Isa isa ay tinulungan nina Ully at Elius si Edmond sa pag-alis ng mga tao sa harap ng Chieftain Hall habang kino-compel nito ang bawat isa sa mga pangyayari. Ginagawa iyon ni Edmond upang makalimutan ng mga tao ang kanilang ginagawa at ipaalam na rin ang article na ilalabas ni Stella. Halos ilang minuto rin nila iyon ginawa sa halos forty na kataong nagtipon-tipon.

Karamihan sa mga tao ay galit at halos pagmura-murahin na si Chieftain Clements. Ginagawa lamang nila 'yon dahil sa mga balitang naglilipana sa kanilang bayan. Nang matunton din naman ni Edmond ang huling tao na kanyang i-co-compel ay nagtaka na lamang ito dahil hindi um-effect sa kanya ang abilidad nito.

The man has his eyes widened by the surprised kung anong ginawagawa ni Edmond sa kanya. He was about to shout and call for help when Edmond knock him off making him passed out. He then took a deep breath and thought it was the right thing he had done. He might have an idea that the person took vervain that's why the compulsion didn't work. He carried the guy and tied him up on a street post so when he gained his consciousness back, he would try to compel him once again.

Binalikan naman niya ang kinalulugaran nina Ully.

"Sa'n ka nanggaling?" takang tanong ni Ully.

"I just needed to take someone care of," he said. "He may have vervain in his system. I tied him up on the street post so I would get back to him later."

Ully nodded. "Nice."

Nang maubos na nila ang bawat taong nagpo-protesta ay nakapagpahinga na sila at nakauwi na ang karamihan pabalik sa kanilang mga tahanan. Hindi naman napagod si Edmond but Elius and Ully were so tired after doing all the work. 

Mayamaya lamang ay tumatakbong patungo si Stella sa kanila at inanusyo na natapos na niya ang article na sinusulat niya. Kanya na rin itong nai-post online as an anonymous upang hindi siya makilala. Saglit lang din nang tumapon ang tingin nila nang makita si Chieftain Clements na lumabas ng hall. Nagtaka na lang din naman ito nang makitang wala na ang mga taong nagpo-protesta at ang nakikita na lamang niya ay sina Stella, Ulric, Edmond, at Elius.

Nagmadali na lang din naman itong bumalik sa loob ng hall at pinalibutan ng kanyang security ang paligid ng premises. Mayamaya lamang ay naalarma ang lahat nang may marinig na sigaw mula sa isang lalaki. Sa pagkakataong ito ay agad na sinecure ang kapakanan ng lider.

Nang matunton nila kung saan nanggagaling ang ingay ay pinalibutan nila ang isang puno at nang i-angat nila ang tingin ay nagulat na lamang sila sa nakita nila. Hindi nila inaakalang matatagpuan nila sa ganitong sitwasyon ang lalaki. Laking pagtataka na lamang nila kung paano at bakit nangyari ito.

"What the fuck?" Ully muttered.

"He was the reporter, right?" Elius asked.

Tumango si Stella. "Yes, it was Keonne."

Hindi namna nila inasahang makikita nila si Keonne na naghihingalo. Napansin naman ni Edmond ang kagat ng bampira sa leeg nito pero hindi niya makilanlan ang amoy nito. Mayamaya lamang ay nakita ni Edmond ang lalaking itinali niya kanina sa poste na ngayon ay nakawala na. Pinagtuturo naman ito ng lalaki habang papalapit sa kanilang direksyon. Mayamaya lamang ay dumating si Chieftain Clements at nasaksihan ang mga pangyayari.

Kung ano-ano naman ang sinasabi ng lalaki patungkol sa pagiging bampira ni Edmond at siya ang dahilan kung nagkaroon ng lalaki sa itaas ng puno.

"Anong sinasabi mo?!" sigaw ni Edmond.

"Ikaw! Ikaw!" sigaw nito habang patungo sa direksyon ni Chieftain Clements. Ngunit bago pa man ito makalapit sa lider ay gumawa na ng distraksyon si Elius upang kunin ang atensyon ng lahat. Sa pagkakataong iyon ay kinuha ni Edmond ang lalaki at gumana na ang compulsion sa kanya. Nagtaka na lang naman ang iba kung anong nangyari.

Ibinaling na lamang ni Chieftain Clements ang kanyang atensyon sa katawan ni Keonne sa puno. Inutos naman nitong ibaba ang katawan ni Keonne. Pinanood naman nilang ibinababa ang katawan ng binata ro'n at halos buong pagtataka naman ang bumalot sa kanilang mga mukha. Mayamaya lamang ay napagpasyahang pasimpleng umalis ni Edmond sa eksena.

Ilang sandali lamang nang marating na ni Edmond ang abandonadong bahay at nakita sina Alycia at Reubert na nakahiga sa sofa. Agad namang napatayo ang dalawa dahil sa biglaang pagdating ni Edmond. Hinanda naman nila ang sarili sa posibleng pag-atakeng gagawin ni Edmond.

"Did you do it, Alycia?" Edmond asked, clenching his jaw.

"No," she answered confidently. "Mukhang ako na naman ba ang may kasalanan?"

"Who do you think would do that, huh?"

"Accusations, Ed," she smirked. "Nasaan naman ang proof mo?"

"Naamoy mo ba kami sa biktima?" tanong ni Reubert.

Sandali nanahimik si Edmond upang pag-isipan ang kanyang isasagot. Alam naman niya kasing walang ibang pwedeng gumawa noon maliban sa dalawang ito.

"See? Wala kang proof. E 'di hindi kami 'yon," ani Alycia.

"Leave us alone, dude," Reubert smirked.

When Edmond was about to leave the abandoned house, he stopped when he heard something down in the basement. When he was about to check on it, Alycia and Reubert immediately blocked his way and threatened him if he'll pass through them. 

"What have you done?" Edmond asked, gritting his teeth.

"It's none of your business, Edmond," Alycia hissed.

"It became my business when you've messed with the town."

"First of all, hindi mo 'to town and you should leave this place and get lost."

"I've been protecting this town so whatever you were doing I would do to protect this town. You also abandoned your hometown, remember?"

"I didn't. People wanted me out so there was different being casted out and leaving," Alycia explained. "And you won't be the hero they needed, Edmond. You're still a monster."

"Would that make any difference to what you do?" he countered. "And whoever you trapped down in the basement, let het go or you won't get to see another day."

"Just leave, Edmond!" Alycia yelled.

"You'll see what I'm talking about, Alycia," Edmond warned.

"Let's see," Alycia smirked.

Edmond left the premises while Alycia and Rebuert headed down in the basement checking Chloei's condition. Kinuha naman ni Alycia ang isang timba ng tubig na naglalaman ng vervain at kanilang sinaboy iyon kay Chloei na nagsusumigaw na lamang sa pagkakasunog ng kanyang balat. Mas lalong nag-init ang dalawa na mapabagsak si Edmond sa lalong madaling panahon. Hindi nila susukuan ito hangga't mapasakamay nila ang katagumapayan.

Bumalik naman si Edmond sa kinaroroonan ng mga kaibigan niya. Hindi rin naman napansin ng iba ang pagdating nito. Kanya naman sinabi sa kanila na may itinatagong tao sina Alycia at Reubert sa basement ng abadonadong bahay. Kailangan naman nilang pag-isipan ng plano ang gagawin nilang aksyon dahil baka ito ang dahilan kung bakit nakita nilang nag-aagaw buhay si Keonne.

Tumungo sa isang burger place ang apat upang magnilay-nilay sa mga nangyayari. Maraming problema na ang kinahaharap nila. Sina Alycia at Reubert, ang pagkuha ni Chieftain Clements sa history book, ang katawan ni Keonne, ang training ni Stella at Ully sa kanilang mga abilidad, at ang paparating na delubyo.

Habang hinihintay nila ang kanilang pagkain ay chineck muna ni Stella ang article na kanyang pinost online. Nabigla siya dahil sa dami ng views na nakukuha nito. Maliban sa Freymount ay umabot na rin ito sa mga kalapit na bayan. Masaya naman ang apat na nagbunga ng maganda ang kanilang plano.

Pinaniwala nilang hindi totoo ang mga nabasa nila patungkol sa mga creature ng Freymount at pinabulaanan nila ang bawat akusasyon. Kahit nakataya ang career nina Stella at Ully dito ay isinantabi na nila iyon matapos nilang ma-discover ang natatanging abilidad na nananalagi sa kanilang katawan.

"So what are we gonna do next?" Elius asked.

Napakibit-balikat naman si Stella. "I'm not sure... maybe continue with my training? And I believe I've just found my purpose."

"And what could that be?"

"I don't need to tell the history of Freymount and all the creatures in it. Now that I've discovered many things, I think I'll do what my ancestor did back then. I need to protect this town at all cost."

Edmond smiled. "Good to hear that from you."

Tumango si Stella. "Yeah... I believe my career won't matter to me anymore. Well, I can make it happen with my ability but that's not my priority now. Protecting this town would be on the top of my head."

Sumang-ayon naman si Ully. "And we'll help each other to protect this town. Kahit naman hindi na natin ipagpatuloy ang ating career, may ibang bagay naman tayong kailangan pagtuunan ng pansin."

"Wow, guys!" Elius said, clapping his hands. "Good to hear those words from you. Pero 'yon nga, ano ng sunod nating gagawin?"

"Get the book back," Edmond said.

"How do we do that then?" Elius asked.

"Tonight we'll get it from Roman," Edmond said.

"I hope I get to be a wolf," Ully wished.

Napangisi naman si Stella. "You don't need to be a wolf to help us Ully. Your presence here was enough to protect this town."

"Right," Ed said. "Stella's right, but we still need to prepare for the incoming destruction and we can't do it on our own. We're going to protect this town and save it from danger. Can we do that?"

"Yes!" they all said in chorus.

Freymount Town was just a small town but what's coming can't be stopped. Humans and creatures can't stop it alone. They are coming. They will send everyone to hell.