Layla's PoV

Humihingal akong nakarating sa front gate. I saw there Damon's car. Nasa loob siya dahil obviously, dudumugin siya ng mga fans niya kapag nagpakita siya.

Kahit na pagod na ko dahil tinakbo ang napakahabang drive way ng mansion ay pinilit kong takbuhin ang distansiya ng sasakyan ni Damon.

Nang marating ko ito ay kinatok ko ang bintana ng sasakyan. Bahagya bumaba ang bintana ng sasakyan at nasa loob roon si Damon na mukhang kanina pa naghihintay.

Nang makita niya ang itsura ko ay agad na bumakas sa mukha nito ang pag-aalala. Pinagbuksan niya ako ng pinto at pumasok ako sa sasakyan niya.

"Hey, what happened? Why are you so tired?" Nag-aalalang tanong ni Damon at inabutan ako ng panyo at tubig.

Nilaklak ko ang isang bote ng tubig dahil sa sobrang uhaw.

"Layla, are you okay now?" Nag-aalalang tanong ni Damon kaya pagod ko siyng hinarap.

"Inis na inis ako ngayon, Damon! Tinakbo ko ang distansiya mula sa mansiyon hanggang dito! Bwesit kasi si Hans! Hindi pinaggamit sa akin ang kahit anong sasakyan!" Asar kong saad at narinig ko ang tawa ni Damon kaya inis ko diyang tinignan.

"Anong nakakatawa?!" Singhal ko rito pero imbes na tumahimik si Damon lalo pa itong natawa.

Agad akong ngumuso. Anong nakakatawa, aber?!

"Walang nakakatawa, Damon!" Nakanguso kong sigaw dito.

Ngumiti siya atsaka inayos ang buhok ko. Agad ko itong nginisihan.

"Nababakla ka na ba sa kagandahan ko, Damon?" Pang-aasar ko dito at bahagyang tinusok-tusok ang tagiliran nito.

Alam kong walang kiliti si Damon sa tagiliran pero ngumisi parin ito. Inabot nito ang glove compartment atsaka kumuha ng pantali ng buhok.

Nagtataka ko siyang tinignan.

"Damon, umamin ka nga. Bakla ka ba?" Tanong ko rito at gulat niya akong tinignan.

"No! I'm straight! Why are you asking that?" He said, quite flustered by my question.

Tinuro ko naman ang glove compartment na may mga pangtali ng buhok.

"Then what are those? Don't tell you're using the on yourself?" Sarkastiko kong tanong rito at tumawa ito.

"No. Those hair ties are for you. See? Your hair is as frizzy as ever." Pambubuyo nito at umirap ako.

Kung makalait naman sa buhok ko! Kala naman niya hindi frizzy ang buhok niya.

"Hmp! Laitin mo na lahat huwag lang ang buhok ko! Kala mo naman hindi din sayo!" Inis kong saad rito pero tumawa lang ang baliw at ipinagpatuloy ang pagtatali sa buhok ko.

Ng matapos niyang itali ang buhok ko ay kumuha ako ng salamin at tinignan ang pagkakatali ng buhok ko. Agad naman akong namangha.

"Wow! Pwede ka ng maging hairdresser niyan, Damon! Magaling ka na magtali ng buhok!" Compliment ko rito.

Actually, Damon and I are childhood friends. We first met when we were in 1sr grade. Napaka-iyakin ni Damon at palaging binu-bully ng mga classmates namin. Noong una ay hindi ko pinapansin ang mga pambubully ng mga classmates namin noon sa kaniya. Dahil obviously, wala naman iyong kinalaman sa akin.

Pero one time, nang pauwi na kami ay nadamay ako sa gulo ni Damon at ang mga nambubully sa kaniya. Gusto pa sana akong i-bully ng mga classmates namin pero obviously, hindi ako nagpatalo.

Ang nangyari, bugbog sarado silang lahat sa akin. Akala naman nila na matatalo nila ako eh black belter to sa taekwondo no! Ha!

At doon nga, naging mag-best friend kami ni Damon hanggang senior high. Nagkahiwalay lang kami ng landas ng nag-college na kami. Pumunta na kasi siya ng New York dahil doon naman kasi siya pinanganak. Naroon din ang parents niya nakatira.

Anyway, back to the present na tayo.

"Damon, saan tayo pupunta?" Tanong ko rito.

Nginitian ako nito. Umandar na ang sasakyan.

"You pick the place." Ngiti nito.

"Talaga? Kahit saan talaga?" Nakangisi kong tanong rito at tumango ito.

"Kahit sa motel?" Malokong tanong ko rito at nabilaukan si Damon.

Bwahahaha! Hindi ko alam na masyadong sensitive si Damon sa mga ganitong bagay! Hahaha!

"Ano ka ba! Joke lang iyon! Naniwala ka naman! Bwahahaha!" Halakhak ko at hindi siya makapaniwalang tumingin sa akin.

Agad namang tumaas ang kilay ko.

"Bakit? Gusto mo totohanin natin?" Seryosong tanong ko rito at nakita ko ang pagpula ng pisngi ni Damon kaya humalakhak ako ng tawa at mahina siyang sinapak.

"Huwag kang mag-aalala, Damon! I'm already taken, you know? I'm married." Nakangiti kong saad at ipinakita sa kaniya ang singsing ko na nasa aking ring finger.

Agad na nag-iba ang expression ni Damon.

"Y-You're married?" Hindi makapaniwalang tanong nito.

Agad akong nagtaka dahil bakas sa mukha niya ang gulat at sakit..?

Anong problema ng lalaking to?! Hindi na ba ako pwedeng magpakasal?

"Oo, bakit? Hindi mo alam? Kasal na kami ni Vander." Seryoso kong saad at ganun na lang ang gulat ko ng biglang nagbreak ng sasakyan.

Laking pasalamat ko dahil naka-seat belt ako dahil kung hindi ay siguradong namudmud na ang mukha ko.

Inis kong tinignan si Damon na mukhang nabaliw na ata.

"Hoy! Plano mo bang magpakamatay?! Naku Damon! Huwag mo akong idadamay sa mga kalokohan mong baliw ka!" Singhal ko rito pero mukhang tinamaan ata ang baliw dahil nakatulala ito sa kawalan.

Ilang sandali ay tumunog ang cellphone ko. Bumuntong-hininga ako atsaka kinuha ang cellphone ko sa aking bag.

"Sasagutin ko lang to. Umayos ka, Damon!" Singhal ko rito pero wala paring epek dahil nakatulala parin sa sa kawalan ito.

Anong problema ng lalaking to?!

Lumabas ako sa sasakyan at tinignan kung sino ang caller at ganun na lang ang pag-usbong ng inis ko dahil ang tumatawag ay ang magaling kong asawa.

In-end ko ang tawag at babalik na sana sa loob ng sasakyan ng biglang nag-vibrate ang cellphone ko.

Asar ko itong tinignan at ganun na lang ang pagkalito ko sa message ni Vander sa akin.

'Run, Layla!'

Nakasaad roon sa tawag. Nagkibit-balikat ako dahil baka nabaliw na rin si Vander at papasok na sana sasakyan ni Damon ng may humarurot an Bugatti sa harapan ko.

Ganun na lang ang gulat ko dahil muntikan na akong masagasaan.

Argh!

Galit kong nilapitan ang driver seat ng Bugatti pero natutop ako sa aking pagkakatayo ng may lumabas na adonis sa Bugatti.

Oh my God! May gwapong nilalang ang nahulog sa langit at narito ito ngayon sa harapan ko.

Ganun na lang ang gulat ko ng hinila ako nito sa aking palapulsuhan at pinasok sa loob ng sasakyan nito. Nagtataka ko itong tinignan.

"What are you doing? I'm married!" Inis kong sabi rito at nginisihan ako ng baliw na adonis.

"I know. You're married to me." Ngisi nito at pumasok sa driver seat ng Bugatti.

Nanlalaki ang mga mata ko na tinignan ang lalaking nagda-drive ng Bugatti.

Oh my god! Don't tell me this man in front of me is my husband?!

Vander's PoV

"Tell me, Cortez. Where is my wife?" Nagtitimpi kong tanong kay Damon na nasa aking harapan.

But the motherfucker just smirked and give me a middle finger.

Ganun na lang ang pag-usbong ng inis at galit ko. This motherfucker.

"Tie him up." Galit kong utos.

Lennon and my men tied him up in my chair.

"If he doesn't tell anything, kill him. We don't need someone useless like him." Utos ko rito at naglakad papalabas ng kwarto.

"You're the law, Master." Tango ni Lennon at hinarap ang natatakot na si Damon.

Bago pa man ako tuluyang lumabas ay malamig kong tinignan si Damon. I smirked.

"I hope you don't value your life like I imagine. Because I will let you taste hell like you've never imagined." Malamig kong saad at lumabas na ng kwarto.

Nang isinarado ko ang ang pinto ay rinig ko ang sigaw ni Damon sa loob. The sound of pain and anguish.

He better straighten up and tell me where my dear Layla is.

Just where the hell are you, My Layla?!