CHAPTER 4

MAHIGPIT ang hawak ni Lechel sa tuwalya na nakapulupot sa katawan niya. She's now standing before Nykyrel, naked underneath this freaking towel. Bakit naman kasi hindi niya naisip na wala siyang damit na pampalit bago naisipang maligo?

So here she is...in front of this annoying man who had kissed her fervently. Biglang nag-init ang pisngi niya ng maalala ang nangyari sa kuwarto niya.

Nykyrel raked an appreciative look over her body and smirked at her breast.

Namula siya ng maalala ang pagmasahe nito sa dibdib niya. Tumikhim siya saka nagsalita para itago ang hiyang nararamdaman.

"Kung nagtatanong ka kung paano ko nalaman kung nasaan ang kuwarto mo, binuksan ko lahat ng kuwarto sa bawat floor. Lahat yon naka lock, maliban sa isang 'to, so i assume na ito ang silid mo kasi ito lang ang bukas." Paliwanag niya saka hinintay na magsalita ito.

But no, he didn't speak.

Pumasok ulit ito sa loob ng silid nito, pagkalipas ng ilang minuto ay bumalik ulit ito. He has a white board in his hand and black marker.

Ipinabasa nito sa kaniya ang nakasulat sa white board.

'What do you want?'

Wow. That actually hurt. Alam niyang nakakapagsalita ito pero ayaw siya nitong kausapin? That stung.

"Bakit nagsusulat ka na naman?" Tinaasan niya ito ng kilay at pinukol ng masamang tingin. "Alam kong kaya mong magsalita, kaya magsalita ka." Naiinis na sabi niya.

Nagsulat na naman ito sa white board at ipinabasa sa kaniya.

'I don't want to.'

Lechel look away, feeling dejected. "Puwede ba akong manghiram ng damit? Wala kasi akong pampalit." Iyon ang pakay niya sa binata kaya hinanap niya ito. "That's why I'm here."

Walang sabi-sabing pumasok na naman ito sa loob ng silid at nang lumabas, may hawak na itong over size t-shirt saka kulay itim na boxer short.

Iniaabot nito iyon sa kaniya saka malakas na isinara ang pinto. Her face nearly slammed against the door frame.

"Buwesit. Walang modo!" Aniya saka sinipa ang pinto. "Buwesit ka!" Is she not that worth it to hear his voice?

She glared at the door and left. Buwesit na lalaki! And to think she finds him attractive? Argh! Ang kapal ng pagmumukha ng lalaking 'yon!

Dinala ni Lechel ang damit palapit sa ilong niya para amoyin. Hmmm. Ang bango talaga ng lalaking 'yon. Pati mga damit nahahawaan.

A giggle escaped her lips, then she scowled. Na-i-engkanto talaga siya. Kanina naiinis siya ngayon naman para siyang timang na kinikilig dahil lang sa mabangong amoy ni Nykyrel Guzmano.

Pfft!

Nang makapasok siya sa kuwarto niya, kaagad niyang isinuot ang damit na bigay ni Nykyrel at nilabhan ang mga damit niya.

Nang lumapat ang likod niya sa malambot na kama, napabuntong-hininga siya at ipinikit ang mga mata.

NYKYREL lay naked in his bed. Nasa isip niya ang magandang mukha ng buwesita niya. He gritted his teeth and cursed himself for thinking that witch.

Huminga siya ng malalim saka binuksan ang laptop niya.

He looked for an online shop for women clothes. Nang makahanap siya, kaagad siyang nag-order nang ilang damit at undergarments. Nag order din siya ng ilang pares ng sapatos at sandals. Size eight. I'm sure of her show size. Then he also orders hair dryer and shampoo for women.

This is tiring.

Teka, bakit ko ba ginagawa 'to? Wala naman akong pakialam sa babaeng 'yon kahit maghubad pa siya sa harapan ko.

Tumango-tango siya bilang pag-sangayon sa sarili niya. Tama, wala siyang pakialam sa babaeng 'yon.

Then his subconscious voice ruined everything. Oh really? Kung wala kang pakialam bakit ino-order-ran mo siya ng damit, sige nga?

Nykyrel grimaced. Peste talaga ang bahaging iyon ng isip niya.

Nang i-check out niya ang inorder, binayaran niya iyon gamit ang credit card niya. Darating ang mga iyon bukas ng umaga.

He sighed and went back to lying in his bed. Naked.

He closed his eyes and wait for sleep to crept into him. Pagkalipas ng ilang minuto, hindi pa rin siya makatulog. Bumangon siya saka kinuha ang cell phone niya at tinext ang bwesita niya.

'Hey.' He hit send.

Ilang minuto siyang naghintay bago nag reply ang dalaga. 'What?!'

He suppressed a chuckle. Ipinilig niya ang ulo. Kaya siyang pangitiin ng babaeng sa simpling isang salita na text nito. What's wrong with me?

Nykyrel replied. 'Can't sleep? Still thinking of the kiss we shared?' Hindi niya alam kung bakit iyon ang tinext niya sa dalaga.

He just wants to know if she enjoyed the kiss. Pero hindi naman puwedeng tanungin niya ito ng ganoon. And why did he want to ask her that? He has low confidence when it comes to some things in his life, but not in kissing or sex department. At pakialam naman niya sa babaeng 'yon kung nag-enjoy ito o hindi? He may have a disorder and all but he is a good fucking kisser.

Naputol ang pag-iisip niya ng marinig na tumunog ang message alert tone ng cell phone niya.

Nykyrel felt excited as he opened the message. What the fuck is happening to me?

'Heh! Huwag mo akong kausapin!' Lechel replied.

He chuckled. Nag-i-enjoy siyang katext ang babaeng 'to. Weird! I don't like texting for fuck sake!

Nykyrel replied, 'I can still remember the feeling of your breast against my palm.'

Biglang nag-init ang katawan niya sa sariling text. Damn this woman and what she's doing to him.

Lechel replied. 'Pervert! Hindi na ulit mangyayari 'yon! Hindi kita papatulan no!'

Nanlamig ang katawan niya sa reply nito. Mapakla siyang tumawa. Oo nga pala, nakalimutan niya. Nakalimutan niyang hindi siya pinapatulan ng mga babaeng alam kung sino talaga siya sa likod ng guwapo niyang mukha.

And he's pretty sure Lechel would not kiss a man with disability, even if he's handsome as a Greek God.

Naiinis na itinapon niya ang cell phone sa carpeted na sahig saka pabagsak na nahiga sa kama.

Ayaw niyang makipag-usap sa kahit na sino. Kaya mas gusto niyang i-text ang mga sasabihin niya. Ayaw niya ng kausap kasi ang mga kumakausap sa kaniya, pinagtatawanan siya at kimukutya. But now he wants to talk to Lechel.

Why is that?

Before that woman came, he's calm and relaxed. He feels good with being himself and not talking to others. Now that she came, he's pissed, confused and horny as hell!

Buwesit na buhay 'to! Buwesit din ang babaeng 'yon! Makatulog na nga lang.

But how the hell can he sleep when he have a massive erection.

NAGISING si Lechel dahil sa malakas na katok na nanggagaling sa pinto ng kuwarto niya. Kaagad na nasira ang umaga niya. Alam niya kung sino ang kumakatok. Wala namang ibang tao sa bahay na 'to maliban sa kanila ni Nykyrel.

Umalis siya sa kama at padaskol niyang binuksan ang pinto. "Ano na naman ang kailangan mong hinayupak ka?" Pagtataray niya.

Nykyrel stared at her body. Halata ang paghanga sa mga mata nito. Whatever!

"What?!" She snapped at him.

"Beautiful." Bulong nito pero dinig na dinig niya iyon.

Tiningnan niya ang sarili saka magkasalubong ang kilay na tumingin kay Nykyrel. "I'm wearing your oversized t-shirt and boxer, Nykyrel. And I'm sure my hair looks like a bird nest. I'm ugly so stop fucking with me."

"Oh," his eyes become intense. "I would like to fuck you." He mumbled.

Mas lalong nagsalubong ang kilay niya. "Anong sabi mo?"

"W-Wala." Nykyrel sighed and hand her a medium-size box. "H-Here."

Hindi niya pinahalata na nagulat siya na nagsalita ito.

Tiningnan niya ang karton na hawak nito. "Ano naman 'yan?"

Tumikhim ito. He looks like he's struggling to speak. "Ahm," tumikhim ito ulit, "c-clothes. F-f-for you."

Did he just stammer? Oh well. He looked so cute stammering like a child.

"Clothes?" Binuksan niya ang box at sinilip ang nasa loob.

Lechel gasped. Clothes. Shorts. Undergarments. Jeans. Shoes. "Wow. Para sakin 'to?"

Tumango ito.

"Bakit?" Tanong niya.

Tumikhim na naman ito bago nagsalita na para bang nahihirapan itong ibuka ang mga labi. "Y-You n-need i-it." He cursed loudly and then dropped the box on the floor.

Inilabas nito ang cell phone at nag-type saka ipinakita sa kaniya ang isinulat doon.

'You need it. Next week pa ang pangalawang injection mo. Ang pangatlo ay next, next week pa. Isuot mo yan. BTW, you look hot with my shirt on.'

Hindi niya napigilan ang pamumula ng pisngi niya. She looks hot? Parang may nagliparang paru-paru sa loob ng tiyan niya. Peste.

Bahagyan niyang ipinilig ang ulo saka tumingin sa mga mata nito. His deep lazy brown eyes seem to captivate her whenever their eyes meet.

"So, balik na naman sa pagsusulat sa halip na magsalita ka." Inirapan niya ito saka sinipa ang karton papasok sa loob ng silid niya. She then narrowed her eyes on Nykyrel. "Ano bang problema mo? Alam kong ayaw mo sakin. Alam kong bwesita mo ako. But why not talk to me? Why, huh? Nakakainis ka na alam mo 'yon. Akala mo naman kung sino kang importante sa mundo na babasahin ang sinusulat mo para lang makausap ka!"

His feature darkened. Tumalim ang mga mata nito, gumalaw ang panga tanda na galit ito.

Sobra ba ang sinabi niya? He deserves it.

Ini-expect niya na bubulyawan siya nito kaya nagtaka siya ng para itong robot na tinalikuran at iniwan siya. But not before he saw pain crossed his beautiful eyes.

Lechel felt guilty instantly. She ran after Nykyrel.

"Nykyrel! Nykyrel!" Sigaw niya sa pangalan nito. "I'm sorry. That was rude of me." Sabi niya ng hindi ito tumigil sa paglalakad.

Tumigil ang binata sa paglalakad saka galit na bumaling sa kaniya. Nykyrel stormed towards her, seize her waist and pinned her on the wall.

She gasped. "Nykyrel—"

"I'm mad!" He growled and smashed his lips on her making her whimper.

She instantly melted in Nykyrel's arms and wrapped her arms around his neck. Against her better judgment and opinion, she kissed him back. Nilabanan niya ang halik nito, nag-espadahan ang mga dila nilang dalawa at lumaban siya ng kagatan ng labi. He bit her bottom lip, she did the same.

Nykyrel pinned her harder on the wall. Mas lalong lumalim ang halikan nilang dalawa, dahilan para habulin niya ang sariling hininga.

They nip, they suck and they kiss each other fervently. Pareho silang napapaungol sa ginagawa nila at nag-iinit ang katawan niya. Something is building in her belly and it tingles.

Naghiwalay ang mga labi nila ng hindi na sila makahingang dalawa.

Nykyrel stared deep into her eyes.

"Ano?" Ani Lechel na hindi komportable sa uri ng pagkakatitig sa kaniya ng binata.

"A—" tumikhim ito saka lumayo sa katawan niya. He sexily bit his lower lip and then turn away. Pissed.

Ano na naman ang ginawa niya? Ito pa talaga ang galit? Samantalang sa kanilang dalawa, siya ang dihado. Bwesit na lalaking 'yon! Hmp!

Naiinis na pumasok siya sa loob ng kuwarto niya saka inisa-isang inilabas ang laman ng karton para mawala sa isip niya ang halikan nila ni Nykyrel. The inside of the box stunned her. Para sa kaniya talaga ang laman niyon. Lahat ay para sa kaniya.

Hindi mapigilan ni Lechel ang sarili, unti-unting natutunaw ang galit niya sa binata. Alam nitong wala siyang pampalit na damit. And him doing this means he's allowing her to stay in his house for a couple of days.

Kinuha niya ang cell phone sa night stand saka tinext ang binata.

'Thanks for the Clothes.'

Ilang minuto ang lumipas, nag-reply ang binata. 'In the kitchen. Now. Breakfast.'

Isang malapad na ngiti ang kumawala sa mga labi ni Lechel. This man is turning her into bipolar. She felt giddy, then annoyed, angry, then happy. Nababaliw na yata siya. Baka epekto ito ng vaccine na ini-inject sa kaniya ni Nykyrel para sa anti-rabies.

Oh well...

Lumabas siya sa silid niya saka nagtungo sa kusina. Habang patungo roon, nasa isip niyang pagsalitain ng pagsalitain si Nykyrel. She wants to hear his voice. He stammered, but damn, he's sexy as hell.

Nang makapasok siya sa kusina, naroon na si Nykyrel at nakatingin sa prinitong itlog na nasa sahig.

Nagsalubong ang kilay ni Lechel. "Anong nangyari?"

Akmang aabutin ng binata ang white board para magsulat ng pigilan niya ito.

"Ayokong basahin ang sasabihin mo." Sabi ni Lechel kay Nykyrel. "Gusto kong marinig."

Nanatiling tahimik ang binata habang nakatingin sa kaniya. He has this unreadable expression in his handsome face.

"Nykyrel, tell me." She urges him. Hinawakan niya ang balikat nito saka pinisil. "Makikinig ako, pangako. I want to hear why you don't want to talk. Hindi kita pagtatawanan kahit ano pang dahilan mo."

Nagdilim ang mukha nito. "L-Lies. B-Big l-lies. Y-You'll use i-it against m-me." Wika ni Nykyrel na parang nahihirapang magsalita saka biglang umalis sa kusina.

But before he turned away, Lechel saw embarrassment in his eyes. Parang nahihiya ito dahil nagsalita ito. She saw how his cheeks reddened in embarrassment. Parang may pumiga sa puso niya sa nakita.

Why would he feel embarrassed? Good heavens! Guwapo ito, mayaman, mukhang matalino naman ito at hindi engot. He owns a freaking company for God's sake! Ano ba ang dapat nitong ikahiya? Wala naman, ah.

Huminga siya ng malalim saka umupo sa bakanteng upuan na naroon.

Hindi pa rin mawala sa isip niya ang nakita niyang emosyon sa mukha ni Nykyrel.

He was embarrassed of something a while back. Pero ano 'yon? Ang hirap maging manghuhula. Ang hirap maging Madam Auring.

Bumuga siya ng marahas na hangin saka nagluto ng agahan. Nilinis muna niya ang itlog na nasa sahig bago nagluto ng dalawang sunny-side-up, bacon, bread and two cup of black coffee.

Matapos ihanda amg niluto sa mesa, tinext niya ang binata.

'Handa na ang agahan. Halika na rito kung hindi uubusin ko ang niluto ko.'

Ilang minuto lang ang binilang ni Lechel, bumalik na si Nykyrel sa kusina. Walang emosyon ang mukha nito ng umupo sa kaharap niyang silya.

Lechel breathe out. This is going to be a long day.