Heshiena's Point of View

I scoffed, and a victorious smile impetuously plastered upon my lips.

Iginala ko ang aking paningin. It seem like the mist did her job. Dahil nandito pa rin ang mga tao sa pinangyarihan. Their mind was protected by the mist from seeing supernatural occurrences by replacing them with things the mortal mind knows about and can comprehend.

Tila nabunutan ako ng tinik.

Good thing walang nasaktan ni isa sa amin. At doon sa mga demigods na aming pinunta rito. Out of the corner of my eyes, napansin kong biglang niyakap ni Mayumi si Chry. Dahilan para ako, at ang iba ay mapakunot ng noo sa pagtataka.

Ibinaba ko ang aking sarili sa pagkakalutang.

"I t-thought y-you died," I immediately noticed Chry's cracking voice.

It's as if she just reunited with an old friend. Everyone gathered. Bigla namang sumulpot si Zuki. His tears never hesitated to fall upon his eyes. And his forehead furrowed at the same time.

"Ate . . ." I could notice joy and longing in his voice. "Ikaw ba talaga 'yan, ate?" ulit na tanong ni Zuki.

Mayumi, on the other hand, flinched. Hindi siya makaharap kay Zuki. Pero kapansin-pansing unti-unting nababasa ang mata niya. Nakitang kong kinagat niya ang kaniyang ibabang labi. Nagpakawala siya ng mababaw na buntong hininga para pakalmahin ang sarili.

She then faced Zuki with a smiling face. "Mazuki . . ." pagbanggit niya sa mortal name ni Zuki. "Finally." Tuluyan na ngang nagbagsakan ang mga luha niya.

Arresaine and Dionysus' mouth feel half open. Hindi nila inaasahang may kapatid pala ang kaibigan nilang si Mayumi. And I am pretty sure, Mayumi never shared this one with them. And it's fine. There are limitations to what we share to other people.

Ang hindi ko lang naiintindihan.

Magkakakilala rin pala sina Mayumi at Chrysos.

Dinamba ng yakap ni Zuki ang ate niya. Mayumi hugged him back tightly. Napangiti ako. Hanggang sa nag-iyakan sila at bumagsak pareho sa sahig. Kitang-kita kung gaano nila kamahal ang isa't isa.

"Can anyone explain what the hell is happening?" Napatingin kaming lahat kay Hanzel nang bigla siyang magtanong. His forehead furrowed in confusion. Tila natataranta rin siya dahil sa mga nangyari. "Am I going nuts?" rinig kong tanong niya sa sarili.

Napasinghap ako nang mapansing papalapit na sa amin ang dalawang guro sa magkabilang side. I didn't think twice to manipulate trance. Sinisigurado kong lahat kami makapasok bago ko pinitik ang aking mga daliri.

In an instant, we are all now in front of the academy's gate.

"Whoa."

"What the."

Nakatanggap ako ng samu't saring reaksyon mula sa iba. Dahilan para mapakagat ako ng aking ibabang labi at mapangiti. Nakakagulat talaga sa mga kaya ko pang gawin. And fortunately, I could use all of them without passing out.

"Bakit hindi na lang 'yon ang ginamit natin para sa misyon?" Nagrereklamong saad ni Ace. "Oh my god, ang haggard ko na." Sinundan niya naman ito ng pekeng iyak niya.

Napapailing na lamang ako.

Walang takot na binatukan kaagad ito ni Fuego. "Ano'ng haggard ka diyan? Tignan mo nga sarili mo, para ka pa ring nakasuot ng magic kag'wapuhan!"

Ace pout like a baby. Napangiwi ang iba. Ang iba naman ay napapailing at napatawa. Napatingin kaming Anostatos sa mga baguhan. The satyrs bowed their heads. Chry give them a nod, signaling them that they can now leave. Alam kong uuwi ang mga 'yon sa Sacred Forest.

Naiwan ang apat na demigods sa amin.

Nang mawala sa aming paningin ang apat na satyrs, saka naman bumukas ang malaking gate ng akademya. We were greeted by a temporary blinding light. Nang mawala ang liwanag ay tumambad sa aming harapan ang kagandahan ng aming mundo.

A realm for half-bloods.

Out of the corner of my eyes, napanganga ang mga bibig nina Arresaine, Dionysus, at Hanzel sa nakita. Mayumi remained calm. Palatandaang alam na niya ang kalahating mundo ng pagkatao niya.

Unang pumasok si Zuki, hawak-hawak ang kamay ng kaniyang kapatid. Malapad naman ang ngiti ng kaniyang labi.

"Come along," saad ko sa tatlo. Napatingin sila sa akin, tila nagda-dalawang isip. Nginitian ko sila. "It's valid to be afraid. Ganiyan din ang reaksyon ko noong unang pagtapak ko sa lugar na akala natin isang pawang imahinasyon lang," pag-kuwento ko habang minamasdan ang kalangitan.

"Pero." Muli ko silang tinapunan ng tingin, "sinisugardo kong safe kayo sa lugar na ito. Mortal realm is filled with monsters, looking for someone like . . . you," pahabol kong sabi.

Tila nabunutan ako ng tinik sa lalamunan nang sumunod sila sa akin papasok ng gate. When everyone finally entered the realm, the gate vanished.

"Who are you?" matigas na tanong sa akin ni Arresaine.

Napangiti ako sa tinuran niya. She's probably a daughter of Ares, the god of war.

"I am Heshiena," maikli kong sagot sa kanya.

Arresaine was about to say something when Ace suddenly appeared beside me. He giggles in excitement, and waves his hand casually.

"Heshiena's a goddess," sabi niya. Dahilan para magulat ang tatlo. "She's like a goddess of moonlight, seas, a patron of demigods, and a protector of this realm." Nagulat na lamang ako nang bigyan niya ako ng titulo bilang isang diyosa.

I never thought of giving myself an epithet.

Pagkatapos niyang sabihin 'yon ay tumakbo siya papunta kina Dash, at Blaze. Habang ako naman ay naiwan sa tatlo na pulang-pula ang mukha. Buti nalang ay hindi ko sila kasabay sa paglalakad. Dahil panigurado'y kitang-kita nila ang mukha kong kamatis.

"Don't mind him." I immediately disregarded Ace's commentary. "That's Ace, by the way. A son of Aphrodite, the goddess of love and beauty."

I heard Dionysus gasped for air. It's as if I just triggered something from his memory. Napalingon ako para tignan siya.

"Aphrodite, a Greek goddess?" ask Dionysus.

I hummed as a response.

"Are you saying that we are also an offspring of a Greek deity?" This time, si Hanzel naman ang nagtanong.

Muli akong tumango bilang pagtugon, habang hindi nawawala ang ngiti sa labi ko. Natahimik silang tatlo sa naging tugon ko. Pero hinayaan ko lamang sila. I know this kind of thing is hard to process. It takes a lot of time.

Napatingala ako sa kalangitan. At bumalik sa alaala ko ang unang araw ko sa Imitheos Academy. Napatawa ako nang mahina. Nakakatawa lang balikan kung ano ang naging reaksyon ko noon.

And look where I am now.

A calm breeze brushed against my skin. Sparkling leaves swinging back and forth.

"I am sure mom mentioned about Greek deities to me before," rinig kong wika ni Dionysus. "And plus, naging topic lang natin ito noong nakaraang lingo sa asignaturang Filipino," dagdag niya.

Alam kong hindi ako ang kinakausap niya. Kaya nakikinig lang ako. But out of the corner of my eyes, I saw Arresaine suspiciously stared at me. Si Hanzel naman ay malalim ang iniisip. Tila may isang bagay na nagpapabagabag sa isipan niya.

"Dionysus," Arresaine called him by his name the hard way. It's as if she was telling him not to trust us immediately. "Greek deities are just myth. There's no fucking way it's real."

"But!" Dionysus protested. "Look at Mayumi. She had a sibling that was included in their group."

Arresaine heaved a sigh. "I know. Just be cautious," paalala niya sa kaibigan.

Dumaan kami sa hallway patungo sa opisina ni Miss Aqua. And as usual, lahat ay tumatabi sa daan at nagba-bow sa aming lahat. May iilan namang binabati kami. Pagdating namin sa opisina, nadatnan naming si Miss Aqua na may kasamang tatlong middle age na babae.

Lumukso kaagad ako sa konklusyong mga magulang nila ito nang magulat ang tatlo.

☽ ♆ ☾

Everyone are now gathered here in claiming chamber. There's only one thing I want to say; nostalgia! Hindi man ganoon katagal magmula noong inangkin ako ni Poseidon bilang anak niya, pero ang nostalgic lang para sa akin.

This was when my life turned upside down.

Napalingon ako sa right side ko. There I saw my pillar, the goddess Amphitrite. Poseidon insisted that I should have a throne seat in this chamber. Kaya ngayon pinagigitnaan namin ang malaking trono ni Poseidon, pero wala naman siya ngayon. Hindi ko alam kung bakit, but Amphitrite told me there's an emergency meeting in Olympus.

Zeus summoned all the Olympians.

I didn't ask her what it was, because it is none of my business.

Biglang bumukas ang malaking pintuan ng chamber. Pumasok sina Hanzel, Arresaine, Mayumi, at Dionysus. And it so delightful to see them wearing the academy's uniform. Chry greeted the four of them and brought them to the table near the four city leader's platform.

Napatikhim ako nang tumingin sa gawi namin si Miss Aqua. Amphitrite signaled me to start the ceremony. Wala akong ibang nagawa kundi ang sumunod sa gusto niya. Kahit kinakabahan ay tumayo ako sa pagkakaupo.

"Greetings, everybody!" panimula ko pa. Isang malakas na palakpakan ang nangyari. Napangiti ako. "In behalf of my father, Poseidon, the Lord of the Seas, we are gathered here today to witness another batch of demigods to be claim by their deity parent. It is still not yet for a yearly claiming ceremony, but we need to welcome them with open arms."

Muling nagpalakpakan ang lahat. At tinanguhan ko naman si Miss Aqua na naghihintay sa signal ko. To ease my nervousness, I sighed before looking to Amphitrite, who are now smiling at me. It's as if like a proud mom.

"Hanzel Mark Sarsozo!" ang pagtawag ni Miss Aqua.

Kanina sa opisina, nakausap nila ang mga magulang nila. Telling them that they are indeed an offspring of a deity. Kahit papaano ay naibsan ang pangamba nila. Their mortal parents couldn't attend the claiming ceremony. Mainly because of the mist.

Kabadong pumasok si Hanzel sa golden circle. At kahit wala pang dalawang minuto, lumapit sa kanya ang isang golden orb na may simbolo ng kanyang deity parent. It was Hermes' caduceus.

"Seilo, the son of a messenger god, Hermes!" Miss Aqua announced.

Everyone kneel before him. Kasabay nito ang pagyuko ng kanilang mga ulo bilang pagrespeto. Wala namang nagbago sa hitsura niya. His golden brown hair, and a teal green eyes remained.

"Mayumi Saludar!" pagtawag ni Miss Aqua nang makabalik na si Seilo sa upuan niya.

In a matter of seconds, lumapit kaagad kay Mayumi ang isang golden orb na may lyre bilang simbolo. Her hair is golden, tied in a ponytail with a golden ribbon. And four letters appeared few inches away from her head.

"Yumi, daughter of Apollo, god of the sun, light, healing, disease, plague, music, art, poetry, archery, reason, knowledge, truth, and prophecy. And she's also the twin sister of Zuki!"

Namayani ang bulung-bulungan. When everyone paid their respect to her, Miss Aqua signaled Yumi to return to her seat. Nang makaupo siya ay nakita kong napatango-tango si Miss Aqua bago tawagin ang susunod.

"Dionysus Pineda!"

He nervously arise from sitting. At pahid siya nang pahid ng palad niya sa suot-suot niyang jeans. Iginala niya muna ang kaniyang paningin bago pumasok sa golden circle nang nakapikit ang mata.

Fortunately, a golden orb approached him with a thyrsus staff as a symbol of his deity parent. Sa symbol na 'yon kilalang-kilala kung kanino siyang anak. Hindi tulad ng kay Yumi, tatlong letra lang ang nag-appear sa ibabaw ng ulo niya.

"Dion, the son of Dionysus, the god of grape-harvest, wine, orchards, fertility, madness, parties, religious ecstasy, and theater!"

Napansin ko kaagad ang pagbabago ng hitsura niya. Though his black hair that looks purple remained. Pero ang mata niya ay nag-iba. This time, he had a purple eyes. Causing him to look so pretty that might others mistook him for being a woman.

"Arresaine Marqueen!"

Astig na tumayo si Arresaine sa pagkakaupo. Naglakad siya patungo sa sentro ng chamber. Casual lang siyang pumasok sa golden circle. With a blink of an eye, a golden orb gradually come closer with a symbol of spear and a burning torch.

The next thing that happened, five letters appeared a few inches above from her head.

"Aresa, daughter of Ares, the god of war!"

The ambiance drastically changed. Tahimik ang namayani. I could sense fear from the students. Tumingin ako kay Aresa. She looks so masculine now, a spiky black short hair, and a black violent pair of eyes.

"Hail to the four new supremes!"