İnsan bu, başa ne gelir bilinmez
Kader, derin kuyu, dibi görünmez
Yarın ne olacagı, bu gün seçilmez
Bi söz verme, tutamaz unutursun
Vebale girme, ağırdır, yorulursun

Sevda bu, başlar biter belli etmez
Yürek, harlı köz, yanarda sönmez
Düşlerin çıkar mı, kimse söylemez
Hasret çektirme, boşa avunursun
Yol bekletme,uzaktır, kaybolursun

Gönül bu,kendine,el olanı istemez
Sabır, emek tartısı,her şeyi ölçmez
Fayda mı ziyan mı hesap edilmez
Ağırdan satma, tarumar olursun
Hor bakma,yazık, muhtaç kalırsın

Vuslat Tuna