POV ELISE

'TRIIINNNGGG.. TRINNNGGGG..' Vermoeid stap ik uit mijn bed. Vandaag weer een schooldag, ik heb er totaal geen zin in, maar het moet nou eenmaal. Ik kleed me uit en stap onder de douche. De warme stralen doen me goed. Ik ben klaar met douchen, droog me af, kleed mij aan en doe wat make-up op. Ik draag niet heel veel make-up, maar wel genoeg om je iets mooier te maken. Ik föhn mijn bruine lange haar en als het zo goed als droog is, krul ik het. Ik besteed best wel veel tijd aan mijn uiterlijk en snap dan ook niet waarom ik bijna geen vrienden heb. Ik heb een spijkerbroek aan met een wit blouseje. Ik loop naar beneden en pak het briefje van de keukentafel.
Wij zijn al naar werk. We moeten je vanavond iets vertellen. Broodjes liggen in de oven. Net gebakken.
X mam en pap
Oké. Ik eet snel de broodjes op en vertrek als de cupcakes naar school. Eenmaal op school aangekomen ren ik naar mijn locker. Ik ben te laat. Veel te laat. Dit komt best wel vaak voor, maar ik haal altijd goede cijfers dus de leraren nemen het me niet kwalijk. Ik loop naar de conciërge toe. 'Hey Elise. Ga maar snel naar je les toe.' Ik glimlach naar haar. Ik zit in H5V. Ik loop naar het lokaal toe en stap naar binnen. Alles lijkt het zelfde tot ik naar mijn plek kijk. Er zit iemand. Een jongen. Jake. De populairste en knapste jongen van de school. En ja. Hij is echt heel knap. Mompelend loop ik naar mijn plek toe. Ik ga zitten en pak mijn boeken. 'Oké dames en heren. Jullie krijgen nu jullie toetsen terug. Hij is erg slecht gemaakt.' De blaadjes worden uitgedeeld en Jake krijgt zijn toets al. 2,3. Nog geen 5 seconde later krijg ik ook mijn toets. 9,9. We zitten bij het vak Nederlands. 'Jezus godverdomme christus. Alle appels op een rijtje. Dit kan toch niet waar zijn.' Zucht ik zachtjes uit. Dan opeens begint er iemand heel hard te lachen. Jake. Ik kijk boos naar hem en bestudeer zijn gezicht. Dan pas valt me de kleine blauwe plek op naast zijn oog. Op zijn slaap. Ik kijk verder naar zijn gezicht en zie een beetje opgedroogd bloed bij zijn neus zitten. Dat is bijna niet te zien, maar aangezien ik aan het staren ben. Voordat ik weet wat ik doe glij ik zachtjes met mijn vinger over de blauwe plek heen en fluister. 'Wat heb je gedaan?' Ik glij zachtjes met mijn vinger naar zijn neus, maar stop bij zijn neusvleugels. Ik trek mijn vinger snel weg. Ik voel mezelf helemaal rood worden. 'Ehm sorry. Dat was niet mijn bedoeling.' Jake grijnst naar me. Alle jongens zijn ook het zelfde. 'Ik heb gevochten.' Ik knik. Jake wipt op zijn stoel. Ik heb hier nogal, slechte herinneringen aan. Ik was ooit een keer bevriend met een meisje en die wipte op haar stoel. Ze is naar achter gevallen tegen en punt van een kast aan en had een zware hersenschudding. 'Kun je dat niet doen. Straks val je nog.' Hij kijkt bewonderd naar me. 'Nee.' Hij gaat gewoon door. Ik geef hem een zetje en ik zie de verbazing in zijn gezicht. Hij valt bijna om, maar dan hou ik de stoel tegen met mijn voeten en armen. Hij is duidelijk geschrokken. 'Daarom Jake, moet je dat niet doen.'

POV JAKE

Haar vingers die over mijn gezicht heen streken. Ik had haar weg moeten slaan. Straks denkt we dat we vrienden zijn en ik kan niet bevriend worden met een nerd. Een echte nerd. Ze wreef zachtjes met haar vingers over mijn gezicht alsof ze echt medelijden met me had. Ze vroeg me wat er was en zo antwoordde ik. Een vlaag van teleurstelling schoot over haar gezicht. Alsof ze dacht dat elke jongen hetzelfde was. Ik loop naar mijn kluisje en al snel hoor ik een stem. 'Hey Jake.' Het is een flirterig, onaantrekkelijk meisje. Ze draait met haar vingers in haar haar, maar ik moet haar geven wat ze wilt om mijn reputatie hoog te houden. Ik pak haar bij haar heupen en zoen haar. Gadverdamme. Ze duwt haar tong in mijn mond en ik sper mijn ogen wijd open. Ik kijk om me heen alsof ik niks beters te doen heb en zie daar Elise met een afkeurende blik kijken. Ik maak me los van het meisje en loop rustig naar Elise toe. 'Wat kijk je nou spottend naar me?' Vraag ik haar als ze met haar rug naar me toe staat en iets uit haar kluisje pakt. Ze springt in de lucht en gilt. 'God allemachtig freaking eenhoorns.' Ze draait zich geschrokken om.

POV ELISE

'Misschien omdat je alle meisjes als stukken vuil behandeld. En al die meisjes zich gedragen als sletjes.' Ik sla mijn hand voor mijn mond. Ik heb zonet de knapste jongen van de school beledigd. Hij kijkt me woedend aan. 'Ga maar lekker vechten ofzo Jake. In plaats van meisjes hun harten te breken. Respect moet je verdienen.' Zijn ogen worden nog donkerder en hij duwt me heel hard tegen de lockers aan. 'Je weet helemaal niks van mij Elise. Dus doe niet alsof je iets weet. Je hebt geen een vriend. Waag het niet nog iets te zeggen over mij.' 'Omdat je de waarheid niet aan kan?' Ik draai me om en sla mijn locker dicht. Op naar huis.

'WAT?! JULLIE ZIJN GEWOON NIET BIJ MIJN 17E VERJAARDAG? ZAKENREIS GAAT VOOR? IK GA VOOR. IK BEN JULLIE KIND. WAT IS ER MIS MET JULLIE?' Ik ren boos naar boven. Ik heb zonet te horen gekregen dat mijn ouders op zakenreis gaan voor 4 maanden. Inclusief dat ze mijn verjaardag dus missen. Ik spring op mijn bed en barst in huilen uit. Ik pak een paar breekbare dingen en gooi ze tegen de muren. Ik schreeuw en het doet me niks. Ik blijf schreeuwen en gooien. Ik weet niet waar al die worden vandaan komt. Ik laat me zakken tegen de muur maar daarbij stoot ik mijn hoofd en ik voel al een blauwe plek opkomen. Ja. Ik ga slapen.
Ik wordt wakker met een grote blauwe plek op mijn hoofd en serieus rode, opgezwollen ogen van het huilen. Ik sta op uit bed en probeer de wallen enzo weg te werken met make-up, maar het gaat niet.
'Vandaag maken jullie een project met degene die naast je zit. We zullen 6 weken aan dit project gaan.' Ik heb mijn capuchon op. Niemand mag mijn blauwe plek zien en dat soort dingen. Niemand die er naar zou vragen, maar alsnog. Ik zie er gewoon vreselijk uit. 'Elise.' 'Elise.' 'ELISE!' 'JA WAT MOET JE NOU PINDA.' 'We moeten aan het project.' Ik knik. Ik kijk hem niet aan, maat hij mij wel. Vanmiddag spreken we af, omdat we aan het project moeten buiten school.
De hele dag heb ik mijn capuchon op. Ik ben wat afwezig. 'Jake. Niet op mijn huis letten. Het is echt een zooi.' We lopen naar binnen. Ik hoor hem wat mompelen. Ik heb een best groot huis, omdat mijn ouders veel verdienen. Ik loop naar de keuken en zie weer een briefje liggen.
We zijn alvast vertrokken omdat je gister zo boos was. Alvast fijne verjaardag.
X mam en pap
Ik voel de woede in me opkomen en probeer het in te houden maar het gaat niet. Ik pak alles wat op het keukeneiland ligt en gooi het woedend door het huis heen. Ik schreeuw en huil weer. Ik vergeet dat Jake er is. Ik blijf gooien. Gooi stoelen om en opeens voel ik twee armen om me heen. Het zijn 2 stevige armen die precies lijken te weten wat ze moeten doen. Ik voel mezelf rustig worden. 'Sorry.' Ik huil nog heel lang in Jake zijn armen. Hij troost me. 'Elise.' 'Hmm?' 'Heb jij last van woedeaanvallen?' Ik maak me los van hem en zie dat zijn hele shirt doorweekt is. 'Zo nu en dan ja.' Hij knikt. Hij loopt naar me toe. Ik voel zijn vingers over de blauwe plek op mijn gezicht gaan. 'Wat heb je gedaan?' fluistert hij zachtjes. 'Gister was ik boos en ben ik tegen de muur aangelopen.' Hij grinnikt. 'Waarom ben je eigenlijk zo boos?' 'Mijn ouders zijn voor 4 maanden op zakenreis en ik ben binnenkort jarig dus hadden ze op dat briefje geschreven. Alvast gefeliciteerd.'
Na een hele middag met Jake gaat hij weer naar huis. 'Dag Jake.' 'Dag Elise.'

De volgende dag zie ik Jake lopen. Ik wil nog een keer mijn excuses aanbieden voor gisteren. Ik loop op hem af. 'Jake.' 'Wie ben jij?' Wie ben jij? 'Elise.' 'Ik ken je niet.' Zegt hij op een spottend toontje. Dat spottende had hij beter weg kunnen laten, want ik ren naar de wc toe en trap tegen alles aan. Ik huil en schreeuw weer. Wat is er mis met mij? De rest van de dag is de wc afgesloten en zit ik bij de rector. Hij is heel erg boos op me geworden en ik moet 2 weken nablijven plus een rekening betalen voor alles wat ik heb kapot gemaakt. Jake wil ik nooit meer zien.

Het is weekend. Ik heb Jake niet meer gezien. en of ik dat wil? Nee. Nooit. Ik hoor de bel gaan en loop treuzelend naar beneden. Ik open de deur en zie daar Jake staan. Ik klap de deur weer dicht, maar Jake zijn voet staat er tussen. 'ROT THE FUCK OP JIJ KLOOTZAK.' Hij stapt gewoon naar binnen en ik probeer hem weg te duwen, maar dat gaat niet lukken want hij is te sterk. 'Jezus wat is er met jou?' En ja. Weer een woedeaanval. Ik kan het dit keer niet laten en sla hem in zijn gezicht met mijn vuist. Als je echt boos bent kan je hard slaan, dus dat doe ik. Ik geef hem nog een knietje tussen zijn benen en al snel ligt hij kermend van de pijn op de grond. Ik voel me rustig worden en dan pas besef ik wat ik heb gedaan. Ik ren naar hem toe en kniel neer. 'Ohmijngod sorry. Het was niet mijn bedoeling.' 'Blijf bij me weg.' sist hij. Mijn ogen vullen zich met tranen maar toch. Hij kan niet lopen van de pijn dus ik pak de EHBO doos. Ik verzorg de wonden. 'Sorry.' Als hij weer wat opgeknapt is gaat hij gelijk naar huis. Zonder nog iets te zeggen.

POV JAKE

Ik kom thuis met heel veel pijn. Mijn vader staat lachend in de deur opening. 'Heeft eindelijk iemand anders je laten in zien dat je niks waard bent en pijn verdiend?' Ik knik. 'Wie?' 'Elise.' 'HAHAHAH. Een meisje? Je kan een meisje niet eens aan?' Ik schud mijn hoofd. Hij loopt op me af en geeft me een stoot in mijn maag. En een tegen mijn neus en slaap. Ik val op de grond en mijn vader trapt me nog en slaat me. Elise was net als mijn vader.
De volgende ochtend word ik wakker en vertrek naar school. Elise komt bang op me af gelopen. Ze kijkt geschrokken naar al de wonden. 'Heb ik dat allemaal gedaan?' huilt ze. We zijn allebei te laat. Niemand die ons dus ziet. 'Ja Elise. Dat heb jij allemaal gedaan.' Ook al weet ik dat dat niet waar is.

POV ELISE

Ik zie een schok van pijn door hem heen gaan. 'Ja Elise. Dat heb jij allemaal gedaan.' ik krijg tranen in mijn ogen. 'Sorry het spijt me zo!' huil ik. 'Het is te laat Elise. Jij bent een nerd en ik ben een Badboy. Zo iets zal nooit werken. Eerst wou ik vrienden met je worden, maar nu denk ik er anders over. Jij en ik zijn geen vrienden en zullen dat ook NOOIT worden na alles wat je hebt gedaan.' Met die woorden verlaat hij me.

--------------------
Dit was het eerste hoofdstuk van mijn nieuwe boek. Ik hoop dat jullie het leuk vonden!
--------------------