Ufam ci jak jeszcze nigdy w życiu nikomu nie ufałem 

Serce i umysł twej osobie oddałem  

I nie wiem czy to jest rzecz dobra czy zła 

A może to tutaj po prostu fortuna szła 

I tym razem moje zaufanie nie polegnie w gruzach 

Tylko zostanie ze mną jak nutki w mych muzach 

Szczerze to ja nie wiem do końca jak tobie zaufałem 

Może też się w twej duszy zakochałem 

I oddałem tobie całe swoje serce

A nawet wystawiłem je na gołej ręce 

Ale chyba miłość powinna nieść za sobą zaufanie 

Którego zbudowanie to jest maraton a nie szybkie bieganie 

I pamiętaj proszę zanim komuś powiesz że mu ufasz nad życie 

To poznasz jego życiorys bardzo bardzo skrycie