Sana's P.O.V

Anong ginagawa doon ni Tzuyu? Wala masyadong tao doon na part, ah oo nga pala mas gusto niya ng tahimik.

Tumakbo ako papunta sa garden, sabi kasi ni Dahyun andito siya, pero bakit ni anino ng tao wala akong makita?

Lumapit ako sa Girls toilet, pumasok na ako pero walang tao.

"T-tzuyu-ah?" Pero wala pading nag salita.

"Ow baka hindi totoo yong sinabi ni Dahyun, babalik na ako sa room." What a shame, wala naman pala siya dito.

"Sandale, namiss mo naman ako masyado." Tumingin ako kong saan naggaling ang boses na yon, Tzuyu.

Tumakbo ako palapit sakaniya tapos niyakap ko siya "Pabo~" niyakap niya din ako, teka akala ko ba galit siya?

"A-akala ko ba galit ka sakin?"

"Yes galit ako sayo, noon pero na realize ko, bakit ako magagalit sayo? Wala ka namang nagawang mali, tyaka naiintindihan ko kong bakit ka nag sinungaling." Buti nalang maintindihan siya, pero hindi nga lang mabilis.

"Chou Tzuyu Saranghae

"Chou Minatozaki Sana Nado Saranghae."

Namiss ko siya, bakit ba kasi kailangang maging ganon ang pamilya namin?

"S-sana, ayaw ni Eomma na kausapin kita, pero hindi ko kayang malayo ka sakin, pag nalaman niyang kinausap kita, for sure ibabalik niya ako sa Taiwan, Sana ayaw kong bumalik doon ayaw kong mailayo sayo." Umiiyak na siya ngayon, hindi ako sanay na umiiyak siya.

"Wala namamg makakaalam right?"

"Hindi habang buhay maitatago mo lahat." Tama siya, pero anong gagawin ko? Ayaw ko ding mailayo sakaniya.

"So? Anong plano mo?" Pinunasan niya yong pisnge niya tapos hinawakan yong dalawa kong kamay.

"S-sana gusto kong tumakas kasama ka." Napanganga naman ako sa sinabi niya... What?

"I know i know, but not now, alam mo namamg malapit na tayong grumaduate ng College right? Six months pa ata? Kaya mo bang mabuhay kasama ako? Mag hahanap ako agad ng trabaho para sayo." Nginitian niya naman ako, makikita mo sa mata niyang seryoso siya.

"P-pero hindi ako marunong mag luto! Mag hugas lang!" Tumawa naman siya tapos inakbayan ako.

TY:"Sabi sayo diba? Six months, edi mag aral tayong dalawa, mag paturo ka kila Nayeon-unnie."

SN:"P-pero seryoso kaba? Ayaw ko namang I give up mo yong pangarap mo para saakin, Pwede mo namang makuha yong mga gusto mo basta mag sstay ka sa mama mo."

TY:"Sinong na sabing i gigive  up ko? Sabay nating aabitun mga pangarap ko Sana, pangarap natin, and hindi naman dapat habang buhay iaasa ko kay Eomma."

Sa mga oras na to ang hinihiling ko nalang, sana hindi nalang ako naging MINATOZAKI para makasama ko ng mas maayos ni Tzuyu.

SN:"Pero ayaw kong nahihirapan ka Tzuyu, ayaw kong uuwe ka sa bahay ng pagod galing sa trabaho tapos bigla mong marerealize na dapat hindi mo nalang ginawa to, na sana hindi nalang tayo tumakbo edi sana maganda ang buhay ko ngayon..."

TY:"Mas gugustuhin kong mapagod tapos uuwe ako sayo tapos kakayapin kita, pero wag kang mag alala hinding hindi ko iisipin yan, hindi ako mag sisisi sa gagawin ko dahil  Mahal kita sana. Mahal na mahal."

SN:"But.... Six months? Antagal non."

TY:"Nakapag hintay kanga ng isang buwan, siyempre kaya mo yong Six months, kaya natin."

SN:"Iba yon! Mas matagal yong Six months! Malay mo?! Habang nagaganap yong six months na yon mag bago bigla yong isip mo!"

TY:"Hinding hindi mag babago ang isip ko promise."

Tumango nalang ako kahit na medyo hindi ako sigurado.... "Ganito nalang, Apr. 25 pagkatapos ng Graduation... Pupuntahan kita sa dorm niyo, ok? Kukunin kita doon kaya dapat naka ready kana sa mga oras na yon ok?"

~~~~~~

Mina's P.O.V

"Unnie pahawak lang sandali! Wahhhh!" Kanina pa nangungulit si Chaeyoung na hawakan ako, "Nooo! Chaeyoung! Wag dito!"

Naiirita na ako sakaniya! Kanina pa! Pero at the same time nacucute'an ako sakaniya, aw.

"Hmph!" Tumigil na siya kakakulit, napaka isip bata talaga.

"Wag dito Chaeyoung please?" Hindi naman siya kumibo, bakit ba kasi naisasama to kay Momo?

Niyakap ko naman pero hindi niya padin ako pinansin. "Baby ko please? Wag dito, madaming makakakita satin."

CY:"Ano naman kong makikita nila tayo?"

MN:"Aba gag* ka pala eh! Edi makikita nila kong gaano ka kamanyak!"

CY:"Wag mo akong sigawan alam ko! Sorry na! Tara na nga!"

Tumayo na din ako, andito kasi kami sa room namin, medyo wala namamg tao pero argh! Basta!

"Chaeyoung?" Tumingin naman siya sakin habang nag lalakad lakad kami, "Ano yon?"

MN:"Saranghae~"

CY:"Nado Saranghae~"

CY:"Gusto kitang pakasalan pag katapos nating grumaduate..."

MN:"Oh don't worry i will marry you, hehe."

CY:"Promise? Sabi mo yan ha? Walang kang ibang papakasalan maliban sakin ok?"

MN:"Siyempre mas gugustuhin ko na lang mamatay kaysa ikasal sa iba."

Nginitian niya lang ako, kahit naman hindi din ako sigurado sa anong mangyayare, iisa lang sinisigurado ko, sakanya ako ikakasal at hindi sa iba.

Nayeon's P.O.V

"Sigurado kana bang sinasagot mo na ako? Baka mag sisisi ka Unnie." Ang kulit kulit niya, isang daang beses niya na ako ngayong tinatabong tungkol doon hais.

"Oo nga, simula pa noong una Jeongyeon sayong sayo na ako." Niyakap niya naman ulit ako, ang sarap sa pakiramdam na mayakap ng taong mahal na mahal mo.

JY:"May gusto akong sabihin sayo, pero saka ko sasabihin sayo pag pauwe na kami... Ok?"

NY:"Bakit hindi pa ngayon?"

JY:"Excited ka masyado, basta hintayin mo nalang ok?"

NY:"Arraseo..."

JY:"Saranghae..."

Niyakap ko lang sya at hinalikan sa labi, wala na akong ibang mahihiling pa, lahat ng gusto ko andito na.

MM:"Jeongyeon!"

Napatingin naman kami kila Dahyun at Momo na palapit saamin ngayon, nakita ko namang napangiti si Jeongyeon.

JY:"Buti naman at nag kaayos na kayo?"

NY:"Hulaan ko nirape ka niya noh?

MM:"Yah!"

Tumawa naman kami ni Jeongyeon, "Andito sila Tita, may sasabihin daw sila sayo bukas." Sabi ni Momo.

JY:"Bakit hindi pa ngayon?"

MM:"I mean andito na sila sa korea, pero bukas pa sila makakarating dito sa YG ok?"

JY:"Ahh ok siguro sasabihin na nila kong ano man yon."

MM:"Sana maging ayos lang kayo pag nalaman mo na unnie."

JY:"Bakit kasi hindi mo nalang sabihin?"

MM:"Mas maganda kasi kong sila tita ang mag sasabi, alam ko kasi ang magiging reakyson mo kaya natatakot akong sabihin sayo."

JY:"Fine, hihintayin ko nalang sila."

MM:"So? Kayo na?"

Tumingin siya saaming dalawa, tumango naman si Jeongyeon, napangiti din si Momo dahil sa narinig niya.

NY:"So kayo na?"

MM:"Yes."

JY:"Kawawang Dahyun, aaraw arawin ka niyang ahhaah!"

.|End of Chapter 30.|

~~~~

Please vote guys thank you🤦‍♀️💜