Telaşlı degil artık eskisi kadar
Bir zaman senin için atan
bu kalp
Sızlamıyor artık en derin yaralar
Bir zaman ahdin için vurulan
kuşlardan arda kalan

Zaman nede sert vuruyor suratına
İnsanın, heba olmuşlugunu
Ne çabuk tefe koyuyor hayeller
Geceler boyu yıldız aydınlıgında
avutmuşluğunu
Pekte acımasızmış umut ışıgı
Unutmuş yanabilnesi ugrunda yananları
Ne zormuş dik durmak
Boşa avunmak
Ağlarken gülebilmek gibi neticesi
Beyhude kaybolmuşlugunun

Vuslat Tuna