POV ELISE

Zuchtend zit ik op mijn bed.. Ik heb Max niet meer gesproken, nadat ik iets over zijn moeder zei. Ik ben net wakker geworden, na een hele nacht bijna niet geslapen te hebben. Waarom accepteerde hij het grapje niet? Ik maak me klaar en dan is het tijd om naar de eetzaal te gaan. Bang loop ik erheen. Max is er, zoals gewoonlijk, nog niet. Bang ga ik zitten. 'Hey.' Zucht ik nerveus. 'Hey.' Krijg ik van iedereen terug. 'Waarom lijk je zo nerveus?' Vraagt Justin. 'Ik ben nerveus. Ik en Max hadden gister ruzie. Ik ben bang.' Zucht ik. 'Wacht. Wat heb je gezegd?' Vraagt hij ongelovig. Alsof Max nooit ruzie heeft. 'Ik zei tegen hem, Son of a motherfucking bitch.' Zucht ik. 'Shit Elise. Dat had je beter niet kunnen doen.' Stamelen ze. Ik weet dat zijn moeder dood is, maar het was meer een soort van grapje. 'Mag ik ook weten wat er met zijn moeder is?' Mompel ik. 'Nee. Dat moet je met hem bespreken. Hij moet je dat zelf vertellen.' Ik knik. Max kwam niet bij het ontbijt, dus besloot ik naar zijn kamer toe te gaan om mijn excuses aan te bieden. Ik klopte aan. 'Laat me met rust!' Hoorde ik Max van binnen snauwen. Ik deed gewoon de deur open. 'Het spijt me.' Stamelde ik. 'Het spijt me heel erg.' Mompelde ik. Max kijkt me alleen aan met een kille blik. 'Het spijt me zo.' Zeg ik nog een keer. 'Ja sure. En nu oprotten!' Schreeuwt hij recht in mijn gezicht. 'Nee.' Zeg ik vastbesloten. 'Het boeit me geen ene fuck wat je gaat doen. Me arm gaat breken, me dood maakt, I dont give a fuck. Ik blijf hier net zolang tot je me vergeeft. En het boeit me ook niet of ik dan nog je vriendin ben. Ik blijf hier zitten tot je me vergeeft.' Ik pak een van de stoelen en ga erop zitten. Hij zucht. 'Rot een tyfusend op!' Schreeuwt hij. 'Nee.' Hij loopt boos naar me toe, pakt mijn arm heel hard vast en trekt me van de stoel. Hij duwt me weg, maar ik blijf staan. 'Moet ik dat dunne armpje weer breken?' Vraagt hij met een grijns. 'Doe wat je wilt. Ik blijf hier.' Hij trekt heel hard aan mijn arm, net alsof hij het echt wilt. Hij lijkt niet zichzelf. Hij trekt harder en harder en dan kijkt hij me aan. Zijn ogen helemaal eng verdonkerd, kil kijkend. Hij laat me even los, maar als ik net wil gaan zitten trekt hij, heel, heel, heel hard aan mijn arm. Ik voel het kraken. Ik voel de tranen opkomen en over mijn wangen rollen, maar ik blijf zitten. Ik zou hetzelfde reageren als iemand iets over mijn ouders zei. 'Ik blijf hier.' Fluister ik zachtjes tegen mezelf. Hij lijkt echt geen medelijden te hebben. hoe kan iemand zo veel kracht hebben om, door alleen te trekken, een arm te breken? Nog een beetje snikkend kijk ik Max aan. 'Ik ga naar het ziekenhuis. Daarna kom ik weer terug.' Sis ik. Net voor ik de deur uitloop zie ik zijn sleutel liggen. Heel onopvallend pak ik die mee. Kom ik tenminste binnen. 'Blijf weg vieze hoer!' Schreeuwt hij me achterna. Mijn arm vasthoudend loop ik naar de jongens. Ze kijken me allemaal in schock aan. 'Heeft Max dit gedaan?' Sist Bren. Ik knik. 'Ik ga naar het ziekenhuis. Daarna ga ik weer terug naar Max. Hij moet me vergeven.' Sis ik. Ik loop woedend de deur uit, maar ook een beetje huilend. De pijn is niet weg. De woorden van Max over dat ik een hoer was, raakte me wel. Als ik eerlijk ben, kan ik wel janken. Alleen dan niet om mijn arm. Ik heb zo een spijt van wat ik heb gezegd. Ik vraag me gewoon af wat er is gebeurd.
Bij het ziekenhuis krijg ik gips. 'Meisje. Je zal voorlopig je arm wel kunnen gebruiken, als het een noodgeval is, maar verder mag je hem echt niet gebruiken!' Zegt ze waarschuwend. Ik knik en ga weer naar huis. Ik moet 8 weken in het gips. Dat is heel lang, maar omdat het niet eens een jaar terug ook is gebroken, moet het langer. Ik open de deur en de jongens zitten afwachtend op de bank. 'Ja. Het is weer gebroken.' Zucht ik. 'Dit is de tweede keer dat hij je arm breekt. Je moet wel heel veel van hem houden.' Lacht Mike. Ik knik. Op naar Max.
Zonder aan te kloppen voel ik of zijn deur open is. Op slot. Ik haal de sleutel uit mijn broekzak en open zijn deur. Hij kijkt me met open mond aan, als ik de sleutel neergooi op zijn bureau. Ik pak de stoel weer en ga weer zitten. Hij kijkt me met open mond aan, naar het gips, en weer naar mij. (a/n ik heb de club van Jake Skatin' Maloley' genoemd. Er is een bandje of iets wat skate maloley heet en daar heb ik het dus van hahaha dus als het je bekend voor kwam. ;))
'Ja mijn arm is gebroken. So what. Ik blijf hier tot je me vergeeft.' Stamel ik. Hij kijkt me heel even gebroken aan. 'Waarom doe je dit?' Sist hij. 'Omdat ik je heb gekwetst. En dat moet ik goed maken. En omdat ik van je hou, maar jij niet van mij. Ik wil het je gewoon laten zien.' Zucht ik. 'Het is raar, maar ik wil gewoon dat je ziet dat het me spijt.' Stamel ik. Onderzoekend kijkt hij me aan. Alsof hij wilt zien of ik het meen.

Na een stilte, een te lange begint hij te praten. 'Jake zijn vader is ooit mijn stiefvader geweest. Mijn moeder werd verliefd op hem en Jake zijn vader op haar. Toen pas zag ze dat hij Jake mishandelde. Ze wou weggaan met Jake, maar toen is hij haar ook gaan mishandelen. ze mocht niet weg. Ik althans, was nooit thuis. Ik ben vrienden geworden met Justin, Bren, Mike enzo. Ze wisten er niks van. Alleen Justin. We werden iets ouder en besloten dat we een groep gingen oprichten. we waren allemaal onder invloed van drank en drugs dus we wisten niet wat we deden. We hebben heel illegaal, en vraag me niet hoe, wapens gekocht en leren schieten. Plus vechten. Toen ooit kwam mijn moeder half dood thuis. Ik ben zo razend geworden. Mijn moeder ging de dag erna weer naar hem toe. ze was bang en hij dwong haar. Ze had geen keuze. Ze ging erheen, maar ik ook. Ik was er zo klaar mee. Ik nam mijn wapen mee, want toen die tijd kon ik al goed schieten. Jake zat ook in een clubje toen al. Net als ik eigenlijk. Ik was daar dus in huis en net voordat ik schoot, hield hij mijn moeder voor zich. Zodat hij zichzelf beschermde. Zij stond voor hem, en voor ik het wist had de kogel haar borst geraakt. Dood.' Fluistert hij, het laatste een beetje stotterend. 'Jake werd boos, omdat ik schoot op zijn vader. Ik miste wel, maar probeerde het toch. Hij wilt wraak. Die heeft hij gehad. Hij heeft me ooit in mijn been geschoten, maar nu wilt hij nog steeds wraak. Ik heb mijn moeder dood geschoten.' Fluistert hij. Hij huilt de laatste zin. 'Ik heb mijn moeder dood geschoten.' Fluistert hij. Ik kan mezelf inhouden om te gaan huilen. Het spijt me zo. Het schuldgevoel word steeds erger. Ik loop naar hem toe en knuffel hem onhandig. Met mijn arm. Ik laat hem op mijn schouder uithuilen. Na een hele lange tijd komt hij weer een beetje bij. 'Gaat het weer een beetje?' Vraag ik lief. 'Ja. Sorry dat ik je arm heb gebroken.' Stamelt hij. 'Het is niet erg. Het was mijn eigen schuld.' Hij knikt. Samen lopen we terug naar de andere jongens.
Als ze ons zien lachen ze. 'Jullie kunnen niet zonder elkaar.' Lacht Chris. 'Nope.' Grijnst Max. Hij heeft nog steeds niet gezegt dat hij van me houd. Denk ik. Ik schuif het weer weg. Ik knuffel Max nog heel even kort voor we gaan zitten. Ik scroll een beetje door mijn Twitter heen. Ik zie een foto van Justin Bieber langskomen. Het is een advertentie van een poster. Een 2 meter grote poster, van de Calvin Klein foto. 'Kijk Justin. Daar sta je.' Ik laat de foto zien. 'Damn ik wil deze poster.' Max kijkt me beledigd aan. Het is pas 3 uur 's middags. 'Hij is gewoon lekker.' Sis ik. 'Hij is gay.' Zeggen alle jongens. 'Jullie zijn allemaal gay.' Sis ik terug. Ik ben ook wel een soort fan van Justin.

Die avond ga ik weer slapen. Morgen trainen. Ik word de ochtend wakker met een leeg gevoel. Als ik naast me kijk zie ik waarom. Max ligt er niet. Met een treurig gezichtje stap ik uit bed. Dan zie ik bij de deur een opgerold papier liggen. ik pak het op. Ik haal het elastiekje eraf, maar dan valt er een briefje.

Cadeautje

Staat erop. Ik maak de rol open en..
De FUCKING POSTER VAN JUSTIN BIEBER!!! 'AAAAHAAH.' gil ik uit. Ik ren weer naar de eetzaal en zie dat Max me grijnzend aankijkt. Ik knuffel hem en geef hem allemaal kusjes over zijn hele lichaam. 'Zo.' Zegt Justin. 'Ga jij maar lekker naar Emily.' Zeg ik, terwijl ik mijn tong uitsteek. De jongens weten van Emily ja. 'Die tong kan je beter ergens anders voor gebruiken.' Fluistert Max in mijn oor. Ik word rood en ren terug naar mijn kamer, aangezien de jongens niet weten waar het over gaat. Blij terugrennend kom ik terug met de poster in mijn hand. Ik hou hem voor me. De poster is veel groter dan ik, maar ik vind het niet erg. Verliefd kijk ik naar de poster om Max te pesten. Hij kijkt me vies aan, net als de anderen. 'Ik moet heel even mijn meisje straf geven.' Sist max naar de jongens. Hij voegt er een knipoog aan toe. Voor ik het weet ren ik weg, maar Max is sneller. Hij gooit me over zijn schouder en ik gil en lach. 'Ahw. Lief stel.' Hoor ik Bren zuchten. Ik lach nog harder. Max gooit me op bed. 'Jij gaat straf krijgen.' Ik laat de Justin Bieber poster naast me vallen. Max begint me te zoenen als hij op me ligt.
'Ik kan dit niet.' Zucht hij. 'Nee Max. Wat doe ik fout?' 'Ik kan dit gewoon niet. Het klopt niet.' De tranen komen op in mijn ogen. Wat zegt hij opeens? 'Ik kan het niet. Niet als Justin me aankijkt.' Grapt hij. Ik geef hem een klap op zijn borst. Ik draai Justin om en zoen hem. Hij zoent me gretig terug.

*2 weken later*

Ik lig met Max op bed. Nog steeds is er niks gebeurd. 'Babe gooodmorning.' Fluistert hij. 'Hey.' Ik ben weer ongesteld. Ik doe mijn ogen open en zie chocola, chips, ijs en koekjes liggen. Ik zoen hem. 'Je bent het beste vriendje. Ik hou van je.' Hij glimlacht. Hij zoent me. Weer krijg ik het niet terug. Is het normaal dat hij het niet zegt? Ik zoen hem maar terug.
Daarna eet ik van de Chocolade. En chips. En ijs. Ondertussen zoen ik met Max en knuffelen we.
Ook ga ik gewoon trainen. Daarna loop ik naar de douche, waar ik een half naakte Max tegenkom. Ik hou mijn handen snel voor lijn ogen en lach. Na het douchen gaan we naar de schietbaan. Ik schiet bijna nooit meer mis.
Na het alweer verrukkelijke avondeten chillen we wat. Ik hoor een geluid achter me. Ik draai me om, maar zie niks. Als ik weer voor me kijk lijkt het net of ik iemand in de hoek van de kamer zie staan. Ik kruip dichter tegen Max aan en vergeet het. Als ik in bed lig met Max hoor ik weer een geluid. 'Hoorde jij dat ook?' Sis ik. Max knikt. 'Ik ga even kijken.' Hij staat op uit zijn bed. Hij doet de deur open en daar staat niemand. Dan opeens hoor ik een geluid links van me. Waar mijn kast staat. Max lijkt het ook te horen. Hij pakt zijn telefoon en stuurt een bericht. Meteen hoor ik allemaal geluiden in de gang. De jongens komen allemaal aangelopen. Max fluistert wat en loopt naar de kast. Dan loopt hij naar de kast en trekt hem open. Niks. 'Hallo.' Hoor ik een stem.

-------------------
Heeee. Nieuw hoofdstuk. Ik heb het geprobeerd spannend te houden.
-------------------