playground
O Αλεξάντερ φρενάρει απότομα έξω απο την είσοδο ενός παλιού εργοστασίου. Κοιτάω τριγύρω αλλά δεν μου φαίνεται αυτό το κτίριο για club και μάλιστα όπως μου είπε ο Αλεξάντερ , όχι οποιοδήποτε club, αλλά μια ακριβή λέσχη με είσοδο για λίγους. Δεν καταλάβαινα γιατί να βρεθεί εκεί να μιλήσει κάποιος για δουλειές αλλά μου εξήγησε πως ο συνεργάτης του είναι και ο ιδιοκτήτης .
Υποθέτω ..έχω περιέργεια να δω απο κοντά ένα τέτοιο μέρος..αν και θα προτιμούσα να κάνουμε κάτι άλλο στα γενέθλια μου.
"Αυτό είναι το Playground?"
Δεν υπάρχει ψυχή τριγύρω . Μόνοι θα είμαστε?
"Τζέημς . Συγκεντρώσου και ξανα πες τι σου είπα"
Προσπαθώ να μην δείξω την δυσαρέσκεια μου. Με έβαλε να τα επαναλάβω τόσες φορές.Δεν είμαι ανόητος. Δεν ξέρω γιατί αγχώνεται. Θέλω να πω..είναι ο Αλεξάντερ Κρας, δεν τον έχω δει να αγχώνεται ποτέ.
"Κύριε το κατάλαβα. Είναι λέσχη για σεξ και θα κάνουν ζωντανό σεξ και άλλα τέτοια, δεν πρόκειται να κάνω σαν χαζό και δεν θα σηκώσω το κεφάλι μου με επιμονή προς κανέναν και τίποτα απο αυτά που συμβαίνουν γύρω μου. "
"Τζέημς. Άσε τις φλυαρίες και πες τους κανόνες"
Βγάζει το κλειδί απο την μίζα και με κοιτάζει έντονα.
Γιατί αγχώνεται?
Διορθώνω το πουκάμισο μου μέσα απο το παντελόνι -το κουστούμι σε μπλε σκούρη απόχρωση το επέλεξε ο Αλεξάντερ για μένα. Όταν με είδε μου είπε οτι είμαι πολύ ωραίος άντρας-..όχι μωρό..άντρας!- βγάζω την ζώνη μου και τον κοιτάω σοβαρός.
"Κατεβασμένο το κεφάλι όσο είσαι δίπλα μου, δεν μιλάω σε κανέναν αν δεν μου δώσεις άδεια, δεν πίνω τίποτα, προχωράω δυο βήματα απο πίσω σου, σε καμία περίπτωση δεν μιλάω στον συνεργάτη σου, αν με αφήσεις μόνο δεν φεύγω απο την θέση μου για κανέναν λόγο, κάνω αυτό που μου λες χωρίς περιστροφές και.."
"Και?"
Τώρα αυτή είναι ωραία έξοδος? Δεν μπορούσαμε να πάμε κάπου αλλού για τα γενέθλια μου?
"Και δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο σε σένα. "
"Είσαι κύριος του εαυτού σου , θέλω να έχεις αυτό τον αέρα Τζέημς, το οτι είσαι υποτακτικός σημαίνει οτι έχεις παραχωρήσει τις ελευθερίες σου σε ένα άτομο, μην δείξεις υπακοή σε κανέναν ούτε με το βλέμμα σου ούτε με το ύφος σου. Ναι?"
"Ναι ! Μου τα είπες τόσες φορές! Απλά πάμε μέσα" λες και θα μιλήσω σε κανέναν!
Τον βλέπω να ξεφυσά. Βγάζει την ζώνη του και τον κοιτάω. Φοράει κουστούμι χωρίς γραβάτα, τα μαλλιά του είναι χτενισμένα προς τα πίσω , μυρίζει υπέροχα και θα ήθελα να ήμασταν κάπου αλλού που θα μπορούσα να τον αγγίζω. Αλλά υποθέτω ..είναι καλό που τον συνοδευώ στις δουλειές του..αυτό δεν κάνουν τα ζευγάρια?
"Κύριε.."
Τον πλησιάζω αλλά δεν τον φιλάω.
Αλλά θέλω. Και όχι μόνο αυτό.
Με πλησιάζει και με φιλά στα χείλη απαλά. Μυρίζει υπέροχα.
"Όταν γυρίσουμε .." μου λέει ψιθυριστά χωρίς να ολοκληρώσει την φράση
Αλήθεια??
"Τι..τι όταν γυρίσουμε κύριε?"
Είμαι σίγουρος πως σήμερα θα μου κάνει έρωτα. Νομίζω οτι πλέον τα προκαταρκτικά δεν φτάνουν ούτε σε εμένα ούτε σε εκείνον. Όταν βρισκόμαστε οι δυο μας..απλά παίρνουμε φωτιά. Και του το έχω ζητήσει τόσες φορές. Τον θέλω ολοκληρωτικά. Είμαι έτοιμος για εκείνον και το ξέρει. Του είπα να μην διστάζει. Είναι τόσο περιποιητικός μαζί μου...με τρελαίνει..και..αλλά είμαι άντρας και ξέρω τι θέλω. Και τον θέλω!
Με φιλά απαλά στα χείλη καθώς το χέρι του ταξιδεύει πάνω απο το κουστούμι μου.
"Ανυπομονώ να σε γδύσω Τζέημς"
Μου το είπε αυτό και όταν με έντυνε..
Το χέρι του κατηφορίζει στο καβάλο μου ..μόνο που νιώθω αυτή την κίνηση γίνομαι σκληρός. Με αγγίζει εκεί.
" θα τελειώσω αυτή την μαλακία με τον Μάλεβιτς όσο πιο γρήγορα γίνεται και θα σε πάω πίσω στο Νταίαμοντ ομορφιά μου και θα σε κάνω δικό μου"
"Ναι.." ψιθυρίζω καθώς νιώθω τα χείλη του στο λαιμό μου, το χέρι του απαλά περνά πάνω απο τον καβάλο μου
"Ναι?" με κοιτά με τα σκούρα μπλε μάτια του ..νιώθω να χάνω χτύπους απο την καρδιά μου όταν έτσι σοβαρός με πάθος στα μάτια με κοιτά. Είμαι δικός του.Είμαι τόσο ερωτευμένος..
"Ναι..οτι θέλεις.."
Μου χαμογελά αμυδρά αν και βλέπω πως μια φλέβα στο κρόταφο του πάλλεται δείχνοντας πως το κορμί του είναι σε ένταση. Με χαιδεύει εκεί.
"κακώς ξεκινάω κατι όταν δεν μπορώ να το τελειώσω..αλλά θα το τελειώσω σήμερα το βράδυ μωρό μου..είναι υπόσχεση. ."
."το βράδυ θα τελειώσω μέσα σου καθώς θα σε ακούω να φωνάζεις το όνομα μου ..γλυκό. .γλυκό.."
με φιλά στα χείλη
"..δικό μου."
μου δαγκώνει τα χείλη
" ..αγόρι"
με φιλά ξανά βαθιά καθώς έχω ερεθιστεί σε σημείο απίστευτο.
"Ναι.." ξαναλέω ενώ είμαι έτοιμος να τον ικετέψω να πάμε τώρα στο Ντάιαμοντ .
(..)
Ο θεέ μου! Τι γίνεται εδώ?
Δεν είναι καν ντυμένοι ..δηλαδή...κάποιοι άντρες φοράνε κουστούμια ..αλλοι φοράνε στολές και..επίσης οι σερβιτόροι..δεν φοράνε...τι γίνεται εδώ?
Η μουσική είναι δυνατή ηλεκτρονική αυτή που μου αρέσει!
Κάνω προσπάθειες να μην κοιτάξω γύρω μου, αλλά μόλις πέρασε ένας άντρας που περπατούσε στα τέσσερα , φορούσε κολλάρο με καρφιά και μάσκα στο πρόσωπο, τον κρατούσε ένας άντρας λες και τον έβγαζε βόλτα. Τι γίνεται εδώ μέσα? Γιατί περπατάει σαν σκύλος?Του αρέσει αυτό?
"Κάτω. το .κεφάλι"
"Δεν το σήκωσα!"μουρμουρίζω καθώς σηκώνω ελαφρά το κεφάλι μου.
Απο το ταβάνι κρέμεται ένα τεράστιο χρυσό κλουβί και-
Ο θεέ μου! Τι γινεται εδω?
"Ο Μάλεβιτς. Όπως είπαμε" η φωνή του Αλεξάντερ με επαναφέρει. Στο βάθος, σε ένα τραπέζι υπερυψωμένο απο τα υπολοιπα βλέπω άντρες όλοι με κουστουμια ντυμένοι . Το βλέμμα τους δειχνει πως μας έχουν εντοπίσει, γιατι ο ένας υψώνει ένα ποτηρι σαμπάνιας προς τον Αλεξάντερ.
"Ναι κύριε" απαντάω σοβαρά.
(..)
Κοιτάω στο βάθος και βλέπω τον Μάλεβιτς. Υψώνει το ποτήρι του σε μένα και του κάνω νόημα πως τον εντόπισα.
Έιναι ενας άντρας γύρω στα πενήντα,μικρή κοιλιά και αραιά μαλλιά. Κοντός . Πολύ κοντός. Αλλά πάντα με ψηλούς υποτακτικούς. Και υψηλό εισόδημα. Ο Μάλεβιτς είναι αυτος που θα μου εξασφαλίσει ολα τα εχέγγυα πως ο τελευταίος ομιλλος καφέ που εδράζεται στο Εκουαδόρ θα πάρει την κατιούσα , αναγκάζοντας την αυτόματα να πουλήσει τις μετοχές στον πρωτο πλειοδότη. Και φυσικά αυτος θα είμαι εγώ.
Μου κάνει νόημα και πηγαίνω προς το τραπέζι του. Δεξιά και αριστερά του έχει δυο κουστουμαρισμένους. Ξέρω πως δεν είναι οι σωματοφύλακες του. Φοράνε κολάρα και έχουν χαμηλωμένο το κεφάλι.
Ο ένας σηκώνει ελαφρά το κεφάλι και με κοιτάζει έντονα. Είναι γύρω στα τριάντα και δεν τον έχω ξαναδεί στην λέσχη. Πρέπει να είναι πρωτάρης ως υποτακτικός .Αν δει ο Μάλεβιτς οτι με καρφώνει θα τον τσακίσει. Δεν είναι και οτι καλύτερο να πετύχεις τον Μάλεβιτς ως dom. Προσωπικά μόνο μια φορά βρέθηκα μαζί του σε κοινό δωμάτιο και μοιραστήκαμε υποτακτικό του. Αλλά δεν γουστάρω αυτά που κάνει. Το αρέσει να κακοποιεί, με την συναίνεση του sub βέβαια , απλά εγώ δεν γουστάρω αυτές τις μαλακίες. Δεν με ερεθίζει να πονάω τον άλλον.
Κοιτάω τον δεύτερο υποτακτικό και..
Σκατά. Είναι ο Τζακ.
Ο παλιος μου σκυλος , αυτος ο γαμημένος μπάσταρδος , φρόντισε αφού τον παράτησα να ξεπουλήσει οτι άπλυτο είχα στους δημοσιογράφους .
Με κοιτά σαρκαστικά κάνοντας τις γροθιές μου αυτοματα να σφίξουν.
Και μέσα σε δευτερα καταλαβαίνω πως το βραδυ αυτό επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top