Muziek is een vorm van kunst. De kunst om gedachten, emoties en dromen uit te drukken in een harmonieuze relatie tussen woord en klank. Het is een taal die iedereen kent, die iedereen begrijpt. Je zou muziek niet bekritiseren op gebied van voordrager of van genre. Muziek is meer dan dat. Meer dan een lied gezongen door een groepje mensen, meer dan een paar noten gespeeld op een viool. Muziek gaat dieper. Het kan je kijk op de wereld veranderen in een handomdraai. Je hart en ziel raken op een manier dat geen mens of wezen kan. Het is als een sleutel op het slot van je hart en niet elke sleutel past op elk slot. Sommige krijgen kippenvel van het scheurende geluid dat een elektrische gitaar maakt, anderen van de bas-klanken die een cello maakt. Muziek is voor iedereen anders en toch kunnen we het allemaal eens zijn dat muziek het leven beheerst en veranderd. Het geeft kleur aan het grauwe leven dat sommige lijden en is een uitlaadklep voor degene die het nodig hebben. We kunnen het niet ontwijken, maar eigenlijk willen we dat ook niet. Meetstal willen we niks liever dan verdwalen in een labyrint van klank, woord en melodieën. Muziek is een deel van ons zoals een tweede hart. Denkbeeldig hart die klopt op de maat. Die beslist wat we voelen, die beslist wat we horen, wat we zien. Het is iets waarmee we zonder niet zouden kunnen leven. We hebben muziek nodig als lucht, als bloed. Muziek is kunst. Kunst om ons licht te geven in de meest duistere momenten. De kunst om leven te geven in een duister bestaan.