CHAPTER- 8
That Proffesor Is My Husband
Habang nasa kotse kami, kinausap ko si Mom.
"Mom, di mo ba alam na tungkol pala sa kasal yung meeting na yun?" tanong ko, medyo inis pa sa mga nangyari kanina.
"No! Actually, nagulat lang din ako, baby," sagot niya, seryosong tiningnan ako.
"Ayoko kay Akiro na yun, sa dami-dami pang lalaki na pwede, siya pa." Naiinis na ani ko.
"Oh! Why baby? Nabanggit niyo diba nagkita na kayo? Kwento mo sakin," sabi ni Mom, medyo excited. Nakita ko sa mata niya ang curiosity, kaya hindi ko siya kayang pigilan.
Bumuntong hininga ako. "Ayun nga, kinwento ko lahat sa kanya. Simula nang mabangga ko si Hiro hanggang sa hinihingi niyang proof ni Akiro na ako raw ang amo ni Tasha, yung aso ko."
"HAHA! Tama nga naman siya, baby. Kailangan ng proof kung sa'yo nga yung dog. Paano kung ibang tao yun?" sagot ni Mom, parang na-appreciate pa nga niya yung practicality ni Akiro. "Professor si Akiro, di ba? Matalino 'yan kaya di na ako magtataka. Besides, gwapo naman siya oh," sabi niya, medyo tinutukso pa ako.
"Gwapo? Mas gwapo si Hiro sa kanya," sabay tingin ko sa bintana. "Gwapo na, mabait pa, masayahin, haystt... Bakit kasi si Akiro pa!" sabi ko, medyo dismayed.
"Ha!" tumawa si Mom at hinaplos ang pisngi ko. "Don't tell me, crush mo yung kapatid?"
"Yeah, I like him," nahihiyang sagot ko.
"Aww, sorry for that baby, pero yun lang, di siya ang pakakasalan mo," may pang-aasar sa boses niya.
Bumuntong hininga na lang ako. Pagkauwi namin sa bahay, tinanong ko si Lolo tungkol sa usapan. In-explain niya lahat, mula sa simula hanggang sa katapusan ng meeting nila.
Nagsorry din siya dahil hindi niya agad sinabi sa akin. Kung pera lang ang sorry, siguro may milyones na ako ngayon.
Dahil napakabuti ni Lolo, sinabi ko na okay lang, at least pinaliwanag niya sa akin lahat. Hindi ko na lang din masyadong pinansin, baka wala akong magawa.
Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Lolo, pumasok ako sa kwarto ko, nag-shower, at naghanda na matulog. Pero bigla ko naisip, May Ig kaya si Hiro?
Nagbukas ako ng phone at nagsimula mag-stalk. Ilang beses din ako nag search ng name niya hanggang sa nahanap ko rin ang account niya.
czzro.hiro
25 Posts98,967 Followers3 Following
Hiro Sairos M. Cazzaro
° Orias Handsomeness
° Your Player
Yung profile picture ni Hiro, nasa court siya, siguro sa school nila. Nakasuot siya ng black jersey at may red bandana sa ulo. Hawak niya ang bola at ang laki ng ngiti niya. Iba talaga ang charm niya. Milyon ang likes at comments, at sino bang hindi mag-lalike at magcocomment sa picture niyang yun? Ang gwapo at ang hot niya, all in one.
Wow! Ang daming followers nito, grabe! Tatlo lang yung pina-follow, tingnan nga kung sino,
Sinilip ko yung mga pina-follow niya.
yumi_sent_cazzaroakr_svrspretty_mitzi
Nagulat ako nang makita ko na Instagram ni Tita Ayumi at Tito Sirius. Yung isang account, si akr_svrs, malaki ang following.
akr_svrs
1 Post1.2M Followers0 Following
Akiro
Ang dami nga niyang followers, isang post lang niya. Yung picture pa, nasa beach siya, mukhang napilitan pang magpakuha ng litrato. Hindi siya ngumiti sa picture, at parang may hinanakit siya sa kumuha ng shot. Pero, gwapo pa rin siya. Wait, sinabi ko bang gwapo? Never mind. Million ang likes at comments, tapos wala pa siyang pina-follow kahit isa. Astig diba? Peymus nga eh.
In-stalk ko rin si pretty_mitzi, dahil parang may curiosity ako tungkol sa kanya.
pretty_mitzi
2,200 Posts67,502 Followers10 Following
Mitchika Ziaka
"You'll be mine again."
Habang in-stalk ko siya, napansin ko na maganda naman siya at takenote, half-Japanese pala siya. May nakita akong picture nila ni Hiro. Magkasama sila at mukhang sweet, kaya parang may pagka-senti akong feeling. "Girlfriend niya ata to," sabi ko sa sarili ko. (╥_╥)
Pinagpatuloy ko ang pang-iistalk at sa huling picture, magkasama naman sila ni Akiro. "Woah, ano to? Love triangle?" May picture na naman silang magkasama ni Hiro. Sa sobrang inis ko, pinatay ko na lang ang phone ko at natulog.
KINABUKASAN
Dumalaw sina Ken at Keira sa mansion, dahil close kami, kaya't sinabi ko na sa kanila lahat ng nangyari.
"Ohemjii! Ikakasal ka na ate!" sigaw ni Keira, parang may halong excitement, pero ako, hindi ko kayang magtago ng emosyon.
"Ooo, para na rin sa kompanya at business namin," sagot ko, sabay subo ng kanin, para bang wala akong gana. Parang walang nangyari. "Pero, wala na akong magagawa, Keira," dagdag ko pa, habang iniisip ang sitwasyon.
"Pumayag ka naman?" tanong ni Ken, parang naguguluhan pa rin. Siguro hindi siya makapaniwala na ganito na nga.
"Wala akong choice, Ken," sagot ko, matigas ang tono ko. "Saka wala talagang choice, kung ayaw ko man o hindi, kailangan ko pa rin gawin. Pinagdesisyonan na nila, eh." Medyo malungkot at frustrated ako. Hindi ko na kayang magpigil.
Nakita ko si Ken na nagbaba ng kutsara at tinidor, at agad nagsabi, "Nawalan na ako ng gana. Hindi ko nga alam kung anong nangyayari sa 'yo eh." Tapos, sabay labas ng kusina, lumabas siya para magpahangin.
Naglakad-lakad ako sa sala, naiwan si Keira, at nagtaka. "Bakit parang ganito? Hindi ko kaya. Saan ba ang mga desisyon ko dito? Bakit ako parang hindi naman kasali sa lahat ng ito?"
"Baka nagulat lang ate," sabi ni Keira, medyo nagsusorry na rin. "Ako nga, di ko makapaniwala eh. Uso pa pala ang arranged marriage ngayon."
"Oo, baka nga, Keira," sagot ko, sinubukang magpatawad sa sarili ko, pero walang nangyaring magaan. "Pero kung ako lang, hindi ko papayagan to. Hindi ko na kayang mag-pretend na okay lang. Iniisip ko lang si Lolo. Sobrang dami na niyang tinulong sa akin, tapos ito na lang ang magagawa ko?"
Dahil sa mga iniisip ko, napabuntong hininga ako. "Ang hirap. Ang hirap, Keira," sabi ko, sabay patagilid sa sofa, naglalakbay ang mga mata ko sa kawalan. "Gusto ko sana magdesisyon para sa sarili ko, pero parang sa huli, ako pa lang ang hindi kasali sa lahat ng nangyari."
"Basta ako, ate, support kita!" sabi ni Keira, nakangiti pa rin, pero alam ko na may pag-aalala sa kanyang mga mata.
"Salamat, Keira," sagot ko, medyo nanghina na lang. Tumango ako, pero hindi ko kayang magpasaya kahit saglit. "Sana nga lang."
"Te, teka nga," tanong niya habang lumapit siya sa akin, parang gusto niyang gawing magaan ang mood ko. "Pogi ba yang groom mo?"
"Pogi? Kung tatanungin mo ako, hindi ko na rin alam kung anong tingin ko sa kanya," sagot ko, medyo disoriented sa lahat ng mga nangyayari. "Maputi, matangkad, medyo singkit, asul yung mata... yun lang yata. Pero sa totoo lang, hindi ko na siya tinitignan sa ganung paraan. Wala na akong balak mag-expect," dagdag ko, at tumingin sa malayo.
"Base sa iniimagine ko, ate, pogi nga!" sagot ni Keira, parang hindi pa rin nakaka-move-on sa tanong na yun. "Eh, yung lips?" tanong niya, lumapit pa. "Mapula ba? Sabihin mo na, ate."
Hinampas ko siya ng marahan, hindi ko na kayang magpatawa.
"Aba, malay ko kung malambot o hindi! Pero, oo, mapula," sagot ko, sabay subo ng pagkain, pero hindi na ako masyadong nakinig sa sarili kong sinabi. Parang gusto ko na lang ang lahat ng ito matapos.
Keira, hindi pa rin natigil sa pang-aasar, ngumiti. "Malalaman mo din kung malambot o hindi pag nag-kiss the bride na kayo sa kasal, ate! HAHA."
Muntik na akong mabulunan. "Ano ba, Keira! Ano ba 'yan!" inis na sigaw ko, medyo hindi na kayang pigilan ang galit ko.
"Bakit? Ikakasal naman kayo eh! Tama naman ako, diba? Pagkatapos nun, i-inform mo ako kung malambot o hindi!" pang-aasar pa niya, at siguro sa kabila ng mga biro, naramdaman ko na medyo wala na akong magawa.
"Siguro nga," sabi ko, saglit na tumahimik at tumingin sa kanya, "pero hindi yun ang dahilan ko para magpakasal."
Nagkatinginan kami, pero alam ko, na hindi ko kayang gawing biro na lang ang lahat ng ito. "Ewan ko na," sabi ko, tumayo at naglakad palayo. "Di tayo bati ngayon."
At syempre, sa kabila ng lahat ng inis ko, nagbati din kami. Pero si Ken, hindi pa rin ako pinapansin. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya. Hindi ko rin maintindihan kung anong nararamdaman ko ngayon. Wala na akong magagawa kundi maghintay kung anong mangyayari.
Ano kaya ang mangyayari sa akin?
Ang tanong ko sa sarili ko habang ang init ng ulo ko ay dahan-dahang humuhupa.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top