«NOEMI's POV»

Nasa kalagitnaan kami nang panonood ng may kumatok sa pinto.

"Keep watching, i'll just open it" paalam ni Mom.

Actually naiilang padin akong tawagin syang Mom/Mommy p-parang naninibago ako ganun.

Pinagpatuloy ko ang panonood ng may narinig akong pamilyar na boses agad ko naman itong binalingan ng tingin.Si Hiro! naka Black Pair of Jersey lang ito, mejo pawis pa sya at may dalang basket na may prutas. Nagulat ako ng pingotin siya ng Mommy niya.

"Mom! Ouch! Stop it!"

"I told you to take a bath and change your clothes pagkatapos mong magbasketball! and you came here messy and full of sweat!"

"Mom! I'm still handsome! at mabango parin ako!"

"No! look at you! pag nagkasakit ka wag kang lalapit saakin and telling. Mom, my head hurts" madramang sabi ng Mommy niya.

"Oh! c'mon mom! I'm just 10 years old that time! I'm 18 years old now!"

"Now your shouting huh?"

"I'm not!" pag d-deny ni Hiro sa maliit niyang boses. Ang kyut niya "Mom, bitaw na, my ears hurt" sabi niya at ngumuso pa.

"Now! your acting like a 9 years old kid" sabi ng Mommy niya at binitiwan ang tenga niya.

Nakita ko ang bahagyang pamumula ng tenga ni Hiro. Bahagya akong natawa.

Napatigil ako sa tawa ng magsalita si Hiro.

"Mom, inapi mo ko sa harap ni Noemi"

"Then?" taas kilay na sagot ng Mommy niya habang pinupunasan ang likod nya ng towel.

"She's laughing" sabi niya nang nakanguso.

"You deserve that, Did you bring any shirt?"

"Yeah, in my car"

"Kunin mo and change"

Parang bata namang tumango si Hiro at lumabas.

"Sorry for the scene darling, sometimes he's hard-headed nut"

"Okay lang po, Ti-M-mom ang cute niyo nga e" mahinang sagot ko.

"You know, he's still my baby."sabi naman niya at tumabi saakin.

Ganyan din ba sila ni Akiro?

"Ammm, ganyan din po ba si Akiro sa inyo?" curious kong tanong.

"Yes, dati i think he's 8 years old that time but when he reach 10 years old, i notice that he's not that little clingy kid. He's more busy in his books, he loves to be alone, he don't want anybody to disturb him "

Tumango-tango naman ako, inshort loner siya, halata naman e. Kasi sa age ko na 10 k-kung nasa tabi ko lang si Mama siguro napaka-clingy ko.

Maya-maya'y pumasok na si Hiro, nakasuot na ito ng isang White V-neck shirt.

Tatawa tawa lang akong nanonood sa kanila ni Mommy niya panay kasi bangayan nila. Nakakatuwa sila, naiinggit ako sa kanila. Kung buhay ba si Mama ganyan din kaya kami? Ganyan din kaya kami ka saya?

Di ko namalayan na tumulo ang luha ko, pasimple ko itong pinahid at pinanood ulit silang dalawa na magbangayan. A good relationship of Mother and Son.

"B-but mom! I already talk to dad! Bibilhan niya ako ng bagong sasakyan if i pass this sem!"

"No! Hiro Sairos! You already have your 4 sports car in our garage! Ni hindi mo nga magamit yun!"

"It's my collection mom!"

"Collection huh? O pinagyayabang mo lang kay Ie?"

Bahagya akong natawa sa gulat na mukha ni Hiro.

"M-maybe both" nakapikit na sagot ni Hiro nakahiga kasi siya kandungan ng Mommy niya, nasa sofa kasi sila at nakaharap sa TV.

"What if ibigay ko nalang kay Ie yun huh?" biglaang sabi ni Mommy niya.

Napamulat naman si Hiro ng wala sa oras at bumangon sa kandungan ng Mommy niya.

"W-what! It's mine mom!"

"Yeah! it's yours but your not using it, Ie is a car racer maybe she can use it unlike you," masungit na ani ng Mommy niya.

"Collection ko kasi yun, Mom! bakit si Kuya din naman ah! He's motorcycles is a years already in our garage!"

"He monthly hire a cleaner for it unlike you, you didn't clean even wipe it!"

Padabog naman na umupo si Hiro sa tabi ko.

"Fine! i will hire a cleaner for it!"

Pinagalitan pa si Hiro dahil balak niya pa humingi ng pera sa daddy niya, kaya wala siyang ibang choice kundi gamitin ang allowance niya. Sobrang natawa ako kasi kunot na kunot ang noo niya at bumulong pa sakin na baka ampon lang siya kasi parati siyang inaapi ng Mommy niya.

Kasalukuyan kaming nasa sofa ngayun ni Hiro, sandaling lumabas ang Mommy niya dahil tumawag ang daddy niya.

Tinulungan naman ako ni Hiro na makatayo at inalalayan para maupo sa sofa.

Nanonood kami ng palabas na Sadako ata to? Diko alam bakit horror to. Mahina pa naman ako sa mga ganitong palabas.

Iinom na sana ako ng tubig ng lumitaw si Sadako sa labas ng screen kasabay ng pagpatay ng ilaw.

"Ahhh!" tili ko sabay yakap kay Hiro.

"I think, it's blackout" sabi ni Hiro.

"Obvious naman e!" namamaktol kong saad.

Bahagya akong napatili ng may kamay na humawak sa paa ko. Narinig ko naman ang malalim na tawa ni Hiro.

"Damn! HAHAHA..scary cat!"

Pinaghahampas ko siya dahil sa sobrang takot ko. Buweset nakuha niya akong pagtripan.

What if may multo talaga dito, t-tapos hilahin ang paa ko. Naiisip ko palang parang gusto ko ng umiyak. Tinaas ko naman ang paa ko sa sofa habang hawak parin sa damit si Hiro.

"Noemi, your stripping my shirt "

Di ko siya pinansin at yumakap sa kanya nang may maaninag na bulto sa pinto, may ilaw na pero pumapatay patay ito kaya mas natakot ako, ganto mga napapanood ko sa Horror e.

Narinig ko rin ang matunog na paglunok ni Hiro, mukhang natakot din.

Napapikit nalang ako nang tumunog ang pinto kasabay ng paghigpit ng yakap ko kay Hiro.

Rinig ko ang pagbukas ng pinto at i-ilang yabag na patungo sa pwesto namin ni Hiro.

"What a scene" rinig ko sa isang malalim at pamilyar na boses.

Napamulat naman ako ng mata kasabay nang pag aninag ko sa ilaw. Akiro.

Pero parang kinabahan ako sa dalawang bulto na nasa harap ko. Matiim ang mga itong nakatitig sa akin na tila ba may sobrang sama akong ginawa.

Nagkatinginan naman kami ni Hiro habang magkayakap na para bang nagsasabing bitawan mo ko. May narinig kaming tikhim kaya sabay kaming napabitaw. Umusog siya sa pinakadulo ng sofa at ako naman sa kabilang sofa. Alanganin akong ngumiti sa dalawa.

"H-hello, A-akiro, K-ken HEHEHE" sabi ko at pilit na ngumiti.

Ni hindi man lang nila ako nginitian, kahit na si Ken. Buti kung si Akiro di talaga yan ngumingiti e.

"K-kuya, yung n-nakita it j-just-"

"Did i ask you to explain?" walang emosyon na tanong Akiro sa kanya.

"I'm sorry, Kuya"

"For what?"tanong ni Akiro at sumandal sa pader ng magkacross ang kamay, napansin ko din ang dala nitong plastic na pasimple niyang binaba sa upuan malapit sa higaan ko.

"Sa n-nakita niyo, she's just scared."

"Go out, drive mom home, Dad will having business trip and he want mom to be there"

Tumango si Hiro at nagpaalam bago lumabas.

Bahagya akong nagulat ng tumabi si Ken sa akin.

"Kumain kana ba, Mi?" seryosong tanong niya.

"A-ah, Kanina" alanganin kong sagot ko.

"Kanina pa pala, kumain kana ulit ngayun dala ko yung paborito mong ulam" sabi niya bahagyang ngumiti sa akin.

Binuksan niya ang dala niyang plastic bag at nilabas ang pinakbet, dinuguan at kanin doon.

Tahimik lang akong kumakain si Ken naman ay nasa tabi ko at binabantayan ang bawat kanin na lalagpas sa bibig ko. Si Akiro naman ay nakasandal sa upuan habang nakapikit ang mata na tila ba parang pagod na pagod.

Pinagpatuloy ko ang pagkain, inaya ko pa si Ken pero sabi niya kumain na siya. Aayain ko sana si Akiro pero mukhang ayaw pa istorbo. Baka tulog na.

"Gusto mo pa ba?" tanong ni Ken tukoy niya sa kanin.

Umiling naman ako at inabot ang tubig.

"Salamat Ken, alam mo talaga paborito ko" sabi ko sabay ngiti.

"Syempre, simula noong bata pa tayo alam ko na lahat ng gusto mo at paborito mo" may pagmamalaki sa boses niya.

Natawa naman ako ng bahagya, Yes alam niya lahat mga ayaw at gusto ko, paborito sa hindi.

Mula noon si Ken ang nasa tabi ko even now andito parin siya kaya sobrang saya ko dahil kahit di na kami magkasama sa iisang bahay binibigyan niya parin ako ng oras na makita.

Sobrang saya ko dahil mula noon hanggang ngayun nasa tabi ko parin siya, sila ni Keira.

"Sandali, CR muna ako" paalam ko.

Akma akong tatayo ng pigilan niya ako.

"Alalayan na kita baka matumba kapa" sabi niya.

Inalalayan niya ako papasok ng CR.

Pagkatapos kong mag CR, humarap ako sa salamin at naghilamos. Saglit pa akong nanatili doon ng may narinig na sigawan. Pa ika-ika akong lumabas sa CR para tignan yun.

"ASAWA KA LANG SA PAPEL! WE BOTH KNOW IT! CONCERN KA LANG SA KANYA DAHIL DOON!" sigaw ni Ken kay Akiro, kita ko ang ugat na nagsilitawan sa leeg niya.

Dumako ang tingin ko kay Akiro, nagulat ako nang makitang matiim siyang nakatitig saakin habang umiigting panga.

"As long as i'm her husband in f-cking paper don't act that your the caring husband here, remember your place, Ahh what are you? let me think huh?" nang aasar na ani ni Akiro at umakto na tila nag iisip "A f-cking Caring Brother? either......... BEST FRIEND?" madiin at nanunudyong ani ni Akiro.

"GAGO KA AH!" galit na sigaw ni Ken at sinuntok si Akiro sa panga.

Agad-agad akong lumapit sa kanila para awatin sila.

"Ken! tama na!" nag aalang awat ko nakita ko naman bahagya ang paglambot ng ekspresyon niya.

Binalingan ko si Akiro ng tingin, pinahid niya ang dugo na dumaloy sa labi niya pero parang walang bakas sa mukha niya ang sakit, bagama't tinabingi pa nito ang ulo na tila nang aasar na tiningnan si Ken.

"Truth hurts" ani niya at naglakad papunta sa pinto akma niya itong bubuksan nang nagsalita ulit siya. "I'm her husband and your just nothing, SO F-CK OFF" madiin niyang bilin bago tuluyan na lumabas sa kwarto.

Rinig na rinig ko naman ang mabibigat na paghinga ni Ken na tila nagtitimpi at mahihinang mura niya.

Pinaupo ko siya sa sofa at pilit na pinapakalma.

"K-ken, bakit-"

"Mi, wag mo na pansinin yun"bumuntong hininga siya "Magpahinga kana" sabi ni Ken kita ko sa mata ang galit, kaba at iba't ibang emosyon na diko mapangalanan.

"Pero-"

"Wag na, pasaway matulog kana, babantayan kita" sabi sabay halik sa noo ko.

Pilit naman akong tumango, pinikit ko ang mata ko at pumasok ang mga sigawan nilang dalawa kanina.

"ASAWA KA LANG SA PAPEL! WE BOTH KNOW IT! CONCERN KA LANG SA KANYA DAHIL DOON!"

"As long as i'm her husband in f-cking paper don't act that your the caring husband here, remember your place, Ahh what are you? let me think huh?"..... "A f-cking brother? either bestfriend?"

Ano kaya ang pinag-usapan nila na humantong sila sa ganun.

Nawala ang iniisip ko ng lamunin na ako ng antok.

TO BE CONTINUED.....

A/N: No. 38 Falling.