Haewon's POV:

Κάλυψα τα μάτια μου με τα χέρια μου και χώθηκα λίγο καλύτερα στην αγκαλιά του.

F: Suji, Jimin αν θέλετε γυρίστε σπίτι. Θα την αναλάβω εγώ.

Jim: εντάξει. Σίγουρα όμως έτσι?

F: ναι παιδιά. Πηγαίνετε.

Τους λέει και έρχονται και με αγκαλιάζουν.

Suji: Hae σε παρακαλώ βάλε κάτι στο στόμα σου. Και ξεκουράσου εννοείται! Σε αγαπώ πολύ, ότι χρειαστείς, τηλεφώνησε μου.

Έγνεψα και συνέχισα να κλαίω στην αγκαλιά της.

Jim: Hae υπομονή. Είσαι πολύ δυνατή και σε θαυμάζουμε όλοι για αυτό. Αλλά όντως φάε λίγο. Έστω και κάτι μικρό.

Έγνεψα για άλλη μια φορά και ο Felix με ξανά έβαλε στην αγκαλιά του, ενώ τα παιδιά έφυγαν.

F: δώσε μου ένα λεπτό.

Λέει και με ξανά αφήνει μόνη μου.

Felix's POV:

Σηκώθηκα και πήγα προς την πόρτα.

Hyo: είναι εντάξει?

Με ρωτάει ψιθυριστά και γυρίζω το κεφάλι μου προς εκείνη.

F: δεν θα το έλεγα...

Hyo: αχου σε ικετεύω, κάνε κάτι;

F: Hyo, θα κάνω τα πάντα για εκείνη!

Hyo: σε ευχαριστώ πολύ ρε! Άντε πήγαινε!

Μου έκανε ταπ ταπ και έκλεισα την πόρτα.

Ξανά κάθισα στο πάτωμα δίπλα της και της χάιδεψα τα μαλλιά, ενώ την είχα στην αγκαλιά μου.

F: πως νιώθεις?

Hae: απαίσια.

Λέει ενώ ψιλό σταμάτησε να κλαίει.

Hae: μπορείς να γυρίσεις σπίτι, θα είμαι καλύτερα σε λίγο μάλλον...

F: ναι καλά, ξέχνα το. Θα κάτσω μαζί σου μέχρι να σταματήσεις να κλαις και να σιγουρευτώ ότι όντως θα είσαι καλά.

Βολεύτηκε καλύτερα στην αγκαλιά μου.

F: θα σου έκανε καλό αν πηγαίναμε να τους αφήσεις ένα λουλούδι?

Hae: τους έχουν θάψει στην Busan, είναι μακριά...

F: δεν πειράζει. Πάμε! Και κανονικά αύριο είναι να πάνε η Suji και ο Jimin τετραήμερο στην Busan. Θα έχει πλάκα! Θα περάσουμε τέλεια!

Hae: δεν ξέρω... Είναι πολλές ώρες δρόμος.

F: τουλάχιστον θα νιώσεις καλύτερα. Λοιπόν, τι λες?

Hae: σίγουρα?

F: σίγουρα!

Λέω και την φιλάω στο μέτωπο.

F: πάω σπίτι να πάρω ρούχα και το αυτοκίνητό μου και θα έρθω εδώ. Εσύ ξεκίνα να πακετάρεις! Εντάξει?

Hae: δηλαδή όντως θα το κάνεις αυτό για εμένα?

F: τα πάντα θα έκανα για εσένα.

Της είπα και την φίλησα στα χείλη της.

F: α και φάε και κάτι! Μου το υποσχεσαι?

Έγνεψε και χαμογέλασα.

Haewon's POV:

Έφυγε από το δωμάτιό μου και εγώ σηκώθηκα να πάω στην κουζίνα.

Hyo: τι έγινε??

Hae: θα πάμε πενταήμερη Busan. Θα μπορούσες να μου κόψεις μια φρουτοσαλάτα μέχρι να πακετάρω τα πράγματά μου?

Hyo: aww what a gentleman! Φυσικά και θα σου φτιάξω eonnie! Πήγαινε μάζεψε τα πράγματά σου!

Της χαμογέλασα και γύρισα στο δωμάτιό μου.

Πήρα τέσσερα διαφορετικά outfit, ένα μαγιό και ρούχα εξόδου σε περίπτωση που βγούμε με τα παιδιά, καλλυντικά, τακούνια, τα παπούτσια που μου πήρε ο Lix για τα γενέθλιά μου, skincare and haircare products, κολόνιες και ήμουν έτοιμη.

Ναι για πέντε μέρες πάμε.

Ευτυχώς έχουμε ακόμα το σπίτι εκεί το οποίο φροντίζει μια γειτόνισσα καθώς της είχαμε πει πως θα ερχόμαστε για διακοπές και θα ήταν μεγάλη ανακούφιση αν μπορεί να το προσέχει.

Οπότε ελπίζω το σπίτι μου να μην έχει γίνει σπίτι ποντικιών και κατσαρίδων.

Έκλεισα την βαλίτσα μου και κατέβηκα να φάω την φρουτοσαλάτα, όμως εκτός από αυτό, η Hyunjoo μου είχε βάλει και λίγο χυμό να πιω και κάποια από τα σοκολατάκια που έφερε η Suji για εμένα.

Έφαγα με την ησυχία μου, ώσπου χτύπησε το κουδούνι.

Πήρα την βαλίτσα μου και το τσαντάκι μου και αποχαιρέτησα την μικρή.

F: έτοιμη?

Έγνεψα χαμογελώντας ψεύτικα ώστε να ελαφρύνω την ατμόσφαιρα.

Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο μου ήρθε φλασια.

Hae: μα με τρένο μόνο δεν πάμε εκεί?

F: χμμ, εγώ ξέρω και έναν δρόμο με το αυτοκίνητο.

Hae: θα αντέξει τόση ώρα η βενζίνη?

F: το γέμισα πριν έρθω μην αγχώνεσαι!

Hae: καλά!

*some hours later*

Felix's POV:

Μόλις φτάσαμε στο σπίτι της στην Busan και νιώθω ότι δεν μπορώ να περπατήσω μετά από τόση ώρα καθιστός.

Στην διαδρομή δεν πολύ μιλούσε.

Όταν φτάσαμε, αφήσαμε τα πράγματα στο σπίτι και πήγαμε προς το νεκροταφείο.

Hae: σε προειδοποιώ, θα με δεις χειρότερα από πριν και δεν το θέλω αυτό. Σε παρακαλώ μην έρθεις μέσα.

F: σου υποσχέθηκα ότι θα είμαι δίπλα σου στα πάντα. Και τώρα με έχεις ανάγκη. Για αυτό θα είμαι δίπλα σου και σε αυτό!

Με αγκάλιασε και ανταποκρίθηκα αμέσως.

Μου είπε να την περιμένω στην είσοδο καθώς ήθελε να κάνει κάτι πρώτα.

Λίγα λεπτά αργότερα, γύρισε με δύο όμορφα κάτασπρα κρίνα και άσπρα τριαντάφυλλα.

Hae: η μαμά μου λάτρευε τα κρίνα και το άσπρο χρώμα. Οπότε σκέφτηκα πως ίσως χαρεί με κάτι τέτοιο.

F: πολύ πιθανόν. Περισσότερο θα χαρεί που ήρθες ως εδώ για εκείνους.

Hae: μπα περισσότερο θα χαρεί που το αγόρι μου είναι gentleman.

F: duh!

Hae: come on, it was good!

F: well, then I am proud I did something right.

Hae: well, it's not the only right thing you've done.

Με κοίταξε και χαμογέλασα.

Όταν φτάσαμε στους τάφους, άφησε τα λουλούδια και όπως με προειδοποίησε κατέρρευσε.

Ένιωθα απαίσια. Σαν κάτι μέσα μου να σπάει και να γίνεται χίλια κομμάτια.

Είναι πολύ δυνατή και την θαυμάζω για αυτό.

Ποτέ δεν την έχω δει να κλαίει τόσο πολύ.

Πήγα κοντά της και την εχωσα στην αγκαλιά μου καθώς κοιτούσα τις φωτογραφίες των γονιών της.

Έπειτα από λίγο, της πρότεινα να γυρίσουμε και να κάτσουμε να ξεκουραστούμε.

F: πάντως μοιάζεις πολύ με την μαμά σου.

Hae: πάντα έπαιρνα αυτό το κοπλιμεντο.

Λέει προσπαθώντας να χαμογελάσει μέσα από τα δάκρυά της.

Στο σπίτι, φορέσαμε και οι δύο κάτι άνετο και της πρότεινα να μαγειρέψω εγώ για σήμερα.

Πήγαμε στο σούπερ μάρκετ και πήραμε τα αγαπημένα της νουντλς και χυμούλη!

Και πάλι δεν πολύ μίλαγε.

Αλλά το σέβομαι και το κατανοώ απόλυτα.

Δεν είναι εύκολα να χάνεις και τους δυο γονείς σου.

Άλλωστε δεν είναι η μόνη, μιας και μου συμβαίνει ακριβώς το ίδιο ακόμα κι αν οι γονείς μου είναι ζωντανοί.

Το βράδυ ξαπλώσαμε στο κρεβάτι της και είχε κουλουριαστει στην αγκαλιά μου.

Έπαιξα λίγο με τα μαλλιά της και την φίλησα στο κεφάλι.

Hae: συγγνώμη για σήμερα και αλήθεια σε ευχαριστώ για όλα.

F: δεν χρειάζεται να απολογείσαι. Ξέρω πόσο πονάς. Και ούτε χρειάζεται να με ευχαριστείς. Ο καθένας θα το έκανε αυτό. Βασικά δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά εγώ το έκανα.

Χαμογέλασε και ένιωσα κάτι να ξανά ζωντανεύει μέσα μου.

F: κοιμήσου τώρα! Πρέπει να ξεκουραστείς, δεν ήταν και πολύ εύκολη μέρα.

Λέω και της χαϊδεύω τα μαλλιά.

Hae: καληνύχτα Yongbokie! Σε αγαπώ πολύ.

F: και εγώ Wonnie, και εγώ.

Και κάπως έτσι κοιμηθήκαμε.

*Next morning*

Suji's pov:

Ξύπνησα από το ξυπνητήρι που λογικά είχε βάλει ο Jimin και μετά θυμήθηκα πως σήμερα φεύγουμε για Busan.

Jim: Suji, ξυπνά πρέπει να ετοιμαστούμε.

Suji: Λίγο ακόμα.

Jim: Είναι 4 ώρες η διαδρομή, πότε θα φτάσουμε;

Suji: Καλά.

Σηκώθηκα και-

Suji; Για περίμενε... Που είναι το fluffy UNICORN;;;;

Jim: Που θες να ξέρω? Λογικά θα το πέταξες κάτω, καθώς κοιμόσουν.

Είπε καθώς έπλενε τα δόντια του στο μπάνιο.

Suji: Μα δεν είναι- Για κάτσε... ΓΙΑΤΊ ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΉ ΣΟΥ ΜΕΡΙΑ, ΣΤΟ ΠΆΤΩΜΑ;

Jim: Πώς κάνεις έτσι για ένα χαζό λούτρινο? Λογικά θα το έριξα καταλάθος.

Suji: Τι μας λες? "Καταλάθος" Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα επίτηδες. Απλώς Παραδεξου ότι ζήλεψες το unicorn.

Jim: Εγώ είμαι έτοιμος ενώ εσύ χαζομερας για αυτό το πράγμα λες και είναι τόσο σημαντικό που ήταν κάτω.

Suji: Εντάξει δεν πειράζει θα το ξεπεράσω. Ούτως ή άλλως θα το πάρω μαζί μου στο αυτοκίνητο.

Jim: Τι θα κάνεις λέει; SUJI!

Too late.

Είχα μπει ήδη στο μπάνιο και ετοιμαζομουν.

Έβαλα κάτι απλό επειδή έκανε και ζεστή και μάζεψα τα μαλλιά μια αλογοουρά.

Έβαλα μάσκαρα και ένα lip balm και φυσικά κολώνια.

Suji: Έτοιμη!

Jim: Ωραία πάμε. Θα πάρω εγώ τις βαλίτσες μας και θα τις βάλω στο αυτοκίνητο. Εσύ κλείδωσε εδώ και έλεγξε αν έχεις ξεχάσει κάτι.

Του εγνεψα και καθώς κατέβαινε κάτω εγώ έκανα έναν έλεγχο σε περίπτωση που είχε ξεχάσει κάτι.

Αφού βεβαιώθηκα πως τα είχα πάρει όλα πήρα το fluffy unicorn και κλείδωσα το σπίτι.

Ο Jimin με περίμενε ήδη στο αμάξι και έβαζε μουσική και εγώ μπήκα στη θέση του συνοδηγού.

Jim: Όλα εντάξει? Κλειδωσες,?- Ε δεν το πιστεύω! Μας κουβαλησες αυτό το πράγμα.

Suji: Ναι κλάψε!

Jim: Τεσταρεις την υπομονή μου σήμερα;

Suji: Όχι εσύ τεσταρεις την δική μου επειδή ζηλεύεις ένα λούτρινο.

Jim: Ασχολιαστο επειδή έχω να οδηγησω. Πάρτο όμως στην δική σου μεριά επειδή δεν είναι και μικρό και δεν μπορώ να οδηγήσω.

Suji: Ο,τι πεις.

Πήρα το λούτρινο αγκαλιά και του γύρισα ελαφρώς την πλάτη μου.

Είμαστε για κλάματα...

Haewon's POV:

Ήταν απαίσια μέρα όμως το ότι είχα στο πλευρό μου τον Lix και τα παιδιά εννοείται, με γεμίζει με λίγη χαρά.

Το πρωί ξύπνησα πάλι στην αγκαλιά του απλώς ήμουν με γυρισμένη την πλάτη σε εκείνον.

Παρατήρησα με την άκρη του ματιού μου πως ο Lix, ακόμα κοιμόταν.

Σηκώθηκα σιγά σιγά για να μην τον ξυπνήσω και την στιγμή που ψιλό είχα σηκωθεί, με τραβάει ξανά στην αγκαλιά του τυλίγοντας τα χέρια του γύρω μου.

Ακούμπησε το κεφάλι του απαλά στον ώμο μου και χάιδεψε λίγο την κοιλιά μου.

Χαμογέλασα και ξανά έκλεισα τα μάτια μου.

Λίγο αργότερα αποφασίσαμε να σηκωθούμε και πήγαμε για πρωινό, το οποίο έφτιαξε εκείνος!

Έτσι σκέφτηκα να τηλεφωνήσω στην Suji, η οποία λογικά θα είναι στον δρόμο.

Suji: ΠΑΣΧΑΛΙΤΣΑ?? ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ??!

Hae: και σε εσένα καλημέρα γιουρβαλακι. Κάπως καλύτερα, να ευχαριστείς τον αδερφό σου για αυτό. Εσύ και ο Jimin?? Όλα καλά?

Suji: ναι... αν εξαιρέσεις ότι ξανά τσακωθηκαμε το πρωί.

Hae: πάλι? Τι σου έκανε πάλι ο κακομοίρης?

Το έβαλα ανοιχτή ακρόαση για να ακούει και ο Felix.

Suji: ΝΕΥΡΙΑΣΕ ΠΟΥ ΤΟ UNICORN ΚΑΘΟΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.

Jim: ΜΟΥ ΠΉΡΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ! ΤΟ ΔΙΑΝΟΕΙΣΑΙ HAE? ΈΝΑΣ ΛΟΥΤΡΙΝΟΣ ΜΟΝΟΚΕΡΟΣ ΚΑΘΟΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ, ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΕΜΈΝΑ! ΛΕΣ ΚΑΙ ΈΝΑΣ ΜΟΝΟΚΕΡΟΣ ΈΧΕΙ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΗ ΑΞΊΑ ΑΠΌ ΕΜΈΝΑ.

Εννοείται εγώ και ο Felix είχαμε πέσει στο πάτωμα και κλαιγαμε από τα γέλια.

Suji: Hae? Ακούς?

Hae: ν-ναι!

Λέω προσπαθώντας να αναπνεύσω.

F: ρε είστε χαζά? Υπάρχουν πιο σοβαρά πράγματα να τσακωθείτε. Άκου εκεί Hae τσακώνονται για έναν λούτρινο μονόκερο.

Μου λέει ο Felix συνεχίζοντας να γελάει και με πιάνει νευρικό.

Hae: τέλος πάντων είστε στον δρόμο έτσι?

Suji: σε κανένα τρίωρο θα φτάσουμε λογικά!

Hae: έγινε!

Κλείσαμε το τηλέφωνο και κάθισα να φάω πρωινό με τον Felix.

Ευτυχώς το εξοχικό του Jimin είναι κανένα δεκάλεπτο μακριά από το σπίτι μου.

Βολεύει πολύ.

Suji's POV:

Μιλούσα με την Hae και της εξηγούσα τον λόγο που τσακωθηκαμε με τον Jimin, ενώ εκείνος με κοιτούσε με bombastic side eye και ειδικά το unicorn.

Όταν το έκλεισα με την Hae και είχε φανάρι, όσο κοίταζα το παράθυρο μου, νιώθω το χέρι του Jimin να χαϊδεύει τον μηρό μου.

Όταν έστρεψα το βλέμμα σε αυτόν δεν με κοιτούσε και έκανε τον αθώο.

Suji: Δεν μου έχει περάσει ο θυμός ακόμη για να ξέρεις.

Jim: Ούτε και εμένα.

Suji: Ναι το βλέπω.

Είπα σιγανα, έτοιμη να γελασω.

Μετά από κανένα 3ωρο, φτάσαμε στο εξοχικό του.

Έβγαλε τις βαλίτσες, ενώ εγώ κρατούσα αγκαλιά το unicorn.

Άνοιξε την πόρτα και μπήκαμε μέσα στο σπίτι.

Ήταν πολύ όμορφο και φωτεινό.

Suji: Είναι πολύ ωραίο!

Jim: Καλουτσικο είναι για διακοπές. Πάμε πάνω να σου δείξω και τα δωμάτια.

Πήγαμε στο πρώτο δωμάτιο που λογικά ήταν το δικό του. Είχε iron Man και Harry Potter αφίσες και ήταν πολύ cute.

Suji: Έχεις iron Man κουβερτουλα αωω!

Γέλασα ενώ με κοιτούσε με τα μάγουλα του να έχουν πάρει ροζ χρώμα.

Jim: Ε κοίτα έχουμε να έρθουμε χρόνια οπότε ναι για αυτό είναι έτσι το δωμάτιο.

Suji: Εμένα μαρεσει. Αλλά εδώ θα κοιμηθούμε; Το κρεβάτι σου με το ζόρι χωράει εσένα τώρα που σε βλέπω.

Jim: Όχι θα κοιμηθούμε στων γονιών μου. Προφανώς και αυτό δεν μας χωράει. Πάμε να στο δείξω.

Φτάσαμε στο δωμάτιο των γονιών του και έμεινα έκπληκτη.

Suji: Αυτό είναι πιο μεγάλο και από το δικό μου.

Jim: Το ξέρω. Λοιπόν πάω να μαγειρέψω, αν θες ξεκουράσου.

Suji: Έλα δω μικρό μου mochi.

Τον φίλησα στο μάγουλο και πήρα και το Unicron και έκανα πως του δίνει ένα φιλί.

Jim: Δεν θέλω να μου δίνει αυτό. Εσύ θέλω.

Suji: Πάλι ζήλιες; Θα σου δίνω φιλί όταν θα του φέρεσαι καλά.

Jim: Είσαι σοβαρή;; Όταν λέω εγώ ότι μου έχει πάρει τη θέση δεν με ακούει κανείς. Τέλος πάντων πάω να μεγειρεψω.

Μετά από λίγο μου στέλνει η Hae μήνυμα και μας κάλεσε στη πισίνα της το βράδυ και ενθουσιάστηκα.

Φάγαμε με τον Jimin και ύστερα ξαπλώσαμε γιατί ήμασταν κουρασμένοι.