[Edited: ✔]

Ξυπνάω καθώς νιώθω το κρεβάτι να κουνιέται και ακουω τις φωνές των παιδιών μου να με φωνάζουν.

-Μαμα μαμά ξύπνα!

Φωνάζουν σε πραγματικά συγκλονιστικό συγχρονισμό. Χοροπηδάνε στο κρεβάτι και με κοιτάνε χαμογελώντας.

-Σηκωθηκα,σηκωθηκα.

Ειπα σε ενδειξη παραδεινομαι και εκείνα γέλασαν χαρούμενα.

-Λοιπόν τι θέλετε;

-Οι νονοί είπαν οτι θα πάμε βόλτα!

Είπε χαρούμενη ενω χτυπούσε παλαμάκια.

-Οι νονοί σας ειναι ντυμένη,έτοιμη;

Ρώτησα ευελπιστώντας σε μια αρνητική απάντηση για λιγο παραπάνω ύπνο. Που τετοια τυχη όμως; Μου εγνεψαν θετικά

-Ωραία παμε να σας ντυσω, να ντυθώ και εγώ και φεύγουμε.

Ειναι η πρώτη φορά που τα βλέπω τοσο πρόθυμα να ντυθούν.

*1 ωρα αργότερα*

Μόλις φτάσαμε στο εμπορικό και μπορώ να πώ οτι ειναι γεμάτο καθώς είναι μόνο 2 δυο μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Τα αγόρια ειναι έτοιμα για "δύσκολες" καταστάσεις, καθώς μου έχουν φτιάξει σχέδιο διαφυγής για εμένα, την αδελφή μου και τα μικρά σε περίπτωση που μάς περικυκλώσουν θαυμάστριες τούς. Καθώς κάναμε την βόλτα μας συναντάται απότομα αρκετά κορίτσια οπότε περιμένουμε λίγο μέχρι να βγάλουν τις φωτογραφίες τους και να συνεχίσουμε. Δεν άργησε να γίνει .

*Sophia's pov*

Τι κάνει η μαμα με τους θείους τόση ώρα; Εγώ θέλω να πάω στον Αϊ-Βασιλη. Ωπ μου ήρθε μια ιδέα! Τραβάω το χέρι του αδελφού μου δείχνοντας του ενα μαγαζί με παιχνίδια που βρίσκεται παρακάτω για να πάμε.Κατάλαβε τι του έλεγα και τρέξαμε προς τα εκεί.Είχε πολύ ωραία.Θα ζητήσω απο την μαμά την καινούργια Barbie και ο Jason μου είπε οτι θα της ζητήσει ενα τρενάκι που πάει μονο του.Γυριζω να το πώ στην μαμά αλλα η μαμά δεν είναι δίπλα μας.Την αφήσαμε πίσω.Φοβάμαι χωρίς την μαμά (ενταξει παιδια για αυτα που γραφω θελω να παρω βραβειο).Βάζω τα κλάματα.Ο Jason βάζει το χέρι του γύρω μου.

-Θα βρούμε την μαμα Sophia.

Περπαταγαμε όταν πέσαμε πάνω σε ενα κύριο.Είχε μαύρα/κάστανα μαλλιά, δεν μπορούσα να δω ακριβώς καί τα μάτια του είχαν το χρώμα που έχει το κίτρινο που μου βάζει η μαμα στο ψωμί. Αυτο το γλυκό. Ηταν πολύ όμορφος (οριστε βρε μεχρι και το μωρο το ξερει).Σκύβει και μας κοιτάει στα μάτια.

-Hey μικρούλα γιατί κλαίς;

Ρωτάει. Η μαμα έχει πει να μην μιλάμε σε άγνωστους.

-Χάσαμε την μαμα μας.

Απάντησε ο Jayson.

-Ελατε θα σας βοηθήσω εγώ να την βρείτε.Πως σας λένε;

Είπε ενω μας έβαλε στην αγκαλιά του.

-Sophia

-Jayson

-Εχετε ωραία ονόματα.Εμένα με λένε Zayn.Πού είδατε τελευταία φορά την μαμά σας;

-Δεν θυμάμαι.Ηταν με τους νονούς και τους θείους μας και την θεία μας μπροστά απο ενα μαγαζί και βγάζανε φωτογραφίες με κατι κορίτσια.

Είπα καθώς έβαλα τα χέρια μου γύρω απο τον λαιμό του.Ενιωθα ασφαλεια. Πάμε σε ενα γραφείο σαν αυτά στις ταινίες και βλέπω την μαμά.Αμέσως τρέχω στην αγκαλιά της μαζί με τον Jayson.

-Μωρα μου!Δεν φαντάζεστε πόσο ανησύχησα.Μην μου το ξανακάνετε αυτό. Μην ξανά φύγετε στα κρυφά.

Είπε καθώς μας εσφυγκαι δυνατά στην αγκαλιά της.

-Ευχαριστω που τα-

-Emily;

-Zayn;

Ξέρει η μαμα τον κύριο; Δεν ηταν άγνωστος δηλαδή;

P.S.O Zayn διπλα με τα διδυμα.Απλα φανταστητετα μεγαλυτερα.