Enjoy!

~Athaia's Pov

SUOT pa rin ang damit ko kaninang umaga ay sumakay ako ng taxi patungong Freñier.

Know why? Because I'm going to catch my husband cheating. I can feel it, he's hiding something kaya ayaw niya'kong isama kanina.

Kala niya ah?

Pagkarating ay diri-diritso akong pumasok sa building. Pinag-tinginan ako ng dalawang Italianong guards. Hindi ata nila ako kilala eh, kaya malayo pa lang ay nagsalita na ako.

"Is my husband here? I'm Athaia Freñier."

"Señior is inside Signorina."

Tumango ako at tuloy-tuloy lang sa elevator kahit pa nga para akong matutunaw sa mga titig ng mga empleyado.

Ano ba 'yan? Kailangan talaga tignan?

Nang makarating ako sa topfloor si Bethany agad ang sumalubong sa'kin.

She's waiting outside the CEO's door and when she saw me, her brows immediately arched.

Ang babaitang 'to? Matagal ko ng nararamdam na ayaw niya sa'kin eh. Pero ngayon ang lakas ng loob niya na taasan ako ng kilay ha?

"Sir Zethary is busy, Madame. He said to do not let anyone in——"

"Even me? His wife?" Nagsimula na akong magalit talaga. Lalo na ng ngumisi si Bethany at mataray akong hinarap.

"Yes, even you; his wife," matapang at may diin niyang sagot.

Nagtagis ang bagang ko at tinignan ang nakasaradong pinto. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko, parang sinasabi na may hindi ako dapat malaman sa likod ng saradong pintuan na yun.

What? Why? Kahit ako hindi pwede ha? Akala niya susundin ko yun? Gago ka talaga, Zethary Freñier.

Ang lakas ng loob mo na magluko ah.

"This is urgent, so step aside. I have to tell him something," sabi ko pero nakangisi siyang umiling-iling.

Talagang makakalbo ko 'tong babaeng 'to kapag hindi pa siya tumabi! Sige lang! Ghad, pakiramdam ko sasabog ako sa galit.

"Bethany... I'm darn serious."

"And so I am, Madame. Zethary said to do not let anyone in." At nakiki-Zethary na siya?! Where's the Sir? Saan yun nagpunta? Sa pilipinas, Athaia! Jusko!

Bumilis na ang paghinga ko at sa sobrang galit, inis at sama ng loob ay mabilis kong hinila ang buhok niya at tinulak siya ng pagkalakas-lakas dahilan para mapasubsob siya sa sahig malayo lang sa pinto.

Balak ko pa sana siyang hambalusin ng Prada bag ko pero mas pinili ko na lang na pumasok na sa Office ni Zeth.

But what I saw stunned me. I stopped mid-air. I can't believe it, he's really doing this to me, huh?! How dare he!

Parang bulkan akong papasabog nang makita ko ang isang babae. Maganda ang katawan, maputi, sexy at mukhang maganda. Nakatalikod ito habang nakaupo sa mesa ni Zethary at ang isang hita ay nakapatong sa gitnang bahagi ng asawa ko.

At ang hinayupak! Nakatingin lang sa harap, sa dibdib at mga hita ng babae niya!

Nakangisi ang babae at nang-aakit, siya ay hindi mabasa ang ekspresyon. Pero itataya ko ang buhay niya, tiyak na libog na libog na siya.

Parang may kung anong tumama sa'kin at parang ang sakit ng dibdib ko.

I'm fucking so mad. He said he love me but he can cheat?! Fuck him to hell! I will never believe him! Never again!

Nanginginig ang buo kong katawan habang nakatingin sa kanila na hanggang ngayon ay ganun pa rin ang posisyon. Natigil lang lahat nang pumangibabaw ang tinig ni Bethany.

Zethary the fucktard and his fucking mistress looked towards me.

Nanlaki ang mga mata ng puta at mabilis pa sa alas-kwatrong napatayo kaya muntik ng mahulog ang babae niya.

Kung kanina ay hindi mabasa ang ekspresyon niya ngayon ay bakas na bakas ang pag kabahala, galit at takot.

What? Now he's afraid? Dahil nahuli siya? Oh fuck him! I swear I will never let him fool me again.

"A-Athaia?" Even his voice sounds so stunned. And it sent not happiness to me but anger and bitterness.

I swear, I will never believe you again.

Matabang akong ngumisi sa kanya at napailing-iling. I'm such a fool when I believe your words.

"Oh, I'm fucking sorry for fucking disturbing your fucking session, Mr. Fucking Freñier. I fucking just passed by," mapait at galit na sabi ko at padabog na umalis.

Binangga ko si Bethany na nakangisi at nakataas ang kilay.

Nang makalayo ay agad nawala ang ngisi ko at pakiramdam ko maiiyak ako sa sobrang galit. Naninikip ang dibdib ko.

Agad akong sumakay sa elevator at pagharap ko sa pinto ay nakita ko si Zeth, mabilis na tumatakbo at pumasok. Before the door could finally close, he got in.

Pinigilan ko ang sariling maiyak. Heck?! Why would I cry?! He's just nothing but a mission. Don't need to waste tears, Athaia.

Pinilit kong ngumisi ulit kahit na parang may nakatarak sa dibdib ko.

He faced me, his face held same emotions I saw earlier. Hindi pa nga siya tuluyang nakaharap ay nagpaliwanag na agad siya.

"That was nothing." He started. Nothing huh? Now I feel nothing but rage. Napurnada na rin ang mga nagbabadya kong luha at mas napangisi lang.

"Okay. Sabi mo eh." I swear, from this day onward, I will never pity you, I will never listen to you but rather, I'll always pray for your fall.

He swallowed hard and tried to advanced. I stay still, firmly. Sobrang talim ng tingin ko sa kanya at napadila na lang siya sa kanyang labi.

"Athaia, love, please believe me. That was nothing, I'm not cheating. Please... believe me."

Nagtagis ang panga ko sa mga sinabi niya. Nag-iinit na naman ang gilid ng mata ko pero mas nanaig ang galit.

"I told you, it's okay. We're just married in papers anyway. And I told you before, you can have mistresses for as long as you want....and in return, you will never have a say to my leisures,"

Malamig kong sinabi at pilit kinokontrol ang galit. Baka kasi mabaril ko siya ng sarili niyang baril kapag magwala ako rito.

His face went rigid. Naningkit ang mga mata niya at parang hindi gusto ang sinabi ko.

Now, now. Don't he dare countered.

"I never agreed to that——"

"Well, you don't need to, I just want you to know so it's fine! Don't explain cause I get it!"

"You get what?" Naniningkit na tanong niya.

My irritation just got worst. It's so obvious that he doesn't like the way I react. Gago!

"I get that you have another woman to fill up your needs. Kaya naabutan ko kayo sa ganong posisyon. Forgive me, my bad. I disturbed you." Sa kalagitnaan pa lang ay umiling-iling na siya.

"She's not my woman, Athaia. She's just nothing. She just came back this morning and I didn't know she was in my office." Hindi ko na napigilan, itinaas ko na ang middle finger ko sa mukha niya.

Heck! Bakit ba ang tagal bumukas ng elevator? Saang floor na ba kami?

"I saw your lust, Freñier. Damn, you're lusting her? Sana siya ang pinakasalan mo at hindi ako!" I blurted out. But on second thought, mas okay na ako, makakatulong pa ako sa plano ng mga kapatid ko.

"I never lusted anyone except you...so please, don't get mad. I promise I'll never let Victoria in of my office again,"

Wika niya sa mahinanahong boses. Hindi ko siya tinignan. Never mind. I didn't give attention to his first sentence.

He tried to hold me but I immediately pulled back. Nakita kong napapikit siya at napalunok.

Now, suffer Freñier. I swear too, I'll make it very hard for you to handle me again.

When he opened his eyes, we directly got attached to a staring contest. He looks so damn hot and downright sexy in his polo, a bit messy hair and bloodshot eyes.

He's towering me and I feel so small even against his shadow. He's so mature looking yet so cool and intense.

But still, I hate him even more now.

"Ba't ang tagal bumukas nitong elevator? Saang palapag na ba'to?" Inis na tanong ko.

"I don't know. Malay ko,"

Sagot niya at sumandal sa elevator saka namulsa. Ramdam kong parang pataas yata ang andar nitong elevator. O baka sa pagkainis lang 'to kaya ganun.

Pinagkrus ko ang mga braso sa'king dibdib at magkasalubong ang kilay na sinipat siya.

Now he's sitting upon the floor behind me, eyes so intense as it tour down my whole body.

Nakaunat ang isang paa niya at ang isa ay naka-bend, naka-patong ang kanang braso sa naka-bend na tuhod at ang isang kamay ay nasa sahig.

Inirapan ko siya at hinintay na bumukas ang elevator pero hindi pa rin.

Ugh! Ano ba yan?! Pakiramdam ko puputi na lang ang buhok ko hindi pa rin 'to bubukas eh. Aabutan na ata kami dito ng siyam-siyam eh.

Ano ba'to, sira? Naistranded na ba kami rito?

Bulok yata 'tong elevator eh.

"Why won't you sit first as we wait for the elevator to open? You may sit here beside me."

Huh! Don't tell me it will take a millennium first before we could arrive?

Sinipat ko siya. Now the fucker has a victorious smile as he is sexily sitted on the floor.

Damn! What's happening with this elevator? Why so slow?!

"Come on, I thought we're good?"

"Shut up. We were but not again."

"What? Athaia naman, come on, Victoria is just nothing. She just visited me..."

Nilingon ko siya at namewang ako sa harap niya. Naiinis na talaga ako sa kanya ah, kanina pa siya eh.

"Visited you?! So, does she need to sit upon the table as she greet you?! Does she has to reveal her breast and legs to talk to you?!" I spat!

Nakalimutan ko ng chill lang dapat ako. Ghad, Athaia! What did you said again? I thought you don't care if ever he'll have another woman?

I saw amusement danced in his eyes as he ascended. Tila ba tuwang-tuwa siya na galit ako.

"I told her to leave, believe me baby, I did. But she just instantly sit on the table and do that. I was irritated, I want to shove her away but I'm yet still counting in my mind if when," he explained.

Now we're just inches away. I can feel his bodyheat and it made me squirm secretly.

Athaia, don't believe him.

"Okay. Sabi mo eh,"  sabi ko lang at lumayo, pero mas lumapit pa siya.

"I am sorry...." He whispered in a soft and menacing voice.

Muntik na akong mapapikit sa suyo ng boses niya pero pilit akong umiirap.

Sinungaling!

"I told you, it's okay...."

"Please stop saying that it is. I know it isn't. I'm not that insensitive."

"E'nong gusto mong sabihin ko? Tell me!"

"I want you to be honest. Show the rage, Athaia. Show it to me and I'll deal with it," mahinahon pa ring sabi niya, habang ako ay nagpupuyos na at naluluha na sa sobrang galit.

Tangna! Bakit siya chill lang? Samantalang ako? Naman eh.

"Fine! I am mad! I am really, really mad! Because I know that you're cheating! You were caught in the act and yet you're denying it! I hate you even more now! And I will never believe you again!"

Sigaw ko at tinulak siya ng sobrang lakas. I thought I won't move him but I did. Para siyang nanghihinang nagpatulak sa'kin at napakurap-kurap.

His lips parted and his eyes show disbelief. Now, how would you deal with my rage?

"Open this damn elevator! Fuck you to the infinity and beyond, I know this is your doing! Damn! Open it!" I demanded as I pointed the elevator's door.

Wala siyang nagawa kundi ang pagbigyan ako. May kinuha siya sa bulsa niyang maliit at pari-habang bagay. He pointed it towards the elevator's door and pressed something then it opened.

I immediately stepped out but I immediately regretted it. Because now, Bethany and Victoria are facing me with a wide grin.

When I look back, Zethary's nowhere to be found and the elevator already closed.

The rage in my heart just got worst. With sharp and dangerous eyes, I faced the two. Ready to fight, I was about to walk forward when an arm held my waist and stomach.

"The two of you, leave. We don't want to be disturbed."

I heard the serious and authoritative voice of my husband.

***

~Maxer's Pov

HINDI mawala-wala ang ngiti sa labi ko habang pinapanuod ang live feed ni Thaina sa cellphone ko.

Nasa private Island ko siya sa Pinas. Nasa gitna yun ng karagatan kaya sigurado akong kahit iniwan ko siya doon ng mag-isa ay hindi siya makakatakas.

Unless, she would swim from the middle of the ocean back to the civilization. But I firmly believe she won't do that. Ayaw niya naman siguro mag pakamatay diba?

"Tsk. Oh woman, you're such a sin."

Natatawang saad ko kahit na mukha na akong baliw na tatawa-tawa dito ng mag-isa.

Now, she's at the pool in the backyard of the house.

Nakabusangot at suot lang ang puting polo ko na bahagyang nakabukas ang mga butones sa itaas ng dibdib.

Nakalugay ang buhok at naka paa habang palakad-lakad sa basang poolside.

She looks so hot and sexy with my polo on. So darn salivating! Whoah! I feel that I'm like a maniac here! Desiring my own prisoner!

Damn, Max. I thought you'll just seduce her? Why now? Anong kalukuhan ang naisip mo't kinidnap mo pa?

"Ouch!"

"Shit! Sorry, Miss. My bad..."

Hingi ko ng tawad sa babaeng nabunggo habang papunta ako ng office ni boss.

Napatanga siya sa'kin at napakurap-kurap. Kitang-kita ko ang sobra-sobra at abot langit na paghanga niya sa kakisigan ko.

Oh Hell!

Napanganga pa siya at namula kalaunan.

"I-It's okay Sir,"  malambing na sabi niya.

Nginitian ko siya at kinindatan kaya halos mawalan siya ng malay sa kilig.

Hay naku, people really can't resist me.

"Ahm, is Zethary here? The CEO?"

"Yes, Sir. He is in his office at the topfloor."

"Thanks, beautiful. I'll just get going uh?"

Nagpaalam na ako sa kanya. Maganda naman siya, matangkad at maputi, pero mas maganda pa rin si Thaina.

Speaking of which, muli kong pinanuod ang live feed niya sa cellphone ko at muntik na'kong masamid sa sariling laway nang makita ko siyang naghuhubad.

She took off my polo shirts, revealing her downright hot and dropdead gorgeous body.

My lips literally parted as I managed to zoom in her live feed.

She's so sexy as she walked around the poolside. Hair a bit messy and red thin lips.

Napahawak siya sa likurang bahagi ng bra at nalaglag na ng tuluyan ang panga ko nang nagtanggal siya ng bra!

Hell! I felt my body heated up when I saw her rich breast. So red and big enough.

Parang nanunuyo ang lalamunan ko kahit nanunuod lang. Parang nanlalamig ako na lalagnatin.

Whoah! What's happening, Max? Calm down, drop the phone!

I saw her held the waistband of her panty, but before she could successfully pull it down, I already turned off my phone.

Nanlalamig na napapikit ako at mabilis sumakay sa elevator. Pero kahit nakarating na ako sa taas ay hindi pa rin mawala sa isip ko ang napanuod.

It's like a video, keep replaying in my mind.

Nababaliw na yata ako. Maling pag nasaan ang isang babae, Max. So stopped it!

But I'm seducing her, duuh? Kaya ko nga kinidnap para maakit!

Nagmamadali akong kumatok sa pinto ng office ni Zethary at agad na pumasok.

Naabutan ko siyang nakaupo sa harap ng kanyang mesa at tulala sa asawa niyang mataray lang na nakaupo sa sofa habang may kakulitan sa cellphone nito.

My stare went back to my childhood friend whose eyes are only focused to his wife even though he's holding a papers in his hand.

Damn Freñier, malakas ang tama niya.

Napatingin ulit ako kay Athaia nang tumawa ito ng mahina pero nakakapang-akit. And that's the most stupid move I've made today, kasi naalala ko lang ulit si Thaina sa kanya.

They look slightly the same but you'll immediately know in a glance that they share the same blood.

Muling nag-play sa utak ko ang napanuod ko kanina kaya napailing-iling ako ng wala sa sarili.

Fuck! I'm so whip!

"Aherm! Hey people! How's life here?" I greeted the two so lively to erase the thought of Thaina.

But I wonder what she's doing right now.

"Hello, Max!"

"Tsk, bakit ka na naman nandito?"

Kung gaano kasaya ang pag bati sa'kin ni Athaia ay ganun naman kalamya kay Zethary.

Parang nauumay pa siyang tumingin sa'kin ng ilang segundo bago tumunganga dun sa asawa niya.

Hindi ba niya alam na nagmu-mukha na siyang tanga kaka-tunganga sa kay Athaia?

Hay, love nga naman. Ang daming naluluko.

Ngumisi ako at hindi na nag-abalang lumapit.

"I'll just bid a temporary farewell, my friend. I'll go to the Island eh?"

With the mention of the Island, I remembered the scene again. Putang'na! Bakit ba paulit-ulit yun nagpe-play sa utak ko?

Nakakabobo naman eh.

"Saang Isla 'yan? Baka pwedeng sumama." Si Athaia.

"No, you can't." Si boss. Mukhang iritado. Nag-away kaya sila?

"At bakit hindi?! Anong gusto mong gawin ko? Magmukmuk dito?!"

"That's not it, darn, Athaia. Diba may klase ka?"

"I can just ask for a handouts! Tsaka ayaw mo nun? Makaka-pagsolo kayo ng babae mo?"

"What?! Hindi ko nga siya babae. Wala akong babae, ikaw lang. You hear me? It has always been you!"

Pabalik-balik lang ang tingin ko sa kanilang dalawa na kulang na lang maghambalusan.

Si Zeth mukhang frustrated at depressed, jusmi! Habang si Athaia ay mukhang inis na inis at nagseselos.

Oh? Dalawang 'to talaga!

"Boss, mawawala ako ng mga ilang——"

"Hah! It has always been me, huh? You're a lier! I won't believe you again!"

"Fuck...calm down, okay? I'm not going to fight you, love..."

"Fuck off! Wag mo'kong kausapin! 'Wag na 'wag na ulit, ah!"

"Athaia, baby...please, calm down. I surrender."

Nagpabalik-balik ulit ang tingin ko sa dalawa na parang mga totoong in love sa isat-isa.

Napailing na lamang ako't lumabas na ng walang pasabi. Nag-aaway ang mag-asawa, dapat labas na tayo sa premises, Max at baka saan pa yun umabot.

~Thaina's Pov

PADABOG kong nilapag sa center table ang isang bowl ng fries at nilipat sa animal planet ang channel ng flat screen TV sa harapan ko.

Isang black oversized shirts ang suot ko na hanggang hita. Sa totoo lang, hindi ko pa rin alam kung saan ako at kung kaninong Isla't villa 'to.

Pero isa lang ang alam ko, may sasapakin talaga ako kapag nagkita na kami ng may-ari.

Ang lakas ng loob na kidnap-in ako!

Umayos ako ng upo sa sofa at pinatong ang isang paa sa center table, ang isa ay sa sofa at niyakap ko.

Wala akong suot na bra at panty kaya ang sarap sa pakiramdam. Ayos lang yan, Thai. Wala namang ibang tao maliban sa'yo.

Napahikab ako't napatingin sa malaking wall clock na may desenyo pang Pikachu. Halata namang sira-ulo yung may-ari ng bahay.

I saw that it's almost 5:30 pm. Dahan-dahan akong humiga sa sofa at pinagdikit ang mga hita ko.

Ilang araw na rin ako ditong nag-iisa. At first it was okay, I enjoyed the beach, the reason why my clothes are wet until now.

And I have no clothes here! Kahit isang pambabaeng damit at undies! Juski!

Sana kung kinidnap man ako ay dinalhan naman ako kahit isang pares ng undies at damit! Ang bobo naman.

Hindi ko namalayang nakatulog pala ako, paggising ko naka patay pa rin ang lahat ng ilaw. Sobrang dilim ng buong bahay at tanging ang ilaw lang ng bukas paring TV ang nagbibigay liwanag.

"Hmmm..."

Napadaing lang ako't tumagilid. Bahagya ng nakataas ang t-shirt kaya mas lumamig pa lalo.

Pero sa antok ay hindi ko na ibinaba ang t-shirt at natulog na lang ulit.

I'm in between sleeping and being awake when I felt a soft and warm cloth in my legs.

Its warmth reaches my waist up to my shoulders. Pero siguro nana-naginip lang ako. Who would put a blanket on me when I'm just alone here?

Impossibly namang may nakapunta pa rito tapos kinumutan ako.

***

Nagising ako nang may maamoy ako. Parang pagkain. Napahikab muna ako bago inaantok pang tumayo at sinuklay ang buhok ko gamit ang mga daliri.

Napatingin ako sa kumot na nahulog sa sahig. Kumot? Wait? What again?! May kumot! Sinong...

"Oh hell!"

Maangas na sigaw ko nang mapagtantong baka nandito na ang may-ari ng bahay!

Agad akong napatakbo sa itaas pero na-realized kong bakit nga ba sa taas ako pupunta? Naamoy ko na naman ang mabangong amoy ng pagkain.

Agad akong bumaba at tumakbo pakusina. Palapit pa lang ako pero rinig na rinig ko na ang kalansag ng mga pinggan at kutsara.

Pagkarating ay sisigaw sana kaagad ako nang makita kung sino yung nagluluto.

"W-What the hell...? Y-You?!"

Gulat at pasigaw na tanong ko sa kanya nang makita siyang nag-aayos ng hapag.

Wala siyang pang-itaas at tanging isang itim na shorts lang ang suot.

Agad siyang napa ngisi nang makita ako at ang walangya! Nagawa pang kumindat!

"Yow! Morning, honey. Handa na ang agahan!"

Masigla at malaki ang ngiting wika ni Maxer at iminwestra ang kamay sa mga pagkain kaya nagflexed ang mga muscle niya sa braso at kamay.

Pero imbis na salubungin din siya ng ngiti ay nanlilisik ang matang sinalubong ko ang asul niyang mga mata.

Now I realized, that he's the one who kidnapped me!

"Walangya ka! Bakit mo'ko dinala dito, ha?!"

Nanggagalaiting sigaw ko at awtomatikong napalapit sa kanya. Kulang na lang salubungin ko siya ng sampal, kaliwa't-kanan sabay tuhod.

The wide smile in his damn fucking face didn't even faltered. Instead it widens even more.

Nagawa niya pa'kong tignan pababa at wala sa sariling napalabi habang nanatili ang tingin sa'king dibdib.

I realized then that I haven't wore any bra!

My arms flew into my chest as I continued nagging.

"Fuck you! How dare you kidnapped me and bring here?! Tapos wala man lang damit?! Mag-isa at walang kaalam-alam?! Fuck you to hell you animal!"

Galit na talagang bulyaw ko at sinapak siya sa dibdib. Hindi siya nagsalita o umatras. Ngayon nagkatitigan na kami ng matiim.

I'm sure my eyes are full of hatred and anger. But his, his sapphire eyes are glittering with desire.

Hindi nawala ang ngisi niya at hinuli ang kamay ko nang hindi sinisira ang tinginan namin.

"Calm down, honey. I'll explain it later, kumain muna tayo. Please..." He pleaded in a sweet voice.

Mas lalo lang akong naiirita. Honey huh? Explain? Ginagago ba niya ako?!

"You asshole! Let go!"

"Thaina..."

"Bitaw sabi eh!"

Wala siyang nagawa kundi ang sumuko na lang. When he let go of my wrist, my hard as rock fist immediately flew into his damn face.

Sa lakas ng suntok ko ay napaatras siya ng kunti. Nanlalaki ang matang napaharap siya sa'kin at napakurap-kurap.

Yan! Good for you!

"The fuck?...that was strong."

"Oh fuck you too! Kulang pa 'yan! Ano? Masaya bang isipin na may kinidnap ka, ha?! Damn it! Bring me back home!"

"Tsj, calm down first, honey. Come on, ilang araw tayong hindi nagkita. Don't you miss me?"

Swabe niyang saad at sinubukan akong hawakan sa braso pero agad kong tinabig ang kamay niya.

"Calm down? Eat?! E'kung sakalin kaya kita?!"

"Edi sakalin mo. Tignan natin kung makakauwi ka pa."

Aba't!

Nagawa niya pang ngumisi at pagpapungay ng mata sa harapan ko! While me! Halos sumabog na ako sa sobrang galit.

"Walangya ka talaga! Sabing iuwi mo na ako eh!"

I guess I really can't tone down my voice anymore he's around. Siya lang naman kasi ang peste sa buhay ko.

"If you really want to go home, please me first, honey. Be nice to me, come on. We'll stay here for a week so let's be nice with each other. Sulitin na natin 'to."

Aba at ang kapal naman talaga ng apog ng lalaking 'to at nagawa pang makipag-deal!

Nagtatagis ang bagang na napa pikit ako at pinilit kumalma. Parang mahihimatay yata ako sa lalaking 'to. Sobrang kapal ng face eh.

"Alam mo, lumayas ka muna sa harapan ko at parang nandidilim ang paningin ko. Baka mapatay kita ng wala sa oras,"

Saad ko. He just chuckled and I felt him moved, he passed me but he whispered before going out.

"As you wish, my lady. Nagluto na ako, kumain ka na lang at mag-usap ulit tayo mamaya. Let's compromise,"

Bulong niya. Hindi ko siya tinugon at napapamewang na lang. When he left, I looked at the table full of foods.

May dalawang pinggan at baso ng naka handa. Sadly, he can't eat with me.

Nakaramdam ako ng gutom ako kaya kumain na lang ako. Pero Pwe! Kung hindi lang ako gutom hindi ko kakainin 'tong niluto ng lalaking 'yun.

Pagkatapos kumain ay lumabas ako ng bahay. I saw him at the shore with only his shorts on. He's walking peacefully along the shore and wait for the waves to reach his feet.

I stayed silent and just stood there, watching the stupid lad as the wind blows my hair.

I then remembered, my cousins asked me to seduce him. Hmm? What to do, Thaina? Imagine, you're with him in this isolate place. Alone. You live for his house and you have a week here. Means you have enough time to seduce him before you go back to Italy.

"Done? Kalmado ka na?".

Hindi ko namalayang nakatingin na pala siya sa'kin. Nililipad din ng hangin ang kulay dilaw niyang buhok na may kahabaan.

He looks matured, the way he moved and talked. But he also looks cool and playful when he smirk.

Sadyang makapal lang ang mukha niya at ang sarap ibitin ng patuwarik.

"What now?" Mataray na asik ko.

Napailing-iling siya't tumawa ng mahina. Nakita kong may maliit na yatch sa 'di kalayuan. Malamang ay yun ang ginamit niya. May ilaw din sa paligid nun.

"Tsk. Tsk. Really so impatient, huh? Come on, come closer first."

"Maxer!" Inis na sigaw ko kasi nagagawa pa niyang magsayang ng oras at laway.

Tumawa siyang muli. Ako naman napayakap sa sarili ko dahil sa lamig ng hangin.

Ako nilalamig na, pero siya, parang feel na feel pa ang hangin. Ugh! Ano bang mayron sa kumag na 'to't parang palaging nakakalamang?

"Chill, honey. First things first, okay?... So, how was the Island? The house? Were it good? Did you find it relaxing?"

"Spare me with your bullshits and fucking go straight to the real topic! Pag-usapan na natin kung kailan ako makakauwi!"

Inis na talagang sigaw ko at kahit nilalamig ay napa-pamewang ako't nilapitan siya.

I saw his brows tugged up as a wide smirk stretched his lips. His hawk-like eyes traveled around my whole body as if he's finding for a mistake.

"Atat na atat kang umuwi ah? Bakit, may kikitain ka ba dun sa Italy?"

"Pake mo naman kung mayron o wala?"

"Hmmm. We're not going home then. I prefer you here than there. Kaya naman kitang suportahan ng mga panga-ngailangan mo dito kahit habam-buhay pa."

"What?!" Gulantang na sigaw ko at nagsalubong ang kilay.

"And who the fuck do you think you are to say that?! This is kidnapping you jerk and I'll make sure you'll pay for this! Damn it!" Pakiramdam ko maluluha ako sa sobrang galit at inis ko sa lalaking 'to.

Pero nagawa niya pang ngumisi ng nakakainis at hinaplos ng likod ng kamay niya ang pisngi ko.

Agad kong tinabig ang kamay niya at umatras saka tumalak.

"You can't keep me here! At bakit mo'ko dinala dito ha?! You animal! What's your plan, huh? Bring me back home, Maxer!"

"I told you, let's compromise, honey. Madali lang naman eh. Let's just be civil and be nice with each other. Let us cease the war. In the first place, the war was just because of some misunderstanding——"

"Misunderstanding?! Nababaliw ka na! At anong kasalanan ko sayo't dinala mo ako dito, ha?! Kapag ako nakatakas dito, I swear, you'll suffer!"

Nag-uumapaw na ang galit ko at ang iba'y naging mainit na luha. Bakit kasi ganun? Hindi naman dapat ako iiyak, kaso sa sobrang galit ay naiiyak talaga ako.

Lumamlam ang mga mata niya at pumungay. I heard him sighed heavily and held my shoulder but I quickly removed his hand.

I don't want him touching me. Heck, I don't even want him to see me like this but what can I do? I feel so defeated and my tears just don't want to stop.

"Thaina..."

"I hate you! I hate you! I hate...you..."

Tinulak ko siya at mabilis na kumaripas ng takbo papasok sa maliwanag na maliwanag niya ng bahay ngayon.

Sa inis ay sa likod ng bahay ako nagpunta. Parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang galit at bigat. Kaya napagdiskitahan ko ang steel na upuan.

Sinipa ko yun na agad kong pinagsisihan. Napa nganga ako sa sakit na lumukob sa kaliwang binti ko. Parang nabali yata yung buto kaya paika-ika akong napaatras.

"Araaay! Aah! "

"Thaina!"

May balak pa sana akong umarte na hindi ako makakalakad pero nang marinig ang boses ng walangyang si Maxer ay pinilit kong tumayo ng tuwid.

Muntik pa akong mapasigaw nang parang may buto talagang na-dislocate.

Jusmiyo naman kasi, Thaina. Ano ba kasi ang trip mo at nanipa ka pa, ha?

"You okay? What happened?" Tarantang tanong ng tarantado.

"Don't touch me! Don't go near me! And don't fucking talk to me! I can handle myself just fine!"

Asik ko nang akmang haha-wakan niya na naman ako. Nagtagis ang panga niya't napasapo sa ulo.

"Thaina-baby... come on, we're living in the same house, how would I avoid you? How would I avoid touching you nor talking to you? I told you, If you want to go home, let's be friends. Kahit yun na lang basta 'wag na tayong magsigawan palagi."

"At kung ayaw ko?!"

"Then we'll live here forever. You have no choice. I'm more than willing to stay here with you anyway."

Nanlulumomg napa hakbang ako paatras. No way! I'm not gonna befriend with my kidnapper!

"Still a no. I'd rather find another solution than agree to your trap, you asshole-aah! Araay!"

Bigla akong natisod dahilan para bumagsak ako sa sahig. Mas lalo lang sumakit ang paa't binti ko kaya napahawak ako dun.

Sa sobrang sakit ay napapikit na lang ako. I heard him cursed nonstop. Then I felt warm hands in my legs and shoulder as I was lifted.

"Bakit ba sobrang tigas ng ulo mo. Sobra talaga. Pareho lang kayo ng pinsan mo eh. So stubborn as fuck!"

Wala ng reklamong lumabas sa bibig ko. Napakapit na lang ako sa leeg niya at napasubsob sa kanyang dibdib sa sobrang sakit ng paa ko.

Ang malas ko naman. Dumating lang 'tong dumuho na'to nagka-leche-leche na ako.

***

Thanks for reading.