Ik update even om te laten zien dat ik de eerste schooldag overleefd heb ;)

'Mag ik dan terug bij jullie staan?' Vraag ik en hij schud lachend zijn hoofd. 'Natuurlijk, dat moet je toch niet vragen gek.' Hij wrijft over mijn haar en ik kijk hem boos aan. 'Don't touch the hair.' Probeer ik streng te zeggen maar zo komt het waarschijnlijk niet over aangezien Bram gewoon begint te lachen.

'En als ze weer iets rottigs zegt, sturen we haar wel weg.' Stelt hij me gerust en ik knik. 'Dankje.' Al denk ik niet dat James daarmee akkoord zal gaan plak ik er in mijn gedachten achteraan.

Wanneer we terug bij het groepje aankomen kijkt Joke me boos aan. 'Het rijke tutje is weer terug, spijtig.' Zegt ze gemeen en ik zucht, ik heb haar toch niets misdaan? En hoe weet zij zelfs dat mijn ouders rijk zijn, zie ik er misschien zo uit ofzo. Maar al snel besef ik dat het James is geweest dat het haar verteld heeft. Klote James, waarom moet ik nog zoveel om hem geven.

'Joke, kalm.' Mompelt James tot mijn grootste verbazing, hoezo gaat hij me nu plots wel verdedigen. 'Wat het is toch zo, vroeger zei je nog dat je nooit bevriend zou worden met zo een mensen.'

'Vroeger?' Vraag ik. 'Ja, vroeger, ben je doof ofzo?' Ik kijk Joke boos aan, kan ze serieus geen twee seconden stil zijn. 'Kan jij even je bek houden echt waar.' Zeg ik en kijk haar moordend aan.

'Onze ouders kenden elkaar en we waren een soort van bevriend voor we naar de middelbare school gingen.' Zegt James terwijl hij in mijn ogen kijkt. Zijn humeur is plots helemaal omgeslagen. 

'Oh.' Mompel ik. Hij heeft nooit iets over een Joke gezegd, dus dan betekende ze niet veel voor hem? Ik hoop het. Wauw, wat ben ik plots een jaloers kreng. Maar ik vind dat ik er recht op heb, een gemeen kreng zijn.

'James kan ik even met je praten?' Zeg ik en hij knikt. 'Blijf gewoon hier James.' Zegt Joke en ik rol mijn ogen naar haar en kijk haar uitdagend aan. 'Hij heeft al toegestemd dus zwijg.' Zeg ik en verlaat het groepje waarna James me volgt.

'Waarom stak je het op mij dat je vader zo doet?' Vraag ik zacht.

'Jij hebt mij je huis uitgezet waardoor ik bij hem moest gaan.' Mompelt hij waardoor ik me schuldig ga voelen. 'Je maakte mij mentaal kapot James, je begrijpt mijn beslissing toch? Gisteren zei je nog dat je voor mij ging vechten en nu doe je zo gemeen enalles.' Zeg ik.

'Ik weet het niet, ik ben gewoon gefrustreerd en mijn vader zei allemaal dingen tegen mij.' Mompelt hij zacht en ik kijk hem aan.

'Wat zei je vader?'

'Dat het lang geduurd heeft totdat je me beu was en dat ik je niet verdien, dat ik dom ben.' Zegt hij en ik voel mijn hart breken, waarom houdt ik toch zoveel van hem na al die dingen dat hij me al heeft aangedaan.

'Mag ik je een knuffel geven?' Vraagt hij zacht wanneer er een minuut stilte is geweest en ik beantwoord zijn vraag door mijn armen rond hem heen te slaan.

'Je doet me echt pijn met alles wat je tegen me zegt en doet.' Fluister ik in zijn oor. 'En ik haat Joke.' Voeg ik eraan toe. 'Ik ook.' Antwoord hij wat me verbaast, maar in de tussentijd heb ik wel door dat James me veel verbaast.

'Het leek dat je me opeens helemaal vergeten was en dat je nu haar wou.' Zeg ik en hij trekt terug uit de knuffel. 'Je bent jaloers.' Zegt hij met een kleine glimlach en ik rol mijn ogen. 'En dan.' Mompel ik, toegevend aan hem dat ik daadwerkelijk jaloers ben op Joke.

'Maar je vind Joke dus niet leuk?' Vraag ik en hij schud zijn hoofd.

'Nee ik heb liever meisjes zoals jou dan meisjes dat denken dat ze het van het zijn.' Zegt hij terwijl hij zijn schouders ophaalt.

'Dus eigenlijk meisjes zoals jij.' Plaag ik hem en hij knikt lachend. Niet dat hij een meisje is, maar je snapt me wel. 'Ongeveer.'

'Ik houd alleen van jou, maar ik ben gewoon slecht om het te tonen aan jou.' Zegt hij vervolgens zacht en ik knik. 'Daarom geven we elkaar wat tijd.' Zeg ik dan ook met een zucht.

'Het is dag één en het lukt al niet meer.' Zegt hij met een kleine glimlach. 'En dan nog gaan we door, ik wil zien of onze relatie sterk genoeg is, want je hing al meteen helemaal over Joke.' Zeg ik, dat laatste weer een tikkeltje jaloers.

'Ik heb al gezegd dat ik Joke niet wil.' Verdedigt hij zichzelf. 'Dat zeg je, maar je gedraagt je er wel naar.' Zeg ik zacht en hij slaat zijn ogen neer.

'Ik wou gewoon dat jij het officieel uitmaakte zodat je eens gelukkig kon zijn, zonder problemen die je altijd hebt door mij.' Mompelt hij waardoor ik frons. 'Zonder jou ben ik niet gelukkig, dat moet je beseffen.' Probeer ik hem duidelijk te maken maar hij knikt gewoon, het ziet er naar uit dat hij me gelooft.

'Maar wil je alsjeblieft bij één van de jongens blijven voor even, ik wil echt niet dat je nog naar je vader toe gaat.' Zeg ik om van onderwerp te veranderen maar hij schud zijn hoofd.

'Hij is en blijft mijn vader, ooit ziet hij in dat hij me verkeerd behandelt.' Zegt hij en wrijft in zijn nek.

'Ik wil aangifte gaan doen James.' Zeg ik dan zacht. 'Nee, hier hebben we het al eerder over gehad. Ik laat mijn vader niet in de gevangenis gaan.' Zegt hij meteen.

'Kijk wat hij met je doet.' Zeg ik terwijl ik gebaar naar zijn gezicht. 'Dat is echt niet normaal.'

'Ik weet het, maar hij blijft mijn vader.' Ik knikt wetend dat hij niet van gedachten zal veranderen.

400K OMG OMG THANK YOU ALL!! <3 xxx

Dit is mijn tweede update deze week, lief hé (: ennn ik heb een nieuw boek online gezet! Neem eens een kijkje ;))

Iedereen succes op school! Want dat zullen we nodig hebben :')

Byeeee xx Laura