Elli metre ileri park ettiğim arabama binip akşamı beklemeye başladım. Nedim buraya  görmek için mutlaka uğrarlar. Suçlu o değilse bile gelmemezlik etmeyecektir nitek ille ki gelecekti. Eğer suçlu oysa ,suçlular suç işledikleri mahale neticeyi im burası onun evi.Bekleyip göreceğiz.

     Saat dokuza geliyordu. Nihayet bir hareketlilik oldu.  Apartmanın önünde siyah bir Toyota Corolla durdu. İçinde görebildiğim kadar dört kişi vardı. Yanılmıyorsam bunlar benim beklediğim kişiler. Arka kapı açıldı bir kişi aşağı inip eve doğru hızlı adımlarla hareket etti. Kafasına kendini gizlemek için kapşon takmış ama bu onun Emin Dalmaç olduğunu kamufle etmeye yetmemişti. Emniyette Hakan'ın bana fotoğrafını gösterdiği Emin Dalmaç ’ti bu. Nihayet beklediğime değecek  bir gelişmeydi. Diğer üçü arabadan hiç çıkmadı. Ön koltukta oturan Salih’in tarif ettiği iri kıyım yarma olsa gerek. Gerçekten de dediği kadar varmış. Adam taksiye zar zor sığıyordu.

   Daha fazla arabada beklemenin bir anlamı yoktu. Glock marka tabancamı belime takıp doğruca Emin’in arkasından apartmana doğru yürümeye başladım. Arabanın yanından geçerken şöyle bir göz ucuyla içerisini süzdüm. Adamların hiçbirinin yüzünde meymenet yoktu. Fakat bu bakışımdan önde oturan iri kıyım olanı şüphelenir gibi oldu. Kısa bir süre de olsa göz göze geldik. Adam bana öyle bir baktı ki. Sanırsın  beni tanıdığı birine benzetti de tam emin olamamıştı. İşte bu öyle  bir bakıştı.

Apartmandan içeri girerken tekrar baktığımda hala bana bakıyordu. Bu iri ayının bakışları hiç hoşuma gitmedi. Umarım şüphelenip de çıkıp arkamdan gelmez. Aksı taktirde bu ayıyla da uğraşmak zorunda kalacağım ve inanın bana hiç kimse bu devle karşı karşıya gelmek istemez. İçeri girince doğruca asansöre yöneldim. Fakat asansör ikinci kata çıkmıştı, tekrar aşağı çağırmakla uğraşmayıp merdivenlerden üçer beşer çıktım. Hatice Dalmaç’ in evi merdivenden çıkışta soldaki daireydi. Glockumu elime alıp kapının önüne gittim. Kapı ardına kadar açıktı. Anlaşılan o ki , Emin her ne için geldiyse onu alıp hemen çıkacak , baksana kapıyı bile kapatma zahmetinde bulunmamış.

Kapının açık olması benim işimi kolaylaştırdı. Açık kapıdan içeriye baktım ,buradan direk evin  salonu gözüküyordu. Konuğumuz salondaydı ve evet bu kesinlikle  Emin’di. Eve girince kendini güvende hissetmiş olmalı ki başındaki kapşonu indirmişti. İnsan elbette kendini evinde rahat ve güvende hissetmeli. Acaba bu evdeyken Emin’ in annesi de kendini güvende hissediyor muydu? Açık kapıdan elimde tabanca öylece bir dakika kadar onu izledim. Tedirgin bir şekilde sürahideki suyu pet şişeye doldurdu. Sonra mutfağa geçip içinde  poğaçalar olan  paketle tekrar salona geldi. O kadar telaş içerisindeydi ki bu süre içerisinde benim orada olduğumdan ruhu bile duymadı. Nihayet kafasını incelemekte olduğu poğaçalardan  kaldırıp diğer odaya geçecekti ki son anda kapıda kendini izlemekte olan beni farketti.Elimdeki tabancayı  telaş içerisinde anlamamış olacak  ki hemen belindeki silahına sarılmaya kalkıştı.

      " Şşş dur bakalım! Şimdi biraz ağır olacaksın. Sabahtan beri bir oyana bir bu yana  koşuşturuyorsun. Şimdi  biraz dinlensen tek parça kalman adına iyi olacak." Aksı taktirde yemediğin o poğaçaların yerine benim yirmi bir milimetreliklerden yiyeceksin ve emin ol ondan sonra bir daha bir şey yiyemezsin. Şimdi şu belindeki yaramaz çocuğu yere atıp ayağınla bana doğru itele. Sakın ha yanlış bir şey yapayım deme, şarjörü baştan aşağı sana aktarırım. Bana doğru itelediği tabancasını alıp belime teptim.
     "Şimdi söyle  bakalım anneni kim öldürdü? "
      "Ben bir şey bilmiyorum. Zaten annemin öldüğünü de polisleri kapıda gördükten sonra öğrendim."
       "Madem anneni sen öldürmedin ne diye köşe bucak kaçıyorsun?" İnsan annesinin ölümünde yanında olur oysa sen görmeye bile gelmedin. Şu anda annenin cenazesi nerede onu bile bilmiyorsun. Ne biçim evlatsın sen be.! Şimdi daha fazla canımı sıkma benim ya tatlılıkla her şeyi tam olarak anlatırsın ya da ben kendi yöntemlerimle anlattırmasını bilirim. Evet seni dinliyorum.
       "Tamam her şeyi anlatacağım ama beni öldürürler. "
         "Kapıdaki eşeğoğullarından mi korkuyorsun? Bak dostum şu anda korkman gereken biri varsa o da benim anladın mı beni? Şimdi bir daha sormam Allah verdi demem öldürdüğün anandan emdiğin sütü ağzınla burnundan aynı anda getiririm."
         "Beni koruyacağına söz verirsen istediğin her şeyi anlatırım."
         "Sen hele anlatmaya başla da gerisini düşünürüz. Emin ol seni  dışarıdaki insan müsveddelerinden daha iyi korurum."