Γυρνώντας σπίτι μετά από την βόλτα, παρατήρησα ότι οι γονείς του Jimin είχαν φύγει και οι δικοί μου δεν ήταν στο σαλόνι.

Υπέθεσα ότι έχουν πάει να κοιμηθούν, οπότε κλείδωσα την πόρτα και ανέβηκα στο δωμάτιό μου.

Στην διαδρομή, πέρασα από το δωμάτιο του Felix και η πόρτα ήταν μισάνοιχτη...

Από απορία, άνοιξα την πόρτα τελείως και τον είδα μισό κοιμισμένο στο γραφείο του με τέσσερα μπουκάλια soju.

Έκλεισα την πόρτα και πήγα να τον σταματήσω από το να πιει κι άλλο γιατί ο άνθρωπος είχε γίνει τύφλα και έλεγε κάτι κουλά, ούτε αυτός ήξερε τι έλεγε.

Suji: Felix αγόρι μου κόψε λίγο.

F: όταν πονάω το γλεντάω.

Suji: Felix τι λες παιδί μου?

F: σε άλλη φάση

Suji: α καλά αυτό πρέπει να το βγάλω βίντεο!

F: σε άλλη φάση είμαι σε άλλη φάση 1,2,3 μπουμ σε έχω ξεχχχασσει και φαντ-

Suji: αχου από το Δαφνί ξέφυγε αυτό.

Έκλεισα το βίντεο και εκείνος αποκοιμήθηκε πάνω στο γραφείο του...

Χαζό παιδί.

Τον τράβηξα και τον έσυρα ως το κρεβάτι του... Είναι και βαρύς ο βλάκας.

*Next day*

Ξυπνάω το πρωί και ξεκινάω την καθημερινή μου ρουτίνα.

Αφού ντυθώ και πλύνω το πρόσωπο και τα δόντια μου, πήγα στην κουζίνα για να φτιάξω πρωινό για εμένα και τον Lix.

Αλλά πριν από αυτό, βρήκα ένα γράμμα από τους γονείς μου, όπου έλεγαν ότι έτυχε έκτακτο ταξίδι στην Βαρκελώνη και έπρεπε να φύγουν γρήγορα.

Ε καλά αναμενόμενο τι περίμενα?

Έβγαλα ένα μπουκάλι με χυμό φράουλα που είχε μείνει στο ψυγείο και έβαλα λίγο σε ένα ποτήρι.

Ξαφνικά βλέπω τον Felix να κατεβαίνει με τα χίλια ζόρια τις σκάλες, αφού δεν έφαγε καμιά σαβούρα καλά είμαστε!

Suji: καλώς τον ωραίο κοιμομενο, τι θα θέλατε μεγαλειότατε?

F: την μάνα σου

Suji: σκάσε βλακακο

F: τι ώρα είναι?

Suji: ώρα να ετοιμαστείς για σχολείο.

F: πω βαριέμαι να πάω σήμερα λέω να κάνω skip.

Suji: μην αρχίσεις να μαζεύεις απουσίες από τώρα! Μπορεί να σου χρησιμεύσουν στο μέλλον.

F: ίσως.

Suji: έχεις πονοκέφαλο, έτσι δεν είναι?

F: πως το κατάλαβες?

Suji: ήπιες τον κώλο σου χτες, αλλά που να θυμάσαι?

F: oh damn.

Suji: φάε κάτι και πιες ένα παυσίπονο.

F: έχεις φάει τίποτα εσύ?

Suji: όχι δεν πεινάω είμαι εντάξει.

F: καλά καλά ότι πεις όχι ότι με νοιάζει κι όλας.

Suji: Lix σε παρακαλώ σταμάτα. Δεν σου πάει καθόλου το ψευτο playboy στυλακι.

F: ah Suji δεν σε ρώτησα.

Suji: δεν με νοιάζει αν με ρώτησες ή όχι, αλλά μου έχει λείψει ο παλιός Felix! Μου έχει λείψει να περνάμε καλά και να μην τσακωνόμαστε! Γιατί το κάνεις όλο αυτό?

F: δεν θέλω να το συζητήσουμε τώρα αυτό, δεν είμαι σε φάση.

Suji: okay επειδή εγώ όμως έχω κουραστεί να ασχολούμαι μαζί σου, θα στα πω μια κι έξω.

F: πριν αρχίσεις, που είναι η μάνα μας;

Suji: Βαρκελώνη

F: α καλά εντάξει ότι να 'ναι όλοι εδώ μέσα!

Suji: Felix σε παρακαλώ άκουσε με λίγο!

F: ωραία λέγε γρήγορα να ετοιμαστώ να πάω στο μπουρδέλο!

Suji: σε παρακαλώ σταμάτα επιτέλους να είσαι τόσο οξύθυμος! Δηλαδή γιατί? Πλέον έχουμε μείνει μόνο εγώ και εσύ σε αυτή την οικογένεια και σιγά σιγά με παρατάς και εσύ! Δεν θέλω να τσακωνόμαστε ρε γαμώ το, θέλω να έχουμε καλές σχέσεις μεταξύ μας, μπορείς να βοηθήσεις σε αυτό?

Δεν απάντησε και πήγε πάνω να ντυθεί....

Ξεκίνησα να δακρύζω για κάποιον λόγο και τότε θυμήθηκα πως είχα ξεχάσει να πω στην Haewon να έρθει από δω να πάμε μαζί στο σχολείο!

Πληκτρολόγησα τον αριθμό της στο κινητό μου και της τηλεφώνησα.

*στο τηλέφωνο*

Suji: Haeee
Hae: Sujii
Suji: θες να έρθεις από το σπίτι να πάμε μαζί σχολείο?
Hae: ohh yeahhh of course!
Suji: τελειααα! Σε περιμένω!

Κλείσαμε το τηλέφωνο και πήγα να πάρω τα πράγματά μου.

Ξαφνικά βλέπω τον Felix να κατεβαίνει βιαστικά τις σκάλες, δεν μου έδωσε καθόλου σημασία...

Haewon's POV:

Άφησα τα μαλλιά μου όπως ήταν και χθες. Δεν ξέρω αλλά μου άρεσε πολύ το hairstyle.

Πήρα τα πράγματά μου και ξεκίνησα για το σπίτι της Suji!

Στον δρόμο πέτυχα τον Jimin, ο οποίος πήγαινε επίσης στο σπίτι της Suji.

Μετά από μερικά λεπτά αφού φτάσαμε, πετύχαμε και τον Taehyung με τον Jungkook οι οποίοι επίσης περίμεναν την Suji.

Hae: δεν έχει κατέβει ακόμα?

Tae: όχι

Hae: aa okay καλημέρα πάντως.

Tae/Jk: καλημεραα!

Καθίσαμε λίγο με τα παιδιά και συζητούσαμε διάφορα ώσπου κατέβηκε η Suji με τον Felix (?)!

Η Suji έτρεξε σε εμάς και έτσι φύγαμε για το σχολείο.

Suji: καλημέρα παιδιά συγγνώμη που άργησα απλά...

Hae: όλα καλά?

Suji: θα σου εξηγήσω άλλη στιγμή

Φτάνοντας στο σχολείο, πήγαμε και οι 5 στην τάξη μας και καθίσαμε στις θέσεις μας...

Είχε αφόρητη ζεστή η αίθουσα και άρχισα να ψιλό ζαλίζομαι.

Μου συμβαίνει συχνά αυτό...

Δεν έκανα τίποτα απλώς προσπαθούσα να ηρεμήσω.

Μπήκε ο κύριος Jin ακα διευθυντής ακα φιλόλογος μας και ξεκίνησε το μάθημα.

Νιώθω κάτι να υγραίνει στην μύτη μου και να κυλάει προς τα κάτω.

Κοιτάζω το θρανίο μου και βλέπω τρεις κηλίδες αίματος μεγάλες.

Αγχώνομαι γιατί εμένα όταν μου ανοίγει η μύτη, τρέχει σαν να μην υπάρχει αύριο...

Σηκώνομαι καλύπτοντας την μύτη μου και τρέχω προς την πόρτα όμως ζαλίζομαι και νιώθω να χάνω τις αισθήσεις μου...

Suji's pov:

Το μάθημα του κυρίου Jin είναι βαρετό... Εκεί που μιλούσα με τον Jimin, ξαφνικά βλέπω να αιμορραγεί η μύτη της Hae και παρά λίγο να πέσει κάτω!

Όμως πριν πέσει την έπιασε ευτυχώς ο Jeongin, αλλά ΌΠΑ κάτσε, βλέπω καλά?

Ο Felix γιατί σηκώθηκε ταυτόχρονα με τον Jeongin; Μήπως πήγε να πιάσει την Hae;

Κοίτα να δεις που κάθεται σαν μαλάκας τώρα. Φαίνεται αναστατωμένος, βασικά αγχωμένος θα έλεγα. Έχει συναισθήματα και αυτός τελικά!

Ανησύχησα πολύ για την Hae και πήγα να σηκωθώ και εγώ για να την βοηθήσω. Αλλά με σταμάτησε ο Κύρος Jin...

Jin: Δεσποινίς Lee, εσείς που πάτε; Θα την βοηθήσει εδώ το παλικάρι, δεν χρειάζεται να πάτε όλοι μαζί, δεν πέθανε κι όλας.

Suji: Μα είναι κολλητή μου! Ανησυχώ ξέρετε!

Jin: Εντάξει κατανοητό, αλλά θα την πάει εδώ ο συμμαθητής σας στην νοσοκόμα, φτάνει ένας δεν χρειάζεται να πάει όλη η τάξη. Καθίστε κάτω τώρα και εσείς κύριε Lee Felix. Εσύ παιδί μου πήγαινε  την κοπέλα στην νοσοκόμα και οι υπόλοιποι ησυχία. Συγκεντρωθητε λίγο, ειδικά εσείς κυρία Lee που θέλατε να πάτε και έξω, γλώσσα δεν έχετε βάλει μέσα από τότε που μπήκαμε.

Καθίσαμε κάτω και ο Jeongin πήρε στα χέρια του την Hae και την πήγε στη νοσοκόμα. Έκατσα με τα χέρια σταυρωμένα, το ίδιο και ο αδελφός μου αλλά αυτός γιατί;

Jin: Ωραία και τώρα στο μάθημα μας, όπως σας έλεγα, υπάρχουν πολλές κατηγορίες αντωνυμιών, όπως οι δείκτες, οι προσωπικές και-

*το κουδούνι χτύπησε*

Suji: Επιτέλους, Jimin , πάμε να δούμε αν είναι καλά η Hae.

Άρχισα να τρέχω σαν τρελή...

Jim: Έρχομαι περίμενε!

Jin: Άντε τώρα κυρία Lee τρέξετε στην φίλη σας!

Jim: αυτό θα κάνουμε κύριε διευθυντα!

Jin: ωχ θεε μου, που έχω μπλέξει! Άντε όλοι έξω, να κλειδώσω!

Felix POV:

Όταν την είδα πως πήγε να λιποθυμήσει κατευθείαν πήγα για να την πιάσω, δεν ξέρω τι με έπιασε αλλά αλλά δεν μπορούσα να ελέγξω αυτό που ένιωθα.

Ανησύχησα πολύ! Τη στιγμή που πήγα να την πιάσω την πρόλαβε ο Jeongin.

Μα καλά αυτός τώρα που κολλάει; Μήπως την γουστάρει; Εγώ θα την έπιανα αυτός τι σηκώθηκε; Κάτσε μισό λεπτό εγώ γιατί νευριάζω, αφού δεν με νοιάζει καν, έτσι δεν είναι;

Είμαι ο Lee Felix, δεν γίνετε να νιώθω κάτι για καμία!

Καθόμουν ακόμη όρθιος και τους έβλεπα, μέχρι που ο διευθυντής μου είπε να κάτσω κάτω. Έκατσα στη θέση μου με σταυρωμένα τα χέρια, ήμουν νευριασμένος για κάποιο λόγο.

Μπράβο τώρα με είδε και όλη η τάξη fuck!

Χτύπησε το κουδούνι και δεν ξέρω αλλά ήθελα να δω αν είναι καλά!

Πήγα, λοιπόν, πίσω από την πόρτα του ιατρείου ώστε να μην με δουν εκεί τα παιδιά, είχε πάει και η αδελφή μου με τον κοντό και τους άλλους τους φλώρους και στεκομουν εκεί μέχρι που χτύπησε το κουδούνι και έφυγα γρήγορα για μην με πιάσουν.

Δεν ήθελα να με δει κανένας ειδικά οι φίλοι μου γιατί θα με δούλευαν. Και κάτι μου λέει πως έχω μπλέξει ειδικά με τον Yeonjun!

*Στο ιατρείο*

Η Hae και τα παιδιά ήταν εκεί μέχρι που χτύπησε το κουδούνι επειδή δεν σταματούσε η αιμορραγία και την περιποιούνταν η νοσοκόμα.

Νοσοκόμα: Πάρε και αυτό το χαρτομάντιλο, και βάλτο στην μύτη σου, καλό είναι να πιείς πολύ νερό, διότι θα σου κάνει καλό. Ευτυχώς δεν είναι κάτι σοβαρό οπότε μπορείς να επιστρέψεις στο μάθημα σου. Αν χρειαστείς οτιδήποτε έλα να με δεις!

Jeongin: Γιατρέ σίγουρα δεν είναι κάτι σοβαρό έτσι, επειδή έτρεχε πολύ η μύτη της.

Νοσοκόμα: Όχι μην ανησυχείτε, απλώς έχει πολύ ζέστη αυτές τις μέρες, και μάλλον το κορίτσι είναι ευαίσθητο! Όλα καλά, πηγαίνετε στο μάθημα σας τώρα!

Παιδιά: Γεια σας!

Και κατευθύνθηκαν προς την τάξη μας.

Jeongin: Hae, πώς αισθάνεσαι;

Hae: Είμαι καλύτερα, η αιμορραγία έχει σταματήσει, ευχαριστώ πολύ, αν δεν ήσουν εσύ θα είχα πέσει κάτω και όλη η τάξη θα γελούσε! Και εσάς Suji, Jimin σας ευχαριστώ πολύ που νοιαστήκατε!

Jeongin: Ποιος θα γελούσε με κάτι τέτοιο;

Hae: Ε... Ξέρω κάποιους που θα είχαν ξεκαρδιστεί.

Suji: Πάντως νομίζω πως όλοι ανησύχησαν ακόμη και ο αδελφός μου, πήγε να σε πιάσει αλλά τον πρόλαβε ο Jeongin.

Jim: Ναι και εγώ το παρατήρησα αυτό. Πάντως σημασία έχει που είσαι καλά τώρα!

Hae: Ναι και εγώ το είδα αυτό, αλλά δεν είχα και πολύ τις αισθήσεις μου. Άντε τώρα έχουμε αγγλικά θα τα πούμε στο διάλειμμα! Jeongin και πάλι ευχαριστώ!

Jeongin: Τίποτα

Είπε και την αγκάλιασε με αποτέλεσμα να παγώσουν όλοι.