Mac spał, a ja szukałem jakiś przyzwoitych ciuchów. Byłem umówiony z Michaelem i Chrisem na piwko w barze. Hilton był u mnie i nie miałem zamiaru go budzić. I tak praktycznie u mnie mieszkał... Poza tym moje spotkanie miało trwać dosłownie dwie godziny, bo Michael był umówiony z Kelly, a Chris z Mery. Cieszyłem się, że byłem z facetem. Faceta położyć spać i jest święty spokój. Z kobietą już tak łatwo by nie było.
Chyba. W sumie nigdy nie byłem z dziewczyną, więc ciężko stwierdzić. Ale tak obstawiałem. Z opowieści kumpli, to cwane bestie, słodkie tylko z zewnątrz. Niestety.
Wskoczyłem w moje super dopasowane, pedalskie, białe rurki, które świetnie podkreślały moje pośladki i w jakąś bluzę czerwoną. Właściwie należała do Maca i wyglądałem w niej trochę śmiesznie, ale.... Ważne, że było seksi. Bo od kiedy byłem z Hiltonem zawsze starałem się ubierać seksi i być bajeczny każdego dnia.
- Zajebiście. - powiedziałem sobie pod nosem, przeglądając się w lustrze.
No i wyjebałem z pokoju.
A potem z domu. Po drodze dałem buzi Bestii i Logankowi, pomachałem mamie i ojcu, i tyle mnie widzieli.
Przed domem, w samochodzie, czekał na mnie Michael. Uśmiechnęłem się, widząc jak tańczy w samochodzie. Był zajebistym kolesiem, serio uwielbiałem go.
Wsiadłem do jego auta i bez słowa skleiliśmy. On nadal śpiewając nutkę Beyonce i tańcząc w miarę możliwości, odpalił silnik i już po chwili jechaliśmy do tego baru... Do którego mieliśmy jechać.
- Co ci tak wesoło? - zapytałem, śmiejąc się z niego.
- Stary, umówiliśmy się z Kelly na randkę w nocy.
- Czyli ruchanko? - zaśmiałem się.
- Nasze pierwsze ruchanko. - powiedział dumny z siebie i zciszył radio. - Nie mogę się już doczekać.
- Nie dziwię się. Seks jest fajny. - wzruszyłem ramionami i oparłem głowę o oparcie fotela.
- Tak, ale czuję, że się w niej zakochałem. Wyglądała na pustą laskę i szczerze liczyłem na płytką relacje, ale teraz... Kocham ją, stary.
- Mówiłeś jej? - uśmiechnąłem się szeroko.
- Dzisiaj mam zamiar. Wiem, że jesteśmy krótko, ale... Ja chyba chce się z nią ożenić. Nie znam drugiej takiej kobiety. Jest niesamowita. - zaczął nawijać. Przewróciłem tylko oczami i zaśmiałem się pod nosem. Miłość jest ślepa, jak mawiają, ale miłość Michaela była wyjątkowo ślepa. Kto normalny po tak krótkim okresie związku stwierdza, że chce wyjść za drugą osobę?
- A ty, Rene?
- Co ja?
- Kochasz Maca?
- No kocham. - wzruszyłem ramionami. - Chyba oczywiste. - dodałem.
- I między wami wszystko ok? - dopytywał. Spojrzałem na niego pytająco. Nie, to nie było tak, że nie chciałem gadać, po prostu nie było o czym mówić.
- Czemu miałoby być inaczej? - uniosłem brwi. Michael tylko uśmiechnął się nerwowo.
- Nie no, nie twierdzę, że jest inaczej. - zaśmiał się nerwowo. - Ale to trochę dziwne, że Mac... - zrobił krótka przerwę.
- Że co Mac? - zmarszczyłem brwi.
- Że Mac wpierdolił Chrisowi i kazał mu trzymać się od ciebie z daleka. - powiedział dość niepewnie. - Dla Kelly też nie był zbyt miły. Wiem, że nic nie zrobiłeś, ale... Co my zrobiliśmy tobie, że Mac się tak wkurwił?

Tego było stanowczo za dużo.

*

- Mac, ty pierdolony dupku. Posrało cię do reszty? Myślałeś, że się kurwa nie dowiem?! - nakrzyczałem na niego. Tak. Rene Beresford postanowił przeorać dupę Hiltona wzdłuż i wszerz i to nie w ten przyjemny sposob. Gnojek przesadzał, jego zazdrość była chora, a ja nie chciałem, aby ktokolwiek z moich znajomych miał przeze mnie problemy. On tylko uniósł brwi i kontynuował leżenie w moim łóżku, przeglądając Facebooka, albo Instagrama. Nawet na chwilę nie oderwał wzroku od telefonu, kiedy wpadłem do swojego pokoju, jak z armaty.
- Gdzie byłeś? - kompletnie zignorował temat, który chciałem poruszyć, a przy tym też mnie i zaczął swoje.
- A co cię to obchodzi? - prychnąłem. - Lepiej się wytłumacz, Hilton.
- Ty też lepiej się wytłumacz, kochanie. - zablokował smartfona i odłożył go obok siebie na materac łóżka. Spojrzał wyzywająco w moje oczy, bardzo agresywnie, a jego buzia przybrała bardzo niezadowolony wyraz. No wkurwił się. Ja wyglądałem podobnie, bo też się wkurwiłem.
- Znowu zaczynasz. Ogarnij dupę, Hilton.
- Twoją chętnie. - uśmiechnął się łobuzersko, chichocząc wrednie pod nosem. Ale on był bezczelny. I zboczony. I miałem go dosyć. Tak zdecydowanie za dużo Hiltona w moim życiu, kurwa, amen.
- Nie da się z tobą rozmawiać.
- Ale mnie kochasz.
- Ale cię kocham.
- Więc ogranicz swoje wszystkie znajomości do minimum, skarbie. - powiedział bardzo stanowczo. Jego barwa głosu była tak chłodna, że aż przeszły mnie ciarki. Mimo stanu emocjonalnego, w którym się znajdował, mówił do mnie dość spokojnie, ale w taki sposób, że nie byłem w stanie mu się sprzeciwić.
Spojrzałem tylko w dół. To ja chciałem tym razem z nim wygrać, jednak on miał nade mną całkowitą kontrolę i to wykorzystywał. Już nie chodziło o mój strach i obawy. Mac Hilton po prostu owinął sobie mnie wokół chuja, a ja skakałem wokół niego, tak jak mi zagrał.
Czy coś.
Po prostu byłem już totalnie jego. Co nie zmienia faktu, że nadal byłem wkurwiony.
- Wszyscy... - powiedziałem cicho. - Wszyscy, tylko nie Kelly i Chris. Trzymaj się od nich z daleka i w tym momencie wyjdź z mojego domu. Po prostu wypierdalaj, Hilton. Mam dość tego, jak jesteś bezczelny. - powiedziałem szybko, nie oddychając, bo na wydechu. - Jeżeli się nie zmienisz, to z tobą zerwę. Nie będę ryzykować zdrowiem przyjaciół. Po prostu... Po prostu, jak mogłeś pobić Chrisa, Mac? Czy cię do reszty pojebało? - trochę zacząłem się mazać i jęczeć, ale ta sprawa naprawdę mnie ruszyła. Isac i Natt nie byli mi tak bliscy, jak Chris. Cała sprawa była posrana, ale to tylko z nim trzymałem się najbardziej. Może to też przez Mery, a może po prostu wzbudził we mnie większe zaufanie. Chuj wie. Czasem tak po prostu jest i przyjaciół się nie wybiera.
- Znów zaczynasz kłótnie, Rene.
- Bo się kurwa zachować nie potrafisz.
- To ty robisz problem.
- To ty nie widzisz problemu. Wypierdalaj. - już nie byłem miły. Skończył się dzień dobroci dla chujów, takich jak Hilton. On tylko uniósł brew i prychnął kręcąc głową. Powoli, bardzo mnie lekceważąc, wstał z łóżka i ruszył w kierunku wyjścia, mijając mnie bardzo obojętnie.
A to skurwysyn.
- Ja, albo cała reszta. Wybieraj, Rene.
- Co ci znów odjebało?!
- Po prostu jesteś mój. Czego nie rozumiesz?
- To chyba ty, czegoś nie rozumiesz! Gdzie się podział twój mózg do chuja?! - krzyczałem. Ta jego bezczelność bolała. Z Hiltonem było coś nie tak. Zdecydowanie. Jego zazdrość była chora. Nie miał prawa wybierać mi znajomych, a raczej... Mieć mnie tylko dla siebie.
- Ja czegoś nie rozumiem?! - gwałtownie odwrócił się do mnie i trzasnął drzwiami, które otworzył sekundę temu. - Rene. - agresywnie spojrzał mi w oczy. - Jesteś...
- Znów ćpasz, tak? - przerwałem mu. - Stresujesz się czymś? - uspokoiłem się, ale mój oddech nadal był szybki i głęboki.
- Tylko tym, że mi ciebie zabiorą. - on już nie był tak spokojny, jak ja.
- Nikt mnie tobie nie zabierze, jedynie sam sprawiasz, że chce od ciebie uciec. - zrobiłem krok do tyłu.
Zapadła między nami cisza. Mac spojrzał mi w oczy. Kurwa, kochałem drania, ale jak mogłem z nim być, skoro nie dało się z nim nic normalnie robić. Nawet rozmawiać. Oczywiście nie wliczając w to seksu, bo Hilton, to kurwa król podbojów. Aczkolwiek był ten jeden raz, kiedy przesadził.
Spuściłem wzrok na ziemię, bo poczułem się w jego towarzystwie na tyle niezręcznie, że nie mogłem na niego patrzeć.
- Będzie lepiej, jeżeli wyjdziesz. - mruknąłem cicho. Musiałem przemyśleć to wszystko. Przemyśleć nas. Byłem gówniarzem, a musiałem  myśleć, jak dorosły. Bolał mnie od tego łeb.
Mac nic nie powiedział. Po prostu postał jeszcze chwilę i wyszedł, tak jak go poprosiłem. Chyba trafiłem w sedno. Musiałem zranić Maca i mimo że nie byłem tego do końca pewien, już czułem wyrzuty sumienia, bo mimo jak wielkim był dla mnie skurwielem, to kochałem go, jak nikogo innego.