Περιέχει σκηνές σεξ . Επίσης είναι ακατάλληλη για ανηλίκους το στορυ. 

................................................................................................................................

"Και σε εμπιστεύτηκε Κύριε? έτσι απλά?"

"Όχι απλά Τζέημς. Δούλεψα σκληρά για να του αποδείξω την αξία μου"

Ο Αλεξάντερ για πρώτη φορά επιτέλους μοιράζεται μαζί μου κάτι απο το παρελθόν του! Δεν ξέρω αν φταίει που δέχτηκα με όλη μου την ψυχή την συμφωνία αλλά όση ώρα έχουμε στο τραπέζι μου εξιστορεί πως γνώρισε τον μέντορα του, τον Σάμιουελ Μέντεζ. Φαίνεται οτι τον θαυμάζει και χαίρομαι για εκείνον, που σε μικρή ηλικία τον γνώρισε και του άλλαξε την ζωή. Μιλά για εκείνον με πολύ σεβασμό. Προσπαθώ να μην τον διακόπτω. Απολαμβάνω τον Αλεξάντερ να με εμπιστεύεται και να μου λέει κάτι για εκείνον! Έχω καταλάβει πως είναι πολύ κλειστός άντρας και ..είμαι χαρούμενος για όλο αυτό.

"Λοιπόν.." τον βλέπω να πίνει την τελευταία γουλιά απο το ποτήρι του. Το πόδι του παίζει νευρικά κάτω απο το τραπέζι , σχεδόν τραντάζει το τραπέζι μας.

"Επιστρέφουμε στο Ντάιαμοντ?" μου λέει κοφτά σχεδόν ανυπόμονα.

Κι εγώ ανυπομονώ! Ανυπομονώ πολύ.

"Ναι Κύριε! το θέλω πολύ..να επιστρέψουμε"

Νιώθω τα μάγουλα μου να καίνε στην σκέψη των λόγων του. Οτι μου περιέγραψε παραδόξως με σόκαραν αλλά μου δημιούργησαν μια περίεργη έξαψη. Θέλω να πω..ο Αλεξάντερ Κρας..αυτός ο άντρας..θέλει να μου κάνει όλα αυτά και..δεν ξέρω. Θέλω . Και δεν φοβάμαι ! είμαι σίγουρος πως δεν θα με κάνει να νιώσω άσχημα. Είναι γλυκός μαζί μου και ας θέλει να δείχνει απόμακρος. Μαζί μου πολλές φορές είναι πολύ γλυκός και με φροντίζει. Είναι τέλειος.

Πιάνω τα μάγουλα μου. Ναι είναι ζεστά.

"Μωρό μου.." τον ακούω να ψελλίζει καθώς κοιτά το αναψοκοκκίνισμα μου.

Χαμογελάω ντροπαλά και σοβαρεύει.

"Μπράιαν! λογαριασμό" η φωνή του ακούγεται σε όλο το μαγαζί.

Αχ κύριε..

Στο αυτοκίνητο με αφήνει να επιλέξω μουσική. Εμένα μου αρέσει η ηλεκτρονική και ευτυχώς υπάρχουν πολλοί ραδιοφωνικοί σταθμοί που έχουν τέτοια τραγούδια.

"Να βάλω ένταση?" 

Αφήνει το λεβιέ ταχυτήτων και μου πιάνει το χέρι. Μου φιλά τον καρπό. 

Μου αρέσει αυτό.

"Εννοείται μωρό μου όση ένταση θέλεις"

Τον κοιτάω. Να οδηγάει με προσήλωση. Τόσο υπέροχα γοητευτικός και..

Και δεν βάζω ένταση. Αν δεν του το πω ..

Να του πω πως είμαι ερωτευμένος. Πως δεν έχω νιώσει ποτέ έτσι! πως όλη μέρα τον σκέφτομαι και πως όλη μέρα περιμένω να τον δω!

"Είμαι ερωτευμένος" του λέω με θάρρος και του χαμογελάω. Ξέρω πως και αυτός έχει αισθήματα για μένα!

"Τι?"

Με κοιτά ενώ σμίγει τα φρύδια του, τα μάτια του πέφτουν ελάχιστα πάνω μου ίσα για να σφιχτεί το στομάχι μου.

Γιατί? τι είπα? 

Τον βλέπω να κοιτά μπροστά του με προσήλωση τον δρόμο και επιταχύνει. Κρατά πολύ σφιχτά το τιμόνι.

Δεν ..δεν θα πει κάτι?

"Κύριε.."

Δεν μιλάει. 

Με κάνει να νιώθω άσχημα. Δεν το έχω ξαναπεί. Δεν το έχω ξανανιώσει. Αλλά μαζί του το νιώθω και ήθελα να του το πω. Και περνούσαμε όμορφα και..

"Πες κάτι" του λέω σοβαρός και δαγκώνω το χείλος μου. "Θελω να ξέρεις πως πρώτη φορά το λέω αυτό. Πως πρώτη φορά νιώθω έτσι και ήθελα να το ξέρεις"

Γιατί δεν με κοιτάει?

"Δεν έχεις ιδέα τι είναι έρωτας" μου απαντά κοφτά και ανοίγω τα μάτια μου. Αμφιβάλλει για τα αισθήματα μου? Είναι ο Αλεξάντερ Κρας πως είναι δυνατόν να μην είμαι ερωτευμένος μαζί του? Είναι υπέροχος και θέλω να το ξέρει!

"Είμαι" λέω με πείσμα 

"Αυτά είναι.." ανοίγει το στόμα του και το ξανακλείνει.

"Πες το κύριε. Είμαι άντρας μεγάλος ξέρεις ..μπορώ να ακούσω την άποψη σου"

Δεν είμαι μωρό. Όλο τον βλέπω να πνίγει αυτά που θέλει να μου πει. Θέλω να μου συμπεριφέρεται ως ίσο! 

"Η συμφωνία μας είναι καθαρά σεξουαλική. Δεν είπα κάτι για έρωτες και για γάμους. Δεν είχα σκοπό να σου πετάξω αυτή την καραμέλα και  ούτε πρόκειται. Είμαστε εδώ μαζί κυνηγώντας μια αμοιβαία συναινετική απόλαυση. " με κοιτά αυστηρά και γυρνά το βλέμμα του στο δρόμο

"Είπα εγώ οτι θέλω γάμο?"

"Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Θέλω την συντροφιά σου. Αυτό. Τέλος"

Με κοιτά αυστηρά αλλά δεν σκύβω το κεφάλι. Δεν ζήτησα κάτι παραπάνω! 

"Είμαι σίγουρος πως δεν έχεις ερωτευτεί ποτέ" του λέω κι εγώ αυστηρά και προσπαθώ να μην κλάψω. Δεν είναι η στιγμή. Μπορώ να τρέξω στο δωμάτιο μου και να το κάνω μόνος μου. Γιατί θυμώνει που είμαι ερωτευμένος? Γιατί απλά δεν χαίρεται?

"Τι σχέση έχει αυτό τώρα?" μου λέει και περνά το χέρι του μέσα απο τα μαλλιά του.

"Εγώ μπορώ να είμαι τουλάχιστον? Μου επιτρέπεις? εσύ να μην είσαι. Δεν έκανα όνειρα οτι θα με ερωτευόσουν . Ξέρω ποιός είμαι και δεν έχω τίποτα και ξέρω ποιός είσαι εσύ. "

Με κοιτά έκπληκτος παει να πει κάτι αλλά το κόβει.

και δεν μου λέει κάτι! Τι νομίζει ? οτι είμαι γυάλινη κούκλα που θα σπάσω αν καταλαβω οτι δεν με θελει τοσο οσο εγώ?

Βάζω δυνατά την μουσική. Σκουπίζω βιαστικά τα δάκρυα μου με το μανίκι μου και  αρνούμαι να ξανακλάψω.

Το αυτοκίνητο μπαίνει με φόρα στην μαρίνα και φρενάρει εξίσου απότομα μπροστά στο Ντάιαμοντ.

"Τζέημς" ακούω το όνομα μου να το προφέρει με την βραχνή φωνή του. Και με κοιτάει με συγκαταβάτικο υφος.  Πάει να με αγγίξει αλλά τραβιέμαι.

"Θέλω να πάω στο δωμάτιο μου" λέω κοφτά . 

"Καληνύχτα" μου λέει αργά σχεδόν αναποφάσιστα.

Τέλεια. Απλά τέλεια.

Ανοίγω την πόρτα και πάω με γρηγορα βήματα προς το Ντάιαμοντ.

(..)

Είναι αργά το βράδυ.

Δεν μπορώ να κοιμηθώ. 

Όλα πήγαν χάλια. Νιώθω άσχημα. Δεν με φώναξε καν να σταματήσω. Δεν θα μπορούσε να μου πει οτι θα με ερωτευτεί στο μέλλον ..ή δεν ξέρω ..να μου πει  κάτι όμορφο?

Νιώθω ανόητος. Εννοείται οτι είναι σεξουαλική συμφωνία αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να νιώθω πράγματα για εκείνον. Αυτός φταίει. Είναι πολύ καλός μαζί μου . Πολύ τρυφερός. Τι περίμενε?

Σηκώνομαι πάνω και ανοίγω το λαπτοπ που μου χάρισε πριν δυο μέρες.

Ψάχνω στο ίντερνετ για μουσική και καταλήγω να ακούω Jagger. Την μουσική του. Επιστρέφω στο κρεβάτι και πέφτω με φόρα προς τα πίσω. Κοιτάω το ταβάνι. 

Μήπως να πάω στο δωμάτιο του και να ζητήσω συγνώμη?

Αλλά δεν έκανα κάτι κακό!

Νιώθω θλίψη και θυμωμένος.

Κλείνω τα μάτια και ακούω την μουσική του. Έτσι μπορώ και  τον νιώθω κοντά μου.

"Τζεημς"

"Ναι?"

Σηκώνομαι πάνω και τρέχω στην πόρτα . Ανοίγω και τον βλέπω ακόμα ντυμένο -αν και επιστρέψαμε εδώ και δυο ώρες- να με κοιτά ανέκφραστος. Βάζει τα χέρια στις τσέπες.

"Θέλεις παρέα?" μου λέει με κοφτό ύφος. 

"Ναι" απαντάω και εγώ κοφτά χωρίς να δείξω πόσο χαίρομαι που ήρθε.

Γυρίζω στο κρεβάτι μου και κάθομαι στην άκρη. 

Με πλησιάζει χωρίς να μου μιλά.

Κάθεται δίπλα μου και τώρα ακούμε στο σκοτάδι και οι δυο μουσική.

Θέλω να τον αγγίξω. Τον νιώθω οτι έχει περίεργη διάθεση. Δεν με κοιτάζει . Είναι προσηλωμένος στον απέναντι τοίχο. Τα χέρια του τα έχει χαλαρά μπροστά στα πόδια του ενώ τα δικά μου τα παίζω με νευρικότητα.

"Συγνώμη" λέω τελικά αφήνοντας μια μεγάλη ανάσα. Δεν θέλω να είμαστε έτσι. Είμαστε μαλωμένοι?

Δεν λέει κάτι. Γέρνει το κεφάλι του στον τοίχο και το στηρίζει εκεί. Το προφίλ του , οι σκληρές γωνίες του προσώπου του διαγράφονται υπέροχα μέσα στο σκοτάδι. Το πουκάμισο του είναι ελαφρά ξεκούμπωτο και βλέπω το γυμνασμένο στέρνο του. Το στήθος του ανεβοκατεβαίνει απαλά σε κάθε ανάσα του.

"Έτσι..έτσι θα είμαστε τώρα?" κάνω μια δεύτερη προσπάθεια να τον πλησιάσω. Να του δείξω πως δεν είμαι θυμωμένος μαζί του. Πως δεν θέλω να είμαστε έτσι. "Δεν σε έβρισα ξέρεις. Απλά είπα οτι είμαι ερωτευμένος . Θα μπορούσες να πεις ένα ευχαριστώ και να το έληγες εκεί"

Με κοιτάζει στο σκοτάδι. Τα σκούρα μπλε μάτια του είναι σαν αγριεμένη θάλασσα. Θα μπορούσα να τα ζωγραφίσω σαν κύματα έτοιμα να πνίξουν απο πόθο τα πάντα . Και κάτι άλλο έχει εκεί στα μάτια του. Είναι μπερδεμένος? 

Βλέπω να γλύφει τα γεμάτα χείλη του ανεπαίσθητα καθώς κοιτά τα δικά μου αλλά δεν με αγγίζει. Και τότε καταλαβαίνω. Μπορεί ο Αλεξάντερ να είναι δώδεκα χρόνια μεγαλύτερος απο εμένα αλλά στον έρωτα δείχνει σαν χαμένο αγόρι.  Ίσως ..ίσως μπορώ να μας δείξω εγώ το δρόμο. Ίσως εγώ να κάνω πολλές υπομονετικές προσπάθειες για να ξεκλειδώσω την καρδιά του Αλεξάντερ Κρας.

Ισως απλά να χρησιμοποιεί όλες αυτές τις συμφωνίες για να μην αφεθεί αυτός να πέσει στην αγκαλια του αλλου. Ίσως εγώ πρεπει να του δειξω πως αν πάει να πέσει κι εγώ θα τον κρατήσω, όπως αυτός εμένα.

"Θέλω να σε φιλήσω" του λέω με θάρρος μειώνοντας την απόσταση των χειλιών μας. 

"Νομιζα πως είσαι θυμωμενος" μου λεει ανεκφραστα

"Είμαι και απο αυτό. Αλλά οχι τόσο. Φταιει ίσως πως είσαι στο κρεβάτι μου Κύριε" του λεω τρυφερά και του χαμογελάω.

Ξεφυσάει.

"Δεν θελω να πληγωθείς" μου λεει αμέσως . Ωστε αυτο σκεφτεται? Αυτο νομίζει οτι παθαίνουν οι ερωτευμενοι άντρες?

"Δεν πρόκειται .Νομιζεις πως είμαι μικρός αλλα εχω ζήσει πολλά στην ζωή μου .Και είναι αποφαση μου πως θα νιώθω για όλο αυτο. Για εσένα. Και αν θελω να είμαι ερωτευμένος θα είμαι και δεν θα μου το αρνείσαι. Και δεν το διαπραγματεύομαι. Κύριε. " του λεω κατευθειαν με πυγμη και τον κοιτάω στα μάτια 

Χαμογελά αμυδρά . Ξερω πως δεν με πιστευει αλλα νομίζω πως του αρεσει που υπερασπίζομαι με θαρρος αυτο που λέω.

"Τζεημς.." λεει μοναχα το όνομα μου αλλα ακούγεται σαν κατάφαση. 

"Θα σε φιλήσω" του λεω με πυγμή

Χαμογελά . Αυτή την φορά απροκάλυπτα.

Είναι πανεμορφος . 

"Είσαι όλο λόγια σήμερα μικρέ" μου λεει και χαμογελώ διάπλατα

"Όχι μονο λόγια"

Σκύβω και τον φιλάω. Αργά όπως αυτός το έχει κάνει πολλές φορές. Βάζει τα χέρια του γύρω απο την μέση μου και ξαφνικά αγριεύει το φιλί του. Με διεκδικεί με την γλώσσα του τόσο παθιασμένα που μου κόβει την ανάσα.

Αλεξάντερ..σε θέλω τόσο

Το λέω με τα μάτια μου , το λέω ενώ τον κοιτάω και χαμηλώνει το φιλί του. Με φιλά στο λαιμό και με γλύφει μετά πάνω στους σφυγμούς του λαιμού μου. Αποφασιστικά μου βγάζει την μπλούζα μου, με μια κίνηση έχω βρεθεί απο κάτω του και τώρα μου γλύφει τρυφερά τις ρόγες μου κάνοντας τις ευαίσθητες νευρικές απολήξεις μου να διεγείρουν όλο το κορμί μου.

"Κυ-κύριε" τραυλίζω καθώς τον προσφωνώ, καθώς αμίλητος συνεχίζει . Το πουκάμισο του τρίβεται πάνω στο γυμνό στέρνο μου και έρχεται ξανά στο ύψος των ματιών μου.

"Θέλω να σε αγγίξω . "

Το βλέμμα του είναι γεμάτο πάθος αλλά το ύφος του ατάραχο. Υποτίθεται οτι θα μου έβαζε το κολάρο..και μετά θα το έκανε..αλλά ποιος νοιάζεται? όχι εγώ

"Ναι..το θέλω κι εγώ"

Δεν ξέρω τι εννοεί ακριβώς. Θέλει να κάνουμε έρωτα?

Οτι και να θέλει το θέλω περισσότερο.

Σκύβει ξανά στο λαιμό μου , κατεβαίνει στο στέρνο μου, πειράζει τις θηλές μου με την γλώσσα του και αφήνω μικρούς αναστεναγμούς , το υγρό μονοπάτι του κατεβαίνει ακόμη πιο χαμηλά και νιώθω πως θα πεθάνω απο πόθο και λαχτάρα. Τον θέλω τόσο πολύ.

Ανασηκωνεται και καθώς με κοιτά μου κατεβάζει το φερμουάρ , το παντελόνι, το εσώρουχο μου.  Είμαι γυμνός απο κάτω του και αυτός ντυμένος μέσα στο σκοτάδι με κοιτά άπληστα.

"Σε θέλω. Το  θέλω πολύ κύριε"

"Ας κάνω κι εγώ κάτι λοιπόν σήμερα. Κάτι  που δεν συνηθίζω ποτέ" ψυθιρίζει με βραχνή φωνή ενώ με κοιτά στο σκοτάδι και τότε βλέπω τον Αλεξάντερ Κρας να γονατίζει.

Να γονατίζει απρόσμενα χαμηλά .

Νιώθω να απογειώνομαι δεν υπάρχουν λόγια καθώς βλέπω να φροντίζει τον πόθο μου για εκείνον τρυφερά , σηκώνει το κεφάλι και με κοιτά πολλές φορές και με βλέπει πως δεν μπορώ ούτε εγώ να πάρω τα μάτια μου πάνω απο αυτό το υπέροχο θέαμα, απο τον Αλεξάντερ Κρας να με φροντίζει  τόσο υπέροχα

"Δεν αμφέβαλλα ποσο γλυκο αγόρι είσαι "

Του χαμογελάω καθώς δαγκώνω τα χείλη μου. Η πρώτη  φορά που κάποιος με αγγίζει εκεί..έτσι! Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά παρά μόνο απο τον Αλεξάντερ Κρας.

Κι έπειτα..

Ο θεέ μου έπειτα..

Η ανάσα μου κόβεται και το κορμί μου συσπάται καθώς με παίρνει μέσα στο στόμα του ολόκληρο χωρίς δισταγμό και επιταχύνει τον ρυθμό του 

 αυτό είναι φωνάζω μουρμουρίζω παραληρώ 

"..κύριε ..αχ" τραβάω τα σεντόνια και το χέρι του βρίσκει το δικό μου, πλέκει τα δάχτυλα του με τα δικά μου καθώς το στομά του με κάνει να χανω το μυαλό μου

"Δεν ..δεν μπορώ ..θέλω κύριε να τελειώσω"

Μουρμουρίζω με κόπο καθώς τα γόνατα μου τρέμουν απο την απίστευτη ηδονή

"Όχι" μου λέει κοφτά και συνεχίζει να με παιδεύει ..είναι..είναι υπέροχος σε αυτό..σε όλα

Τρέμω δεν αντέχω..

Λες και ένιωσε πως έχω φτάσει στα όρια μου,σηκώνεται πάνω και έρχεται στα χείλη μου. Δεν με φιλά . Με κοιτά έντονα και παραλύω. παραλύω απο έρωτα

"Τζεημς" μου λέει με την βαθιά φωνή του και πρώτος ενώνω τα χείλη μας, νιώθω το χέρι του να με βρίσκει και με παίζει γρήγορα ανεβοκατεβάζοντας το χέρι του , τρίβει το σώμα του πάνω στο δικό μου και τον φιλάω με πάθος

"Τελείωσε για μένα . Θέλω να σε ακούσω . Μπορείς να με αποκαλέσεις με το όνομα μου "

Και απλά αυτό είναι. Τον φιλάω αλλά σταματάω ακούσια καθώς νιώθω την κορύφωση να έρχεται απο το χέρι του. Βογγάω απαλά και το μόνο που ακούγεται  μέσα στο σκοτάδι είναι η γρηγορη ανάσα μου  και-

Ά- άλεξ" φωνάζω καθώς του δίνω αυτό που θέλει.