spijt me..' Stamel ik. 'Het is goed.' Zegt Max. Hij is trots dat ik 8 mensen heb vermoord. Dit zinnetje blijft in mijn hoofd. Hij wilt dat ik mensen vermoord.
(a/n. Misschien snap je het nu niet meer, maar.. Elise heeft gedroomd dat Max trots is als ze mensen doodt. Ze wilt nu dus mensen doodmaken, omdat Max dan trots is. Ze weet niet dat ze het droomde. Nou. Alleen dat schieten droomde ze. Dacht ze, maar ze denkt dat Max dat echt heeft gezegd.)
Ik krijg een bericht. Mijn telefoon begint te trillen.
(m is Melissa en e is Elise)
M: ik haat je
E: waarom
M: je hebt Jake geschoten
E: hij schoot mijn vriendje eerst
M: vieze slet. Eerst met Jake, dan met Wessel en daarna met Max.
E: hier ga je spijt van krijgen.
Je moet haar vermoorden. Klinkt het stemmetje in mijn hoofd. 'Max. Ik ga even naar Emily.' Zeg ik. 'Oké lieverd. Doe voorzichtig.' Roept hij vanuit de keuken. Ik ren snel naar boven, neem een geweer mee en stop hem onder mijn jas. Bij Melissa aangekomen bel ik aan.
POV MELISSA
Ik doe open. Elise. Ik kijk naar haar. Ze heeft gister op Jake geschoten. Er is iets anders naar haar. Ik kijk naar haar ogen, die bijna zwart zijn van kleur. Ik slik. Een grijns komt op haar lippen tevoorschijn. 'Wat wil je?' Sis ik. 'Hmm.. Goede vraag.' Lacht ze. Ze duwt me aan de kant en loopt naar binnen. 'Waar is Jake?' Sist ze. Ik blijf stil. Ze rent zelf de trap op. Ik probeer haar tegen te houden, maar het lukt niet, omdat ze me aan de kant duwt. Jake is gister niet naar het ziekenhuis gegaan. Hij kon amper lopen toen hij thuis kwam, maar het is geen beschadigende wond. Hij kon dus gewoon thuis blijven, als hij rust hield, en het goed schoonhield. Ik ren achter Elise aan. 'Stop Elise!' Gil ik.
POV ELISE
Ik kom op de zolder aan. Ik weet dat Jake daar is. Grijnzend loop ik de kamer in zonder te kloppen. Jake kijkt me bang aan. Melissa komt de kamer ingestormd. Ik grijns naar haar. Dan doe ik de deur dicht en ga er voor staan. 'Jake. Aangezien je er nu niks aan kan doen..-' Ik pak mijn pistool uit mijn zak en zie Jake en Melissa heel bang kijken. Vooral Melissa. '-..kan ik mooi op Melissa schieten. Aangezien ze me een slet noemde.' Grijns ik. Vermoord haar. Nu. Sist het stemmetje. Ik richt mijn pistool op haar en haal de trekker over. 'Nee niet doen! Sorry Elise! Ik meende het niet.' Huilt ze. Ja ze huilt. 'Goed dat je huilt. Geniet ik van.' Lach ik. Ik haal de trekker over en opeens vliegt de deur hard tegen mijn rug open. Ik val naar voor en schiet. Het raakt de muur. Verschrikt kijk ik om.
Max. Pak je pistool en schiet. Dan zal Max trots zijn. Hoor ik het stemmetje weer. Ik buk voorover en wil het pistool pakken. Maar dan word ik terug omhoog getrokken aan mijn shirt. Max kijkt me heel boos aan. Hij trekt me mee naar buiten. 'Waarom doe je dit?' Sist hij. 'Omdat Melissa me een slet noemde.' Sis ik terug. Hij zucht. 'Meekomen.' Hij trekt heel hard aan mijn arm. Mijn pistool heeft Max gepakt. 'Sorry melissa.' Roept Max nog naar binnen. Zodra je de kans krijgt vermoord je haar. Hoor ik de stem in mijn hoofd. Het is de stem van Max. Max trekt me hard mee naar buiten als ik me probeer los te rukken. 'Heeeeeelp! Dit is mishandeling!' Gil ik hard uit. Mensen kijken me raar aan. Dan zie ik een oud mannetje zijn telefoon pakken. Max sleurt me nog harder mee, maar ik trek hard terug. Max blijft trekken. Ik hou de oude man in de gaten. Hij knikt lief naar me. Ik glimlach zacht terug. Max en ik staan nog 5 minuten te worstelen als hij me de hoek om duwt. Ik grijns. Er staat politie. 'Laat haar los!' Schreeuwt een van de mannen. Max laat me meteen los. Een agent pakt hem vast. 'Hij word meegenomen voor mishandeling.' Zegt een agent. 'Nee! Ze stond op het punt iemand te gaan vechten. Ik probeerde haar mee te trekken.' 'Alsnog zit je hier voor 2 nachten in de cel.' Sist een agent. Ik zie Max heel boos kijken en probeert zich los te rukken. Hij word een auto ingeduwd.
Als ik thuis kom krijg ik allemaal vragen over waar Max is. 'Weet ik niet. Hij had tijd nodig voor zichzelf.' Zeg ik. Ik word gebeld. 'Hallo?' Vraag ik. 'Hallo mevrouw. Bent u Elise?' 'ja.' 'Ik bel u over de zaak van Tobias Eaton?' 'Tobias Eaton?' Vraag ik. 'De zaak van de mishandeling. Hij gaf zijn naam op als Max, maar hij heet Tobias Eaton. Dat wist u neem ik aan?' TOBIAS? 'Uh ja.' Stamel ik. 'Morgen mag hij uit de cel.' Zegt ze medeleved. 'Oké. Bedankt.' Ik hang op. Ik zit in mijn kamer.
Ik word de volgende ochtend wakker. Ik heb mijn deur gister op slot gedaan. Ik hoor geklop. 'Ja ja ik kom al.' Sis ik. Ik sta op en open de deur. Daar staat Max. 'Jij trut.' Sist hij. 'Ik ben een trut?' Hij knikt. 'Ik zat door jou een nacht in de gevangenis.' Sist hij. 'Dat is dan heel jammer voor je, Tobias.' Sis ik terug. Dan smijt ik de deur dicht in zijn gezicht.
------------------
Tjaaaaa.... Ik heb bijna 10K reads op mijn vorige boek. The soft Badboy. Als je het nog niet hebt gelezen, wil je dat dan doen?;)
------------------
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top