Sen gülünce
Güneş bir daha doğar
dünyaya
Dünyaya, geceler boyu karanlığa
Kırlarda çiçekler büyür
Çocuklar hayalini salar bulutlara
Bulutlara, özgürlüğün barınağına

Sen gülünce
Bir şiir daha yazılır, zamana
Zamana, ömrün geçici rüzgarına
Umutlar gün yüzüne çıkar
Hasret, gül sarmaşıklar eker  ayrılık duvarlarına

Sen gülünce
Şarkılar acıdan bahsetmez bir daha
Yüzü güler anaların
Anaların, yorgunluğuna değer
bu defa
Sesi kısılmaz yalvarışların
Son mektubu yazılır
Kavuşamayan aşıkların

Sen gülünce
Tüm cihan güler
Tüm gülleri bahara düşer, cihanın
Esen yeller kokusunu taşır
Çimenin, dağın, taşın, sevdanın
Sen gülünce
Bende gülerim
O zaman bu kadar koymaz belki
Giderken beni de ardında bırakmışlığın..

Vuslat Tuna