Bir beden ki bi avuç topraktan emanet
Dön bi bak, canhıraş emeklerini seyret
O gurur ki denk görmüş dağları,hayret
Ne acı; bi' varmış, bi' yok muş bu ömür
Nefsin masalında, asıl son muş kabir

Oysa insan dediğin bir külfetten ibaret
Ne faniden hayr var, ne kuldan medet
Bir taş değse ayaga, şu acizliğini keşfet
Ne balı şifadır ne ilacı, sil sefayı zâhir 
Saltanat sarayında, asıl toy muş, fakir

Vuslat Tuna