Bi geldin bi gittin şu  gönlüme
Yanıma ne çok acı bıraktın böyle
Bu kadarı da reva mıydı, söyle?
Söyle, bu kadar mı alıştın gitmeye

Giden görür,dünyayın her yanı bir
Yuvası olmayan kuşa, çile öğretir
Ait oldugun tek yer,seven yürektir
Böyle,her şehir ,yoluna tümsektir

Tümsektir, her can ermez sevgiye
Mutluluk niyâzı sunulnaz tepside
Huzur emegin, zafer sabrın izinde
Öyle, her murad dua, nasip iledir

Nasip işi, gönüle girip kalabilmek
Bir cana iki bedeni sıgdırabilmek
Çile tasından muhabbet içebilmek
Şöyle,uzanıp bir kabire sıgabilmek

Sığabilmek,bazen şu dünya dardır
Bir göğün altı yangın yeri, bitaptır
Sevda dediğin cennetten çağrıdır
Dinle,vefasız hem kör hep sağırdır

Vuslat Tuna