18 (Mordercza muzyka)
U: Mówię, że chcę się uczyć Odd!
Odd: A po co się w ogóle uczysz? I tak zawsze dostajesz zero z fizy, lepiej posłuchaj co ściągnąłem z netu.
*Ulrich wraca do biurka*
Odd: No posłuchaj, to lepsze od nauki
Odd demoralizator~
U: Bardzo mało spałem
J: Dlaczego?
U: Powiem Ci dlaczego. "Oh, Aelita, oh Aelita, śnię o tobie, nie mogę się doczekać aż, aż..."
*Jeremy przytyka buzię Ulrichowi*
J: Cicho, ona słyszy
U: Albo nie mogę się uczyć albo nie mogę spać
J: Ale nikomu nic nie powiesz, co?
U: Dobra Romeo
Wyciągnę cię z tego. Przyrzekam Ci ~ Ulrich do Odda
U: (..) mógłbyś mi odrobinę pomóc. Jesteś niezły z fizy
Odd: Tak jest. Jeśli tego chcesz, to wcielenie Einsteina chętnie udzieli lekcji twojej tępej głowie!
***
Ogółem to szacunek dla Jeremiego że udało mu się doczołgać do superkomputera i ustawić powrót do przeszłości przy tej "śmiertelnej" muzyce 😅
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top