Nergis kokulum
Ah benim nergis kokulum
Gözlerinde yaşayıp
Sözlerinde avundugum
Ben sanırdım; bir ömür var bende
Anladım
Nefes almak bile
Haram sensizlikte
Gölgen ,ruhuma mühür
Varlıgıma gerekçe
Ömrümde, ömür
Sen yoksan
Dünüm yok , yarınım yok
Yitikler şehrindeyim sanki
İz yok, adres yok...
Gözlerimde renk, dilimde şiirim
Bir bulut olup
İzinde eridiğim
Sen! Hem evvelim
Hem âhirim
Ben nefes almayı
Yaşamak bilirdim
Meğer senmişsin
Ah benim nergis kokulum
Yürek atışlarımda bittiğim...
Vuslat Tuna
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top