PROLOGUE

"PRECIOUS 'nak. Wake up na. Pila nalang ka oras modunggo na 'tong ilang gisakyan nga barko," ingon sa iyang mama gikan sa gawas sa iyang kwarto.

Precious groggily gets up pagkadungog sa tingog sa iyang mama nga excited kaayo tungod kay i-surprise niini ug sundo ang amiga nga magbakasyon sa ilaha.

Dili unta siya mouban ug sugat tungod kay katulgon pa kaayo siya gikan pagbilar ug tinuon, pero kay gusto man sa iyang mama nga kompleto sila ug sundo sa iyang amiga nga dugay ng wala nakita, mibangon siya ug nisulod sa comfort room nga naa sa sulod sa iyang kwarto aron maghilam-os.

"Precious?" usab nga pagtawag sa iyang mama samtang nakaabli gamay ang pultahan. Showing her mother's eager face.

"Yes, ma. I will be there at 5," she replied while holding a toothbrush in her mouth.

"Okay. Good," her mom agreed, her face lighting up, making the latter chuckle.

"NAK, we're here," pagpukaw ni Zielle sa iyang anak nga si Precious nga nakatulog sa byahe padulong sa Ozamiz port.

Precious sleepily rubbed her eyes with both of her hands. "Naabot na ta ma? Naa na sila tita? Unsa na diay oras 'mmy?" she consecutively asked while roaming her eyes around until it landed on the now showing sunrise.

"Oo, naabot na ta sa airport. Wala pa imong tita, pero I think pagawas na to sila kay nagchat man iyang anak kanina nga hapit na sila modunggo. And it's 5:16 am, anak," tubag sa iyang inahan while smiling.

"Aha, diay si Daddy, ma?"

"Nigawas man to kay naay gitan-aw," Zielle answered knowingly, then added as she looked at Precious's face in the rearview mirror. "I think you need to fix your face first, anak."

"Ha? Ngano man?" pangutana niya as she grabbed her bag from the compartment para mokuha ug samin.

Naglisod siya ug pangita sa samin sa kadaghan sa laing butang nga naa sa iyang bag. Pagkakuha niya sa samin, nakadungog siya ug gagmay nga pagpugong sa katawa, and the next thing she knew, she was all alone inside the car with a shocked expression plastered on her face because of the unknown creature mirroring her.

"What the—Daddy!" she shrieked, fully awake now.

Samtang busy siya sa pagtangtang sa nakabutang sa iyang nawong nga walay laing naay sala kung dili iyang amahan nga known for his pranks. Ang iyang mga ginikanan nga naa sa gawas sa sakyanan nagkatawa samtang gatagad sa ilang i-surpresa.

A few minutes later, a familiar figure wearing a bright smile kay nigawas sa port while nagbira sa bagahe. After talking for a while, pagkumusta sa usag-usa, Zielle's husband explained nganong wala migawas sa kotse si Precious.

Laughing at what she heard, she uttered giggling, "I think our stay here will be fun. Right, Jm?" Receiving no reply from her son, she looked behind her as anxiousness slowly filled her eyes, "Wait. Asa si Jm?"

01/01/25

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top