"May misyon ka ngayong araw na ito..."

"Ano po iyon God? Mahirap po ba iyon? "

Tanong ko dito ang pakpak ko ay handa ng lumipad. Sa ilalim ng ulap napansin ko ang isang lalake na nasa tuktok ng isang mataas na gusali. Nakatingin ito sa baba at tila bang walang emosyon. Dahil dito nanlaki ang mga mata sa takot huwag mo sabihin....

"Kailangan niya ang tulong mo. Iyong kanyang tulungan at bantayan mo sya.  Kailangan mo rin na ipakita ang halaga ng buhay ng siya ay maging maayos... Kakayanin mo ba ang misyong ito? Selene?"

Napatungo ako at napangiti. Nais ko  talagang makatulong sa Tao na ito. Isa pa masama kung gagawin niya ang bagay na yan.

"Makakabalik ka lamang kapag talagang naayos mo na itong misyon mo.  Ngayon ikaw ay bumaba na't puntahan mo ang lalake na yan upang Iyong tulungan"

Sa oras na iyon ay bigla along tumalon pababa't ibinuka ang pakpak ko para lumipad at gawin ang misyon ito.

Sa pagbaba ko nagulat ako nung ang lalaki na aking tutulungan ay ipinikit ang mata't tumalon at nagpakahulog sa mataas na gusali.

Aster's POV

October 1 ,2019

Ayoko na napapagod na ako.... sawang sawa na ako sa buhay Ko....Hindi Ko na talaga kaya.....Lahat ng bagay nawala na sa akin. Pamilya,kaibigan,pera,trabaho at . Ano to? Talaga bang minamalas ako.  Para bang Nasa sakin na ang Lahat na paghihirap at problema... halos wala na ako magagawa. Dumagdag pa ang mga problema at negativities na nararamdaman ko.

Sa oras na iyon ay ipinikit ko ang Mata ko at tumalon at nagpakahulog sa gusali. Katapusan Ko na ito....

Pero bigla ako nagulat...

Ano to? Para bang may malambot ang nakahawak sa akin at kahit nakapikit ako para bang may kakaibang ginhawa ako napakiramdaman.Sa pagmulat ng aking Mata ay may nakita ako isang babae na may pakpak na kulay nyebe. Hawak Hawak niya ako. Ewan ko  ba kung matatakot ba ako o nananaginip lang ako Pero may kakaiba Talaga dito. Hindi ko na namalayan na nawalan na pala ako nang Malay.

Sa pagmulat ng aking mata ay nagulat ako nang natagpuan ko ang sarili ko na nasa kwarto pala ako. Teka bakit ba nandito? Sa huling pagkakatanda ko ay nasa building ako at nagbabalak na magpakamatay. Teka bakit nga ba ako nandito?

"Ano pakiramdam mo?"

Nagulat ako nang may nagsalita. Isang babae na may mahaba at itim na buhok na may bilog sa ibabaw ng kanyang ulo  at may gintong kulay na Mata. Nakasuot ito ng puting dress at para bang may malambot at kulay nyebeng pakpak.

ANO ANG GINAGAWA NG BABAENG ITO SA KWARTO KO AT SINO SYA?!

Makikita sa kanyang mukha ang pag- aalala. WAIT LANGGG!!!

"SINO ka ba?! Ano GINAGAWA mo sa KWARTO KO?!"

SINO ba naman ang hindi magugulat kung ikaw ang nasa sitwasyon KO.

"Ako?? Ako yung nagligtas sayo. Isa nga pala akong anghel ang ngalan ko ay Selene"

Selene?  At wait ... anghel.....

"WAAHHHHAHAHAHH"

"Ano ang nakakatawa?"

She tilt her head which makes her more innocent.

"Anghel?sorry miss kung pinagtritripan mo ako pwede ka na umalis. Atsaka bakit ba nandito ako. Kung tama ang pagka ta-"

Bigla niya ako pinutol nung icinontinue niya ang sasabihin ko...

"Nagbabalak ka magpakamatay sa pamamagitan ng pagtalon sa pinaka mataas na gusali diba? Iniligtas kita Saka alam mo ba Yang ginagawa mo ay kasalanan yan sa Diyos Yang gagawin mo . "

Sabi nito na kung saan ay bigla na lamang ako napatahimik.

"Alam ko  naman yun kaso kung Alam mo lang ang sitwasyon ko di muna maiisip yun"

"Oo nandun na tayo sa sitwasyon mo kaso bakit Kailangan mo pakamatay?? Sa tingin mo ba matatapos lahat ng problema mo kung magpapakamatay ka. Lalo mo lang binigyan ng panibagong problema ang sarili mo."Sabi nito

"Oo na Alam ko  na Mali yung ginawa ko okay. At back to the topic..... bat nandito ka sa kwarto ko  huh???? At paano mo napasok ang bahay ko ??"

Sabi ko at tanging nagbuntong hinga na lamang ito.

"May tiwala ka ba sa kanya? "

"Kanino?"

"Kay Papa God? "

Bigla na lamang ako nablanko sa oras na iyon. Bigla niyang inisnap ang fingers at nagulat ako nang Nasa labas at  mataas na kami to the point kita ang mga bahay sa kalangitan. Bigla ako natakot at napakapit sa kanyang kamay na mahigpit na tila bang nakakaramdam ako na mahuhulog ako nang wala sa oras. Napangiti lamang ito at lumipad. Ilang minuto lamang ay may nakita kaming mga Tao na na nasusunog ang kanilang bahay nila.  Pero makikita rin na Lahat ng mga Tao sa loob ng bahay ay ligtas na naka labas. Pagkatapos nun ay nagtungo naman kami sa isang hospital. Nagulat at nagtaka ako na para bang walang mga nakakakita sa amin. Ano to invisible kami? Magic!! Nanlaki ang mga Mata KO nung nakita ko ang isang bata na kung saan ay nag-aagaw buhay at tila ba Hindi na nagigising . Hala! Bakit ganun... makikita mo d'un sa machine ang sign na patay or mamamatay na ang bata pero ilang saglit lang ay bigla itong nabuhay.

Marami pang bagay na ipinakita sa akin si Selene na problema ay kung totingnan mas malala pa kesa sa nararanasan ko.Isa pa  ang biglang pumasok sa isip Ko...

Kahit nagkapatong-patong yung problema ay dapat wag kang mawalan ng pag asa Kahit Ano pa  yung problems mo.

"Alam mo na ba ang kahalagahan ng buhay? Oo Marami man ang problema pero may pag-asa pa rin saka sa tingin mo pababayaan ka ni Papa God. He even sent an Angel like me to save and help this guy who is infront of me. Guess what? Alam mo kung Hindi mo kaya na tiisin ang problema mo just pray for him and everything's gonna be fine and youll feel that all is well"

Napangiti naman ako sa sinabi niya. She's right I should keep on fighting. In that time hinawakan niya uli kamay ko and in just a blink of an eye nagkabalik na muli kami sa kwarto ko. She sit on my bed at nagclose ang kanyang mga pakpak sabay nag post na tila bang nagiisip.

"Just pray for him and tomorrow you need to fix everything.  Don't worry andito lang kami para tumulong sayo"

Ngumiti ito at binuksan ang bintana sabay tumalon. Na pasugod naman ako at tiningnan ang bintana and as i thought ay naglaho na sya parang bula. Tanging nakita ko lamang ay isang balahibo ng pakpak ng ibon and if I'm right it comes from her. I go to my bed then pray. As I hope to have a strength to keep on Living on my life.

Months passed by... as I learned a lot about life. She even help me to fix all my problems though it's pretty a difficult one. Isa pa we helped the others in needs. Minsan nga bigla na lang ako nagugulat na nalipad at mas epic is muntikan ako mahulog sa kalangitan. May oras na nagtutungo na rin kami sa mga  taong may nangangailangan ng tulong .Guess what It felts so good to help the others. Is this also what She feels?

The next few days May napansin na ako na kakaiba and that is unti unti itong nagbago. She still remains the same Selene that I've met but sometimes nagtataka ako sa aura niya. She sometimes looks at the sky then she starting to glow. Hindi ko Alam kung bakit but Kahit ganun she remains the same. She sometimes use her powers to heal the people here in this land . To think about this Hindi lang ako ang natulungan niya. Marami rin sya natulungan Kahit Hindi man sya nakikita but one time may mga taong nakakakita sa kanya. Some are childrens while the other are in the life and death situation.

Things get well as we started to be close to each other. Wala man label kung ano kami ngayon but I still I'm happy to have a gurdian angel who's here beside me. Thanks to God...

Time started to pass quickly when we starting to enjoy each moments we had.

I've suddenly wake up by the soft sound from her waking me up.

"Hey...aster wake up"

I open my eyes to see her.Kitang kita parin ang mala anghel niyang ngiti pero kapansinpansin ang liwanag na meron sya ngayong Gabi. Hinawakan niya ang kamay ko at sya sinimulan nang lumipad. Hindi ko Alam kung saan kami tutungo pero parang nakakaramdam ako na may weird na mangyayari and I don't think na magugustuhan ko. Pero sa oras na ito ay kanyang linibang ako sa ganda ng view mula ka sa taas. Kitang kita ang nag-iilawan na gusali pati na rin ang mga kotse na umaandar.  Masasabi mo na may payapang Gabi talaga. Sa oras na iyon ay nag land kami sa rooftop at umupo lang kami dun.

"Selene bakit nga ba tayo nandito?"

Tanong ko .  Kanyang isinara ang kanyang mga pakpak at kapansin pansin ang matinding pagliliwanag nito. Ngumiti lang sya at nagsalita

"Magpapaalam na syempre"

Sabi niya habang tumingin sya buwan. Makikikita rin ang pagningning ng mga bituin na tila ba nakatingin sa amin. Nabigla ako sa aking narinig.

"Teka ngayon ka na ba talaga aalis? Hindi bat maaga pa at ayaw.... ayaw mo na ba dito? "

Ang bilis ng takbo ng oras kapag masaya ka talaga noh? Hindi mo namamalayan na sa sobrang bilis nito ay maaari rin na mawala ang mga nakasama mo sa oras na iyon.

Tanging tungo lang ang natanggap ko galing sa kanya na nagpatahimik sa akin bagamat patuloy pa rin sya sa pagtitig sa kalangitan .

"Hindi dahil sa ayaw ko na dito sa mundong ito pero kailangan ko na talagang bumalik kung saan talaga ako nanggaling. Oo naging masaya ako sa oras na nandito ako pero natapos KO na ang misyon na ipinapagawa sa akin"

Naalala ko nga pala na tinulungan nga niya ako sa pag resolba ng mga problema ko at thankful rin ko nung sinent sya sa akin ng panginoon. Pero napapaisip ako ano ang mangyayari sa akin kung tuluyan sya aalis dito. Magiging maayos pa kaya ang lahat.

Para bang nabasa niya ang nilalaman ang aking kaisipan nang bigla ito sumagot sa akin.

"Wag ka mag aalala alam Ko na kaya mo yan atsaka sabi Ko na magtiwala ka rin sa panginoon . Sa tingin mo ba ay papabayaan ka ba niya? Tsaka I'm your guardian Angel right? D naman talaga ako mawawala,d'un sa taas mababantayan pa kita. Mababantayan Ko rin ang iba pang Tao. Basta gawin mo lang ang tama't wag kalimutan sa bawat nangyayare may dahilan ito at syempre andyan si God Para sa inyong lahat."

Sa sinabi lang niya ay tila bang guminhawa ang pakiramdam Ko. May punto nga naman sya kung iisipin natin . Pero umalis man sya alam ko sa sarili na mamimiss ko ang anghel na ito.

Napabuntong hininga na lamang ako at isinandal ang ulo KO sa kanyang balikat.  Ang kanyang mga pakpak ang bumalot sa amin at tulad nang nasa isip ko dati ito ay napakalambot na tila bang parang isang kumot. I just enjoy the warmth as I can feel that she was hugging me kya napayakap ako sa kanya. This is the last chance na makikita Ko sya.

I can feel that she kissed my forehead at bigla na lang kami nabalutan ng liwanag. A light where you can feel the safeness .Napapikit ako ng Mata at hinayaan Ko ang katawan Ko magpahinga't naramdaman KO ang paglutang namin.

I heard that she whisper these eight words from me

"I love you aster, thank you and goodbye"

I smiled and say it to her also as I fell unconscious.

Kring.... kring..... kring

Arghhh what's with this noise?

I suddenly woke up to see myself,laying on my bed. Umupo  ako sa aking kinahihigaan at naapalingon sa bintana .

Umaga na pala.....

Sa aking pagtingin sa paligid ko ay tila bang normal lang, pero  nanglaki ang Mata ko nung nakita ko sa calendaryo ang petsa ngayong araw. October 1 2019 .