~Obey~

Bumukas ang pinto at pumasok iyong isa ko na kaklase, tinignan ni'ya kami ni Jacob. Mabilis na lumayo ako sa kaniya at saka kinuha ang bag ko na nahulog sa lapag.

"Uh, Sir. Excuse me po, nakalimutan ko po iyong panyo ko at baka mayari ako kay Mama." Ani nito at saka mabilis na kinuha iyong green na panyo sa isang upuan.

Mabilis din naman itong lumabas dahil tinawag na ito ng mga kaibigan ni'ya. Akmang lalabas na ako ng biglang hawakan ni Jacob ang kaliwang braso ko, napatingin ako duon at saka mabilis na itong tinanggal .

"Lori, please. Let me talk to you." He said and grab my arm again.

"You're crazy, Sir. Our connection should ended two days ago." I emphasize the word Sir and look directly on his eyes. "

Pumikit siya ng mariin, "But I can't. Palagi kitang hinahanap, I don't know but there's something in me that longing for your presence." Namumungay na ang kaniyang mata na animo'y inaantok.

"You're just missing your girlfriend, don't make me your rebound." Seryosong sabi ko dito at saka padarag na inalis iyong kamay niya.

Mas delikado kung maniniwala ako sa mga salita ni'ya, natatakot ako na baka pati paniniwala ko ay talikuran ko na dahil lang sa kaniya.

Mas lalong pumungay ang mga mata ni'ya, "I'd break up with her.. last saturday night. That's because I'm slowly falling for you since what happened that midnight." hinawakan ni'ya pareho ang aking dalawang kamay at saka hinalikan ang likod nito.

Napapikit ako ng mariin nang lumapat ang mainit na labi ni'ya sa aking balat, Am I falling for it? Am I falling for him?

Come back to your principles Lori! It's all fake.

"I-Is it possible?" Pilitin ko man na hindi mautal ay nangyari pa din.

His gaze makes me drunk, I can't find a solution to this.

He stare at me intently, "It is."

The bell rang, it means break time. It make me came back to my senses, I'd wish I have it earlier. I run as fast as I can and leave him there, I'm confused on everything.

Is it possible that he fall for me just like that? Wala pang week kaming nagkakilala, it's really suspicious. But even it is, I can't hide the fact that I slowly believing his words.

I arrived in the field and saw Lucas there with the fast food boxes, I sat before him and sigh.

"What's wrong?" Takhang tanong ni'ya habang umiinom nang iced tea na nasa cup.

"Nothing, is this mine?" Nag-iwas ako ng tingin at saka tinanong kung akin ba iyong nasa isang box.

He nod, "Yeah, I ordered your favourite burger." Nginitian ni'ya ako at saka inginuso na ang pagkain.

"Thank you, Lucas."

He smiled in a strangely way, "Wala ng libre sa panahon ngayon, Lori babe. There's a strange girl bugging me like a psycho on the next building, I want you to pretend my girlfriend for a month."

Automatic na nanlaki ang mata ko, "What? Girlfriend?!"

Tumango siya, "Yep, just for a month. Kapag nasa school lang naman at nasa paligid iyong baliw na iyon, don't worry I'll feed you and buy whatever books you want." Nakangiting ani ni'ya habang nakatingin sa 'kin.

Kumunot ang nuo ko, "A fake girlfriend for a month in exchange of foods and books?" Mabilis naman siyang tumango.

"Uh huh, tomorrow I'll give you the set of books written by your favourite Author. Is she Jonaxx?" Mas lalong lumawak ang ngiti ni'ya sa akin nang makitang nagning-ning agad iyong mata ko.

I badly want to buy her books but my budget is not enough, she is the queen and admire her for her works.

"Okay deal, pero kapag naandiyaan lang siya huh? By the way, what's her name?" I said.

Napakamot siya sa ulo, "Venice Mercado, did you know her? She is the sister of our Photography teacher."

Si Venice? Gosh, bakit ako pumayag?

Tumango ako, "Yeah I know her, but I don't think I'm fit to that role. I mean being your fake girlfriend, you already know that I don't believe in love."

Umiling lang siya, "I'll guide you."

Ngumiwi naman ako, "Halatang expert huh, sa guwapo mo ba naman na iyan possibleng kakaunti ang naging girlfriend mo."

Ngumuso naman ito na ikinatawa ko, "Hindi naman sa expert, may alam lang Lori, may alam!" depensa nito kaya nag-taas na lang ako ng kamay bilang pag-suko.

Ilang saglit pa ay dumating na si Beatrice, as usual ay hinihingal na naman ito.

"Alam mo Beatrice, mukha kang palakang pagod." Natatawang sabi ni Lucas kay Beatrice na ikinatawa ko.

Ka-agad na sinamaan ng tingin ni Beatrice si Lucas at saka binatukan, "Ikaw mukha kang asong mamamatay na, rest in peace na lang p're." Halos mabilaukan na ako kakatawa dahil sa asaran nila ngunit natigil lamang ako ng pareho nila akong titigan nang masama.

"Huwag na muna tayo pumunta sa canteen, may pagkain naman na binili si Lucas. Kain na Beatrice." Alok ko dito at saka itinuro iyong isang box.

"Hindi ba ako sasakitan ng tiyan kapag kinain ko iyan? Sa may rabis pa naman galing iyan." Reklamo ni Beatrice habang iniirapan si Lucas.

"Oo mamamatay ka diyaan, huwag ka na lang kumain tutal umaalingasaw ka na naman e." Pang-aasar ni Lucas habang nagtatakip nang ilong.

Umirap lang si Beatrice at saka nilantakan na ang pagkain, natahimik kami dahil kaming tatlo ay pare-parehong nagsisi-kain. Ngunit ilang minuto lang ang nakalipas ay naibuga ni Beatrice ang kaniyang iniinom sa 'min kaya pareho kaming napatayo at napalayo ni Lucas.

"Sorry guys, I-I have to go. Thank you sa foods!" Sigaw nito habang tumatakbo pabalik sa Engineering building.

Nagkatinginan kami ni Lucas, "Anong nangyari duon?" tanong ni'ya.

Nagkibit balikat lang ako at saka pinunasan ang iced tea na naibuga sa akin ni Beatrice, mabuti na lang at hindi madami kung hindi ay papasok ako sa susunod na subject ng nanlalagkit.

"Anong next subject Lori? Sana ay katulad din ng naunang mga subject na hindi muna nag-lesson para happy life." ani ni Lucas.

"Tungeks ka, sabi nila masungit daw iyong next subject. Maghanda ka na."

Ini-angat niya ang kaniyang sleeves at ipinakita sa 'kin iyong muscles ni'ya, "Handang-handa na ako, i-head lock ko pa iyong next teacher e." Napailing na lang ako.

Hindi talaga nauubusan ng hangin sa katawan itong loko na ito.

Tumunog ang bell hudyat na tapos na ang break time, sabay kami ni Lucas pumasok sa Video, Audio and Film production na room. May isang matandang lalaki ang naka-upo sa gitna ng silid, nakataas ang kilay nito at nakasimangot sa 'ming lahat.

Tahimik na lang kaming umupo ni Lucas sa dulong bahagi at saka inilibot ang paningin, ang silid ay puno ng iba't-ibang klase ng camera, radio o mga audio devices at kung ano-ano pa na kailangan sa subject na iyon.

Siniko ako ni Lucas at saka mahinang bumulong, "Binabawi ko na iyong sinabi ko na ihe-head lock ko si Sir. Mukhang ako ang matatanggalan nang ulo kapag nagkataon e." Natawa na lang ako at saka sinenyasan siyang huwag maingay.

Natapos na ang klase at hindi namin inaasahan na magle-lesson nga ito, halos makatulog na si Lucas dahil sa daming sinasabi ni Sir Sulpico ngunit kada-hampas nito sa lamesa ni'ya ay nagigising ang diwa naming lahat.

Nagbigay agad ito ng project na ikinangiwi naming lahat, bawat isa ay kailangan gumawa nang isang music video. Kailangan hind kuha sa internet ang music dapat ay sariling gawa, dapat kakitaan daw ng Orinality kaya mas lalo kaming nanlumo.

Tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad habang iniisip ang project na iyon, pauwi na kami dahil walang teacher sa subject na Animation. Si Lucas ay niyaya ng iba naming kaklase na maglaro nang computer sa bayan kaya mag-isa na lang ako, napa-atras ako ng may mabunggo ako.

Pag-angat ko ng tingin ay nakita ko ang maamong mukha ni Jacob, really Lori? Maamo? Nababaliw ka na.

"Let's go." Sabi nito at saka hinila na iyong kamay ko.

Naiwang nakabukas ang bibig ko dahil sa gulat hanggang sa makarating kami sa tapat ng kaniyang kotse. Natauhan ako ng buksan ni'ya ang pinto, "Get in."

Hindi ako pumasok bagkus ay lumayo nang kaunti, "Anong get in? Nasisiraan ka na ba?"

Seryoso ni'ya lamang akong tinignan at saka bumuntong hininga, "Please, Lori, get in the car."

Umiling ako, "No, ayaw ako." Akmang hahakbang na ako palayo ngunit hinila niya ang braso ko at saka kinorner sa pader ng parking lot.

Lumamlam ang mata nito habang mariing nakatingin sa akin, kung wala lang ang pader na sumusuporta sa likod ko ay paniguradong kanina pa ako napasalampak sa sahig dahil sa tuluyan ng nanghihina ang tuhod ko.

"Please Lori, we're going to meet my dad. I would like to introduce you to him, I want to introduce the woman I'd love." Seryosong ani nito.

Bakit may part sa akin na gustong maniwala at meron namang ayaw, this is a serious topic.

"At bakit ako sasama sa 'yo?" Iniwasan kong mautal at titigan siya ng diretso ngunit nabigo ako.

His jaw moved, " Because I say so, As an owner of my pet, you should obey me."

"Enough of that bullshit, Jacob. I'm not a member of your fan club and I will never be your pet." I fire back.

"Really? Then why are you trembling? I almost hear your fast heartbeat, as I expected you will obey me Lori." He said while his jaw clenched.

Nag-iwas ako ng tingin at napalunok, he has a point. Hinaplos ni'ya ang pisngi ko at saka nag-wika.

"You will obey, Lori."