Blei's Point of View

You know when riding a bus that is full of monsters, it's pretty risky. I am not a child of Athena to know what's the right move when things have gone wrong. But the good thing is we have the two offspring of the goddess of wisdom in our group.

Muli na naman akong lumunok ng laway.

Sigurado ako'y pulang-pula pa rin ang pisngi ko. Hanggang ngayon hindi pa rin ako nilulubayan ng hiya sa katawan. Kanina ko pa rin ramdam na ramdam ang mga tingin ni Mayumi sa akin. I didn't bother to looked behind my back.

Para na rin iwas hinala. Huling paalala sa amin ni Chry ay saka na lamang kami kikilos kapag kumilos na ang kalaban. At doon na namin ipakilala ang mga sarili. Malaki ang hinala ko na itong si Mayumi ay ang matagal ng hinahanap na kakambal ni Zuki.

But on the other side of the note, hindi rin ako sigurado.

I've never seen her face. Not even in a portrait. Kinuwento lang kasi ito sa amin ni Zuki ang patungkol sa kakambal niya. He told us how they end up apart. At tanging pangalan lang din ang nabanggit niya.

Mayumi Ruta, that's Zuki's twin sister's name as far as I can remember.

Pero ang surname naman ng babaeng 'to is Saludar. That's why I am not sure. At ang dalawa pang kasama nito ay nagngangalang Arresaine Marqueen at Dionysus Pineda. Since that guy's name is pretty obvious, I assumed he is the son of the god of wine.

"You okay?" ang tanong sa akin ni Blaze na katabi ko. "You look so tense," he commented.

I immediately nodded as a response.

Nakaupo kami sa side ng driver. At nasa third to the last row kami. Habang sina Nkri at Dash naman ay nasa second to the last. The three demigods that we are assigned to protect are seated at the edge of the bus. Pinagigitnaan sila ng dalawang matandang babae.

Majority of the bus's passengers are suspicious.

Gusto ko sanang makaupo roon malapit sa pintuan, pero tila ba'y planado na ito ng mga kalaban. Nang pumasok kami kanina ay halos puno na ang bus. Isa lamang 'yan sa mga iminungkahi nina Blaze at Nkri kanina.

Para raw kung sakaling magkagulo man sa loob ng bus, any of us could get out that easily. But now that seat isn't available, we don't have any choice. Natahimik ang lahat nang muling nabuhay ang makina.

Nang tumakbo na ito ay napatingin ako sa 7eleven store na may maraming mga customer na naglabas-masok. Nasa harapan lamang ito ng paaralan. The bus is going north, which means Erin got the right schedule of this field trip.

"Mayumi!" biglang tumaas ang boses ni Arresaine.

Dahilan para kami mapalingon sa kinaroroonan nila. When Arresaine realized what she did, he just glared at us all instead of apologizing. The passengers glared back. Dionysus made a peace sign on behalf of his friend.

"Kanina ka pa wala sa sarili mo," I heard Arresaine commented. "Kanina ka pa nakatitig kay Miss Blei." Blaze and I looked at each other's eyes, "at sa mga tatlo pang facilitator," pahabol niyang wika.

Mayumi remained silent.

"Yumi . . ." Dionysus was the one called her by her name, "is there something wrong? Kanina ka pa napapansing tila wala ka sa sarili mo."

Bahagya akong lumingon. Napaigtad pa ako sa pagkakaupo't mabilis na napakagat sa aking ibabang labi nang magtama ang aming mga mata. It's so cold I could shiver in my seat. Sa kabilang banda, napaisip ako, aware ba siya sa totoong pagkatao niya?

Pinaghihinalaan niya ba kami?

I heard her heaved a sigh. "I am fine," sagot niya sa mga kaibigan. "Something's going to happen." Narinig ko ang ibinulong niya.

Tila hindi ito narinig ng dalawa niyang kaibigan. Nagpakawala ako ng isang malambot na pagbuntonghininga. Tumingin ako sa labas ng bintana. Umagang-umaga, busy na ang daan. May mga iba't ibang klaseng sasakyang dumadaan.

Pero karamihan doon ay ang tricycle na kulay pula. Napapangiti ako nang kapansin-pansin sa paningin ko ang mga kulay berde sa paligid. Probinsya. So, this is the feeling of province, peaceful and heart-warming.

Lumaki kasi ako sa Manila noon kaya minsan ko lang mararanasan ang ganitong pakiramdam. Palagi rin namang wala si Mommy dahil sa trabaho niya. The reason why we don't have time to at least go to vacation.

Napatingala ako sa kalangitan. A sweet smile instantaneously plastered upon my lips.

Ang ganda ng panahon. The sky is as blue as the ocean. Clouds look like cotton candy. I could eat it. The leaves often rustle when winds come back and forth. Out of the corner of my eyes, a couple of birds flapping their wings.

Mabilis akong napahawak sa nakasaradong glass window, at sumilip doon nang mapansing dumaan kami sa tulay. Humanga kaagad ako nang masilayan ang maliit na batis. Umayos na ako sa pagkakaupo't napansin kong lumagpas na kami sa isang covered court.

Ngunit ang paghanga ko'y napalitan ng kaba nang biglang nag-preno ang driver ng bus.

Napahawak ako nang mahigpit sa upuan. Blaze immediately rise from sitting. Tumingin siya diretso sa harapan para alamin kung ano'ng nangyayari. But his eyes grew wider in surprise. Gumalaw ang adam's apple niya. Palatandaan na lumunok siya ng laway.

Tumayo na rin ako para alamin kung bakit siya nagkakaganiyan. But the moment I get up, a loud explosion echoed. Napatalon ako sa gulat. When I recovered, there I realized why. Majority of the eyes of the passengers were staring at us.

Some were drooling. Some were giggling devilishly.

"What . . ." rinig kong saad ni Dionysus.

Hindi maipinta ang mukha nina Dionysus at Arresaine. Arresaine were surprised but there's no trace of fear on her face. Dionysus, on the other hand, were trembling. Kagat-kagat pa niya ang kaniyang ibabang labi.

Mayumi was mixed: terrified and determined. Lumukso kaagad ako sa konklusyon. She's aware of who she is. And what kind of life she had. Napasigaw si Dionysus nang bigla siyang hawakan ng matandang babaeng katabi niya.

Maging si Mayumi naman sa katabi niya. The two old women revealed themselves.

"Furies," madiing komento ni Mayumi.

She knows, I reminded myself.

Out of the corner of my eyes, napansin kong tumayo na rin sa pagkakaupo sina Nkri at Dash. The offspring of Athena didn't hesitate to summon their weapons. A group of basketball players revealed themselves.

Nabutas pa nga ang kisame ng bus nang lumagpas sila. An eight feet tall flesh-eating giant. I gritted my teeth. This is the reason why the satyrs seek the help of the academy. They couldn't handle them alone.

In the corner, kapansin-pansin ang mga harpies. Harpies and sirens had the same appearance, but they're different in terms of role. Sirens are the nymphs who received the wrath of Demeter. Humans who heard their song will leave everything behind to follow them, ultimately to their death.

Harpies, on the other hand, tormenting the humans by stealing their food and screeching so that their victims cannot eat or rest. They're the spirits of sharp winds. Alam na alam kong sobrang delikado nila kapag umatake na ang mga ito.

Mayroon ding mga empousai. Ang kanilang mga pakpak ay katulad ng isang paniki. Ganoon din sa mga furies. Sila ay mayroong buntot, literal na nagbabagang buhok, maputi ang kanilang balat, pulang mga mata, isang prosthetic na binti, at ang isang binti naman ay katulad ng sa donkey.

Tatlong satyrs ang nagtakbuhan papalapit kina Mayumi, Arresaine, at Dionysus.

Before the furies could take them away, malakas niyang sinuntok ang nakahawak kay Dionysus. Mayumi collected enough sunlight, and generated a sunray from her palms. The fury squeaked in pain when one of her wings got hit.

Magkasabay na sumugod ang dalawang furies. But Arresaine fearlessly kicked the opponent right on the face. Si Mayumi naman ay sinipa niya ito sa tiyan. Napatilapon ang mga ito palabas ng bintana.

A sudden blinding light dominated the vicinity. Nang mawala ito'y halos mapatumba ako dahil sa pansamantalang pagkawala ng paningin ko. Napahawak ako sa mga upuan, at ipinikit ang aking mata. When my eyes recovered, I was greeted by Mayumi's surprised face.

I could trace the feeling of longing behind those eyes. Unti-unti pa itong bumabasa. Pero kasing bilis din niya itong pinigilan. Nawala ako sa atensyon nang biglang may bumangga sa akin. There I saw Dash.

He manipulated plant vines that emerged from the ground. He raised his arms, while his fingers were moving as if he was controlling a puppet. Some vines broke the glass windows. Sa dami ng mga vines, Dash had a tough time controlling all of them.

But he managed to suffocate a couple of empousai. Habang ako naman ay naglabas ng isang celestial bronze dagger. It's time for me to fight.

An empousa blocked my way. I was taken aback when she suddenly spoke. Ang mga sumunod na nangyari ay napabagsak ako papunta sa mga upuan na nasa kaliwa ko.

I couldn't move my body.

Napangiwi ako nang dumiretso ang ulo ko sa bakal. I could feel the hot liquid racing down to my cheeks. Was that charmspeak?!

Blaze appeared behind the empousa's back. He kicked her at the back of the opponent's knee, making her kneel upon the floor. He then grabbed the empousa's neck, and slowly lifted her. Halos mawalan ito ng hininga.

Habang ako naman ay mabilis na bumangon. Napahawak ako ng mahigpit sa dagger. Hindi ko hinintay ang permiso ni Blaze at walang pag-alinlangang isinaksak ang dagger sa dibdib ng kalaban.

Out of the corner of my eyes, I saw Blaze playfully smiled.

He thrown her out of the window, and she then dissolve into dust. Gulat na gulat ang mga naiwang empousai sa ginawa ko. They then charged all at once. Making this mission twice harder than before.

The harpies are screeching, causing us to grimace in pain. Mayumi, Arresaine, and Dionysus were now covering their ears. Sinabayan pa sila ng kani-kanilang satyrs. Hindi inalintana nina Blaze at Nkri ang sakit sa tenga.

They were still both fiercely fighting against the giants.

Blaze slashed the giant's left leg using a celestial sword. Dumaing ito. He quickly deflects the giant's punch when he sees it coming using an aegis shield. Dash was holding an imperial golden sword.

Isang harpy ang nadakip ng plant vines ni Dash. He binds the enemy and suffocates her. He pulled the vine back to him, and didn't think twice to decapitate the enemy.

"Mayumi!"

Napalingon ako sa kinaroroonan nila nang makita kong kinalmot siya ng isang empousa. At muli akong napalingon sa kabilang banda nang marinig ko mga ingay na gawa sa mga harpies. It's as if they were communicating with each other.

Nagsilakihan ang mata ko nang kumilos ang isa sa mga harpies. "Nkri! Blaze!" Napasigaw ako, dahilan para mapatingin sila sa akin. "Behind me! Now!" Ang pagsigaw ko ulit.

Tinapos na nila muna ang kanilang kalaban bago sinunod ang sinabi ko. When everything's settled, I didn't think twice to manipulate a wall made of water. I increase the tension of the water and made a virtually impenetrable shield.

Lumingon ako. "Everyone!" Ang pagtawag ko sa kanila. Sina Dionysus at Arresaine naman ay nakanganga ang mga bibig dahil sa nakikita.

But Mayumi understood what was happening. She dragged them together with her. Sumunod naman ang tatlo pang satyrs. I made four walls made of water. Ang resulta ay nasa loob na kami ng tila'y isang box.

Napasinghap ako. Nanghina ang tuhod ko. Blaze and Nkri noticed me and supported me to stand straight. They looked at me with worried in their eyes. Nginitian ko lang ang dalawa. Right after I am done, the harpies showered us with their sharp winds.

Dahilan para magkapira-piraso ang aming sinasakyang bus.